سرویس تاریخ «انتخاب»: کمال خرازی، وزیر امور خارجه دولت‌های اصلاحات که در دوران جنگ عضو شورای عالی دفاع و موسس ستاد تبلیغات جنگ بود، در کتاب خاطراتش به ماجرای اختلاف بنی‌صدر با دیگر اعضای شورای عالی دفاع را ناسازگاری پرداخته است.
«انتخاب» بخش‌هایی از خاطرات وی را در این زمینه برگزیده که در پی می‌خوانید:
... بنی‌صدر دنبال افکار خودش بود و بیش‌تر دنبال این بود که موقعیت خودش را تثبیت کند و سپاه را مزاحم کارش می‌دانست. با ارتش بیش‌تر کار می‌کرد، چون ارتشی‌ها بر اساس دستور سازمانی خود از فرماندهان‌شان تبعیت می‌کردند؛ ولی بچه‌های سپاه این‌طور نبودند، لذا با آن‌ها مشکل داشت. با آقای خامنه‌ای و آقای هاشمی هم مشکل داشت و در شورا درگیری‌های لفظی زیاد اتفاق می‌افتاد و همچنین در مورد نحوه اداره جنگ بین آقای بنی‌صدر و دیگر اعضای شورا در موارد زیادی اختلاف وجود داشت.
کلیتش این است که بچه‌های سپاه آمادگی داشتند که با هر وسیله‌ای که داشتند به صورت غیرکلاسیک بجنگند. بچه‌های ارتش آن اوایل این آمادگی را نداشتند؛ به دلیل این‌که ساختارشان فروپاشیده بود و اصلا برای نوع جنگی که بچه‌های سپاه دنبال آن بودند ساخته نشده بودند. البته، در دوران جنگ، بچه‌های ارتش هم انصافا خیلی ایثار کردند؛ واقعا توانایی‌های خودشان را نشان دادند و شهدای خیلی زیادی تقدیم کردند؛ ولی این اختلافات بین بنی‌صدر و سپاه وجود داشت؛ چون با بچه‌های سپاه خوب نبود و نمی‌خواست به آن‌ها میدان بدهد و از آن طرف کسانی که عضو شورای عالی دفاع بودند، مثل آقای خامنه‌ای، آقای هاشمی و بقیه احساس می‌کردند کار پیش نمی‌رود و این‌جا فداکاری می‌خواهد و بایستی به نیروهای سپاه امکانات داد تا جلو بروند. سر نوع عملیات و امکاناتی که نیروهای سپاه می‌خواستند، اغلب اختلاف بود. بچه‌های سپاه وسیله می‌خواستند، بنی‌صدر به‌آن‌ها نمی‌داد یا از نظر اعتبارات مالی به آن‌ها کمک نمی‌کرد و این‌گونه مشکلات زیاد بود.
... اگر خیانت را به این معنا بگیرید که مثلا بنی‌صدر با دشمن ساخته بود، نه نمی‌شود چنین چیزی را گفت؛ ولی اگر بگویید که با خودخواهی‌هایش، با عدم پذیرش رای دیگران نگذاشت که جنگ درست پیش برود و از نیروهای سپاه حمایت لازم را نکرد؛ بله این درست است... این‌که با اجنبی ساخته باشد نه نمی‌شود چنین حرفی را زد؛ منتها آدم خودخواه و خودپرستی بود. شخصیتی نبود که شایستگی ریاست‌جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد. او با جوانان انقلابی و شخص امام ناسازگار بود.
منبع: خاطرات و مخاطرات، مصاحبه تاریخ شفاهی با دکتر کمال خرازی، تدوین حوریه سعیدی، تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، چاپ اول، ۱۳۹۶، صص ۱۲۲ و ۱۲۳.
