در سالهای آخر جنگ جهانی دوم ، ارتش انگلیس یک سبد موشکی به نام"Panjandrum" طراحی کرد. این سامانه موشکی با هدف افزایش سرعت حمله بریتانیایی ها طراحی شده بود.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، سرعت حمله در بسیاری از سامانه های موشکی یک موضوع بسیار مهم ارزیابی می شود. این موضوع در جریان جنگ جهانی دوم نیز موضوعی حائز اهمیت ارزیابی می شد .
این اسلحه به منظور کمک به شکستن دفاع بزرگ بتونی طراحی شده بود که آلمانی ها در بخشی از دیوار آتلانتیک آلمان طراحی کرده بود. بودند. Panjandrum دارای دو چرخ به قطر 10 فوت با یک محور اصلی بود که حاوی مواد منفجره بود.
هر چرخ دارای موشک هایی بود که برای منفجر کردن مواد محرکه در اطراف محیط خود چیده شده بود. پیش بینی می شد که این سلاح قادر به حمل بار 4000 پوند مواد منفجره با سرعت حدود 60 مایل در ساعت باشد.
تعدادی آزمایش در بین سالهای 1943-1943 بر اساس این سیستم انجام شد. نتایج آزمایش ها نیز در نوع خود بسیار جالب بودند در نهایت و با پایان یافتن جنگ شرایط تغییر کرد و از این سلاح استفاده نشد.
