تشنج شامل انقباضات غیرارادی تعداد زیادی از عضلات بدن و وضعیت ناشی از وجود یک اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است.
تشنج‌ها معمولاً منجر به از دست رفتن یا اختلال هوشیاری می‌شوند و در صورتی که تشنج تکرار شود و علتی برای آن پیدا نشود به آن صرع می گویند.
تشنج در دوران کودکی اغلب به علت تب و در بزرگسالان به علتهای مختلفی همچون کاهش قند خون، ضربه به سر، عفونت و ... است.
علائم تشنجاز دست دادن هوشیاری، منقبض شدن همه عضلات، لرزش و پرش اندام‌ها، از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع، خروج کف از دهان و لب‌های آبی رنگ و گیجی از جمله علایم تشنج هستند.
هنگام بروز تشنج چه کنیم؟بنابر توصیه اورژانس کشور، اطرافیان پس از مشاهده این علائم در فرد باید با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند و از بیمار در برابر صدمات محافظت کنند. هنگام تشنج توصیه می‌شود بیمار را حرکت ندهید و سعی نکنید تا حرکات بیمار را مهار کنید زیرا ممکن است موجب شکستگی استخوان یا آسیب به بافت نرم شوید.
از آنجایی که هنگام تشنج ممکن است زبان فرد میان دندان‌هایش مانده و زخم شود سعی نکنید با زور بین دندان‌های بیمار چیزی قرار دهید چون ممکن است به بافت‌های دهان آسیب برسانید.
بهتر است تا پایان حمله کنار بیمار بمانید و پس از پایان حرکات انقباضی و پرشی بیمار را به پهلو قرار دهید و تا زمان هوشیاری کامل از دادن خوراکی یا نوشیدنی یا حتی دارو از راه دهان خودداری کنید.
