طبق نتایج تحقیقاتی، افرادی که در دوره کودکی، تروما یا ضربه روحی را تجربه می کنند در معرض ریسک بالا از دست دادن دندان هایشان در سنین بالا قرار دارند.
محققان دانشگاه میشیگان با بررسی داده‌های مربوط به مطالعه سلامت و بازنشستگی سال ۲۰۱۲ دریافتند بیش از ۱۳ درصد افراد بزرگسال بالا ۵۰ سال تمام دندان‌های دائمی شأن را از دست داده بودند.
بعد از کنترل وضعیت اجتماعی-اقتصادی، دیابت و بیماری ریه، محققان به تأثیر بلندمدت تروما دوره کودکی بر از دست دادن کل دندان‌ها در بزرگسالی پی بردند.
محققان حدس می‌زنند وقایع منفی و ناگوار در دوره کودکی با اثرگذاری بر مسیرهای اجتماعی-رفتاری در از دست دادن دندان‌ها تأثیر دارد. به عنوان مثال، افرادی که در کودکی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند بیشتر متمایل به داشتن رفتارهای نظیر اعتیاد به نوشیدنی‌های الکلی یا استعمال بیش از اندازه نیکوتین هستند که می‌تواند منجر به از دست دادن دندان‌ها شود.
استرس می‌تواند بر کنترل مهارکنندگی مغز تأثیر گذارد که ممکن است منجر به وابستگی به نیکوتین شود. تروما در دوره کودکی ممکن است تأثیر منفی بر یادگیری و موفقیت تحصیلی داشته باشد و افراد دارای سطح تحصیلات پایین‌تر کمتر به سلامت دندان‌هایشان توجه دارند.
