arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۴۸۵۱۵۶
تاریخ انتشار: ۲۶ : ۱۶ - ۰۳ تير ۱۳۹۸

وقتی حتی «اقتصاد» به یک اشاره «سیاست» بند است، چرا اتفاقاتی از جنس مشاجره روحانی و جهانگیری باید رخ ‏دهد؟

فشار اقتصادی که ایران در حال حاضر متحمل می شود، کشور را در شرایط بسیار ویژه ای قرار داده که نمونه اش را ‏کمتر به یاد داریم. اوضاع اقتصادی نیز کاملا به سیاست وابسته است؛ چنانکه بسیاری از تکانه های اقتصادی کشور ناشی از اتفاقات سیاسی ‏است. کافی است به نحوه بالا و پایین شدن قیمت ها توجه کنیم. در چنین شرایطی اصل اولی که باید مورد توجه قرار گیرد، آشتی ملی است. طبیعی است که اتفاقاتی مانند آنچه بین روحانی و جهانگیری رخ داد، در شرایط فعلی سمی مهلک برای کشور است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

وقتی حتی «اقتصاد» به یک اشاره «سیاست» بند است، چرا اتفاقاتی از جنس مشاجره روحانی و جهانگیری باید رخ ‏دهد؟

سرویس سیاسی «انتخاب» - رور شنبه اول تیر 98 در پی بروز مباحثه ای در یک جلسه، حسن روحانی رییس جمهور خطاب به ‏اسحاق جهانگیری، معاون اول خود گفت که شما و اصلاح طلبان به دنبال ‏سرنگونی دولت هستید‎.‎‏ جهانگیری، در واکنش، ‏اظهارات تندی بر زبان نیاورد اما تصمیم به ترک جلسه گرفت که ‏لاریجانی مانع این کار شد. با این حال جهانگیری صبح روز بعد ‏به حالت قهر بر سر کار خود حاضر نشد و تعدادی از وزرا از جمله ظریف برای وساطت به منزل او رفتند.‏

با این حال، در همان روز یکشنبه جهانگیری خود را به جلسه هیات دولت رساند و روحانی بابت اظهارات تندش از او دلجویی ‏کرد‎.‎

شرایط کشور در یک سال گذشته شرایط ویژه ای بوده است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت ماه سال 97 از ‏برجام خارج شد. او سپس در دو مرحله در مردادماه و آذرماه سال 97 تحریم ها علیه ایران را به صورت یکجانبه بازگرداند. چند ‏ماه بعد پتروشیمی ایران نیز از سوی آمریکا تحریم شد. در طول این مدت، نظام تصمیم گرفت از برجام خارج نشود و طرف ‏اروپایی و نیز چین و روسیه را به جبهه مقابل نفرستد. ‏

مذاکرات با اروپا آغاز شد و در نهایت بنا شد تا سازوکاری مالی با عنوان اینستکس راه اندازی شود تا در مرحله اول مایحتاج حیاتی ‏ایران و در مراحل بعدی سایر نیازهای کشور را تامین کند و به نوعی تحریم های آمریکا را دور بزند. با این حال با گذشت یک ‏سال از خروج آمریکا از برجام، این سازوکار هنوز عملیاتی نشده است.‏

در نهایت نظام تصمیم گرفت تا با تعلیق بخش هایی از تعهدات خود در برجام به صورت مرحله به مرحله واکنش نشان دهد. البته ‏این اقدام نیز در خود برجام پیش بینی شده بود که به نوعی هوشمندی مذاکره کنندگان را می رساند.‏

با این حال، فشار اقتصادی که ایران در حال حاضر متحمل می شود، کشور را در شرایط بسیار ویژه ای قرار داده که نمونه اش را ‏کمتر به یاد داریم. در چنین شرایطی اصل اولی که باید مورد توجه قرار گیرد، آشتی ملی است. موضوعی که خود جهانگیری نیز ‏مدتی است پرچم آن را به دست گرفته و تلاشش را برای عملی کردن آن به کار بسته است. ایده اصلی این است که با آشتی ملی که ‏از طریق گفت و گوی ملی بین جریان های مختلف سیاسی به دست می آید، کشور از داخل برای عبور از شرایط تحریمی فعلی ‏آماده تر شود. ‏

اوضاع اقتصادی نیز کاملا به این موضوع وابسته است؛ چنانکه بسیاری از تکانه های اقتصادی کشور ناشی از اتفاقات سیاسی ‏است. کافی است به نحوه بالا و پایین شدن قیمت ها توجه کنیم. رئیس کل بانک مرکزی اخیرا در زمان سفر نخست وزیر ژاپن به ‏تهران، نوسان هرچند اندک قیمت دلار را ناشی از فضای روانی ایجادشده به خاطر تحولات سیاسی دانست و تاکید کرد که هیچ ‏اتفاق اقتصادی مشخصی باعث این نوسانات نشده.‏

همه اینها نشان می دهد اتفاقاتی مانند آنچه بین روحانی و جهانگیری رخ داد، در شرایط فعلی سمی مهلک برای کشور است؛ اینکه ‏رییس جمهور ناگهان یک جریان سیاسی یعنی اصلاح طلبان را که از قضا معاون اول خود او نیز به همین جریان تعلق دارد و در ‏دو انتخابات ریاست جمهوری گذشته حامی اصلی خود روحانی بوده اند، متهم به تلاش برای سرنگونی دولت کند، قابل قبول نیست ‏و دودش به چشم کل کشور خواهد رفت. البته در این میان هیچ فرقی نیز بین جریان های سیاسی اعم از اصلاح طلب، اصولگرا و ‏اعتدالگرا وجود ندارد و چنانچه گفته شد این نوع اختلافات سمی کشنده برای کشور است. اکنو وقت همیاری برای ایجاد راه حل و ‏کار است نه دامن زدن به اختلاف نظرها.‏

نظرات بینندگان