المیادین نوشت: در چارچوب تشدید فشار‌های آمریکا بر ترکیه، اعلام آنکارا در مورد شروع عملیات حفاری برای گاز در آب‌های دریای مدیترانه، به یک موضوع جدید برای اختلاف میان واشنگتن و آنکارا تبدیل شده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: علاوه بر این، با نزدیک شدن موعد واگذاری سامانه دفاعی ساخت روسیه به ترکیه، نگرانی‌ها در بین اعضای ناتو و ترکیه رو به افزایش است؛ بویژه آنکه واشنگتن ترکیه را تهدید به تحریم‌های سختی کرده است. چه بسا آنچه باعث نگرانی مرکز پیمان ناتو در ایالات متحده می‌شود، چالشی است که در برابر ادامه هیمنه آن بر تصمیمات سرنوشت ساز در بین دولت‌های عضو این پیمان سایه افکنده است. در واقع، آمریکا از عواقب و انعکاس‌های استراتژیک در اختیار داشتن سلاح روسیه توسط ترکیه، و تاثیر آن بر تک قطبی بودن واشنگتن در مسائل جهانی بیمناک است.
از این رو، فشار‌های آمریکا بر ترکیه وجوه متعددی به خود گرفته است: از بعد اقتصادی، شاهد جنگ آمریکا علیه ارز داخلی ترکیه و لغو نظام تعامل تجاری با آن هستیم. در بعد نظامی، تهدید آمریکا در مورد کاهش یا تعلیق همکاری دو جانبه با ترکیه و قطع ارتباط کارخانه‌های تولید قطعات جنگنده‌های آمریکایی اف ۳۵ و همچنین به تعلیق درآمدن آموزش خلبانان ترک در پایگاه‌های آمریکایی را می‌بینیم. در سطح سیاسی، اقدام آمریکا علیه ترکیه، پیگیری انتخابات پیش رو در استانبول و تلاش برای شکست تلاش‌های اردوغان برای انتخاب دوباره نامزد مورد نظرش است.
در این میان، احتمال اندکی وجود دارد که ترکیه میزان اختلاف با آمریکا را به حد قطع روابط یا خروج از پیمان ناتو برساند؛ چرا که مأموریت‌های تاریخی مهمی دارد، که از جمله آن‌ها خدمت به این پیمان و توسعه سیطره غربی بر منطقه است.
این در حالی است که روسای جمهور آمریکا و لهستان به تازگی توافقی را امضا کردند که مبتنی بر اعزام نیرو‌های نظامی از سوی واشنگتن به لهستان، برای تقویت قدرت نظامی این کشور است. علاوه بر اینکه لهستان با خرید ۳۵ جنگنده آمریکایی اف ۳۵ موافقت کرده است. بر این اساس، به نظر می‌رسد لهستان در حال گرفتن جای ترکیه برای واشنگتن، از نظر میزان اهمیت و اولویت است.
با این شرایط و با توجه به نزدیکی ترکیه به روسیه، آیا می‌توان گفت: دو کشور آمریکا و ترکیه در حال تشکیل ائتلاف‌های جدیدی برای خود هستند؟
برای این نتیجه گیری هنوز زود است؛ چرا که مجموعه عواملی وجود دارد که بر تحرکات این طرف‌ها تاثیرگذار است؛ بویژه در صورتی که تلاش‌های آمریکا در دور کردن اردوغان از میدان سیاسی موفقیت آمیز باشد. در این صورت، میدان سیاسی ترکیه مجال مناسبی برای بازگشت به پیمان ناتو و انجام مأموریت‌های تاریخی می‌شود.
