سیامند رحمان در گفت‌وگو با فارس، درباره عملکردش در مسابقات جهانی پاراوزنه‌برداری قزاقستان گفت: می‌توانستم وزنه بالاتری را بزنم، اما با تشخیص کادر فنی تیم ملی با 265 کیلوگرم کار را تمام کردم، هرچند می‌توانستم این وزنه را هم 10 بار تکرار کنم، اما چون پارالمپیک نزدیک است کادر فنی نمی‌خواست فشار زیادی را وارد کنیم.
وی ادامه داد: در حرکت اول وزنه 250 کیلوگرمی را زده بودم و حتی نمی‌خواستم حرکت دوم را هم بزنم، اما چون حریف عراقی وزنه دومش را به 250 کیلوگرم تغییر داد و دو، سه وزنه‌بردار جدید هم اضافه شده بودند، رقابت کمی نزدیک و حساس شد. تصمیم داشتیم با همان یک حرکت کار را تمام کنیم، اما وقتی دیدیم رقابت نزدیک شده است 265 کیلوگرم را برای حرکت دوم انتخاب کردیم، البته وزنه‌بردار عراقی نتوانست 250 کیلوگرم را هم ثبت کند، اما 265 نیز وزنه‌ای نبود که بخواهد من را اذیت کند.
* مصرف آنتی‌بیوتیک بدنم را ضعیف کرده بود
قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان درباره دوری‌اش از تمرینات و اینکه آیا این موضوع تاثیری در کاهش رکوردهایش داشته است یا نه، گفت: در عرض یک ماه منتهی به مسابقات جهانی تمرین درستی نداشتم. لوزه‌ام عفونی شد و 10 روز در بیمارستان بستری بودم، برای تخلیه عفونت نیز مجبور بودم آنتی‌بیوتیک زیادی مصرف کنم که بدنم را ضعیف کرده بود و همین موضوع باعث شد برنامه تمرینی‌ام دچار وقفه شود، اما خوشبختانه موفق شدم مدال طلای سال قبل را تکرار کنم.
سیامند رحمان در مورد برنامه‌ریزی‌اش برای حضور در پارالمپیک 2020 افزود: هر ورزشکار حرفه‌ای سقفی برای آرزوهایش دارد، من همین‌طور، اما هر قدر که جلو می‌رود دوست دارد افتخارات بیشتری کسب کند. من هم امیدوارم با کمک خدا و دعای خیر مردم یک رکورد به یادماندنی را در توکیو ثبت کنم و سومین طلای پارالمپیک را بدست آورم؛ چراکه همیشه به شاد کردن دل مردم فکر می‌کنم.
* مسئولان استان ما خواب هستند
قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان درباره حمایت مسئولان استانش از وی گفت: متاسفانه در استان ما مسئولان خواب هستند، اما من هیچ وقت گلایه‌ای نمی‌کنم چون فایده‌ای ندارد. من یک ورزشکار حرفه‌ای هستم، اما نه شغلی دارم و نه حقوقی. دنبال گلایه کردن از کسی هم نیستم. در آذربایجان غربی تنها تمرین می‌کنم و تمام هزینه‌ها با خودم است.
رحمان افزود: همه چیز مادیات نیست، اما حضور مسئولان به ما روحیه می‌دهد و با مشاهده سختی‌های تمرینات از نزدیک، متوجه می‌شوند که چه زحمتی می‌کشیم، اما متاسفانه مسئولان استان ما اهمیتی نمی‌دهند. دوست هم ندارم از کسی کمک بخواهم. هدفم افتخارآفرینی برای ایران است که امیدوارم بتوانم دل مردم را شاد کنم.
* بعضی شب‌ها از شدت درد خوابم نمی‌بَرَد
وی تصریح کرد: مگر چند ورزشکار از استان آذربایجان غربی به المپیک و پارالمپیک می‌روند تا افتخارآفرینی کنند؟ 99 درصد دیگر به نام آذربایجان غربی وزنه نمی‌زنم. وقتی مسئولان استان قدر سرمایه‌های خود را نمی‌دانند؛ چرا من باید خودم را هزینه آنها کنم.
قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان گفت: شاید خیلی‌ها فکر می‌کنند من همین‌طوری و به راحتی وزنه 300 کیلوگرمی را می‌زنم، اما زحمات شبانه‌روزی سال‌های قبل را نمی‌بینند؛ آسیب‌دیدگی و دردهای بعد از تمرینات را نمی‌بینند. بعضی شب‌ها از شدت درد دست‌هایم خوابم نمی‌برد. وقتی با وجود این همه افتخارآفرینی قدر نمی‌دانند و هیچ توجهی نمی‌کنند و همه من را به یکدیگر پاسکاری می‌کنند چاره‌ای باقی نمی‌ماند.
* برخی فکر می‌کنند ماهیانه 100 میلیون حقوق می‌گیرم
رحمان با بیان اینکه هزینه‌های ورزش حرفه‌ای چند برابر شده است، گفت: قیمت ویتامین‌هایی که 25 تا 30 هزار تومان می‌خریدم، چند برابر شده است. هزینه‌های تمرین و رفت و آمد نیز شدیدا افزایش پیدا کرده است. برخی فکر می‌کنند میلیاردر هستم، اما از پشت پرده خبر ندارند. همیشه سعی کردم برای مردم شهر و استانم افتخارآفرین باشم، چون خودم را مدیون آنها می‌دانم و همیشه من را شرمنده خودشان کرده‌اند. حامیان اصلی من همین مردم بوده‌اند که از هر مبلغی برای من ارزشمندتر است. انتظاری هم از مسئولان استان ندارم. خیلی وقت است که به این نتیجه رسیده‌ام که نباید از کسی انتظاری داشته باشم.
قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان با بیان اینکه مگر من تا چه زمانی می‌توانم وزنه بزنم، گفت: این همه سختی را تحمل می‌کنم، اما برخی فکر می‌کنند ماهیانه 100 میلیون حقوق می‌گیرم، در حالی که اگر یک روز تمرین نکنم از حریفان عقب می‌افتم. شرایط ورزش حرفه‌ای واقعا سخت است. در هر مسابقه‌ای از من آزمایش دوپینگ می‌گیرند و سخت‌گیرانه‌تر نسبت به بقیه برخورد می‌کنند. ادامه ورزش قهرمانی در این شرایط واقعا سخت است، اما به عشق مردم کشورم تمام سختی‌ها را به جان می‌خرم.
* احترام مردم با هیچ مبلغی قابل خریدن نیست
وی تصریح کرد: این احترام مردم با هیچ مبلغی قابل خریدن نیست، اما متاسفانه تبعیضی که بین ورزشکاران سالم و معلول در استان وجود دارد ناراحت‌کننده و آزاردهنده است، مگر من ورزشکار پارالمپین این استان نیستم؟ اگر در تهران یا استان‌های دیگری بودم واقعا شرایط خیلی بهتر بود، اما به عشق مردم آذربایجان غربی همیشه سعی کردم نام استان و شهرم را بالا ببرم، اما اگر روزی اسم استانم را نیاوردم مردم بدانند به خاطر مسئولان خوب استان بوده است.
قوی‌ترین پاراوزنه‌بردار جهان خاطرنشان کرد: زمانی که در بیمارستان بستری بودم آنقدر به پزشکان التماس می‌کردم که من را به مسابقه برسانند که گریه‌ام می‌گرفت، از طرفی باید مراقب بودم از داروهای غیرمجاز استفاده نشود تا دچار مشکل شوم. متاسفانه در حالی که بازی‌های المپیک نزدیک است، اما هیچ‌کدام از مسئولان به فکر المپیک نیستند.
به گزارش فارس، در جریان مسابقات پاراوزنه‌برداری قهرمانی جهان که اواخر تیرماه سال جاری در شهر نورسلطان قزاقستان برگزار شد، در رقابت‌های دسته ۱۰۷+ کیلوگرم، سیامند رحمان با مهار وزنه ۲۶۵ کیلوگرمی، به عنوان قهرمانی دست یافت.
این پاراوزنه‌بردار ایران در نخستین حرکت خود، وزنه ۲۵۰ کیلوگرمی را بالای سر برد، سپس در دومین حرکت موفق به مهار وزنه ۲۶۵ کیلوگرمی شد و برای سومین و آخرین حرکت خود نیز وزنه ۲۸۰ کیلوگرمی را انتخاب کرد که البته از انجام آن انصراف داد. قهرمانی سیامند رحمان در این دوره از مسابقات قهرمانی جهان، سومین قهرمانی وی در این رقابت‌ها به حساب می‌آید. سیامند رحمان همچنین 2 مدال طلای بازی‌های پارالمپیک 2012 لندن و 2016 ریو را نیز در کارنامه ورزشی خود دارد.
