مالك ونوس در العربی الجدید نوشت: با توقیف نفتکش بریتانیایی توسط ایران، این کشور شروع به عملی کردن تهدیداتش در مورد بستن تنگه هرمز کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: این واقعه آغازی است برای اجرایی شدن تهدیدات ایران، در مقابل تلاش آمریکا برای به صفر ساندن صادرات نفت این کشور. در واقع، پس از هر بار اوج گرفتن تهدیدات آمریکا و اسرائیل، ایران از تهدید خود برای بستن تنگه هرمز می گوید. همین مساله باعث می شود تنگه مذکور، به آینه ای تبدیل شود که حالت روابط بین المللی و سیاستهای دولتهای بزرگ در منطقه را به تصویر می کشد.
با وجود این که واردات نفت آمریکا از دولتهای خلیج فارس کاهش یافته است، تنگه هرمز همچنان اهمیت زیادی برای واشنگتن دارد. امریکا به دنبال حفظ پایگاههای نظامی خود در دولتهای خلیج فارس بوده و خواستار ادامه فعالیت طبیعی این پایگاههاست، تا به این شکل بتواند از رفت و آمد کشتی های جنگی، حمایت کند.
همانطور که پایگاههای نظامی آمریکا در منطقه می توانند از کشتی های حامل کالاهای نظامی وارداتی این کشور، به دولتهای حاشیه خلیج فارس حمایت کنند و بسته شدن تنگه، به معنای خسارتهای فراوانی برای تولید کنندگان آمریکایی است.
افزون بر این، ایالات متحده به تجهیز برخی دولتهای خلیج فارس به امکاناتی برای برپایی طرحهای هسته ای، برای مقابله با قدرت هسته ای ایران، تکیه دارد. علاوه بر این، انتقال قطعات جنگی آمریکایی از طریق تنگه هرمز، به منزله تضمینی برای ادامه فشار واشنگتن بر ایران، برای متوقف کردن برنامه های هسته ای و موشکی آن است.
به این ترتیب، تنگه هرمز به دلیل اهمیت ویژه آن برای دولتهای منطقه و جهان، در طول چند دهه و قرن، از جایگاه خاصی برخوردار بوده است. همانطور که در گذشته بعنوان مقیاسی برای سنجش روابط و سیاستهای بین المللی به شمار می رفت، در حال حاضر نیز، تنگه هرمز مقیاسی برای تنش ها یا آتش بس در منطقه محسوب می شود؛ اما پیش بینی اینکه تا چه زمانی در معرض تهدیدات در خصوص بسته شدنش باقی می ماند، دشوار است. بر این اساس، مادامی که ایران نتواند با استفاده از تنگه هرمز، صادرات نفت خود را انجام دهد، نباید ایالات متحده و دولتهای منطقه از صحبتهای فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران ایران، در مورد بستن این تنگه، در صورت بی فایده بودن ان برای ایران، غافلگیر شوند.
