د. خطار أبودياب در العرب نوشت: رقابت میان چین و آمریکا، اخیرا وارد میدان رویارویی استراتژیک شده است و پاسخ سلبی چین در برابر نقشه های واشنگتن، از جنس استقرار سامانه های موشکی میان برد در منطقه آسیا و اقیانوس آرام است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: جنگ تجاری بین این دو کشور، با ایراد اتهامی علیه چین بعنوان دولتی که با ارز خود بازی می کند، اوج گرفت و اکنون تنش بین این دو کشور به پرونده های دیگری از پرونده ایران گرفته تا کشمیر، هنگ کنگ و شبه جزیره کره، رسیده است. مشخصا، ما در برابر دو دیدگاه ایدئولوژیک قرار داریم که کاملا در مقابل یکدیگر هستند.
پکن با نگرانی زیادی به متشنج شدن اوضاع در هنگ کنگ نگاه می کند، با این حال، نمی تواند اثبات کند که واشنگتن در پشت پرده، در حال توطئه است. اما در مورد تنش ناگهانی در مورد کشمیر و برخورد بین هند و پاکستان، باید گفت محافل اروپایی، آن را از واکنش محتمل آمریکا در مقابل نقش چین در پرونده ایران، جدا نمی دانند و تمام این مسائل، بر ارتباط بین پرونده هایی که باعث درگیری قدرتهای بزرگ شده است، اشاره دارد.
اکنون، چین به واردات نفت از ایران ادامه می دهد. طبق یافته هایی در ژوئن گذشته، چین بین 4.4 و 11 میلیون بشکه نفت خام از ایران وارد کرده است؛ چیزی حدود 142 و 360 میلیون بشکه در روز. نکته ی مهم اما این است که بر اساس آمار، صادرات نفت ایران در حال حاضر از نیم میلیون بشکه در روز فراتر نمی رود و این نشان دهنده اهمیت واردات چین است.
با وجود حمایت چین از تهران و پیونگ یانگ و موضع گیری آمریکا در آسیا و حمایت از هند، به نظر نمی رسد که شاهد این باشیم جنگ سرد بین چین و آمریکا، به سمت برخورد مستقیمی که منجر به وقوع جنگ جهانی سوم شود، باشیم.
در گذشته نه چندان دور، برژینسکی، نظریه پرداز آمریکایی تاکید کرد که ایالات متحده باید همکاری هایی را با روسیه و چین داشته باشد، تا بتواند جایگاه خود را با نرمش در برابر دیگر قدرتها، حفظ کند. اما ظاهرا امور به سمتی پیش نمی رود که این دیدگاه خوش بینانه تحقق یابد.
