آزمایش زندان استنفورد یک آزمایش روانشناسی در زندان وابسته به دانشگاه استنفورد بود که در دهه 1970 با بودجه نیروی دریایی ایالات متحده انجام شد. این آزمایش سعی در بررسی تأثیرات روانی قدرت با تمرکز بر مبارزات قدرت بین زندانیان و افسران زندان انجام شد اما به علت وحشتناک بودن نتایج در مدت زمان کمتر از یک هفته متوقف شد.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، این آزمایش پس از شش روز ناگهان به پایان رسید چرا که برخی از شرکت کنندگان نقش خود را به عنوان افسران توسعه دادند ، اقدامات استبدادی را اعمال کردند و در نهایت برخی زندانیان را تحت شکنجه روانی قرار دادند.
در 14 اوت سال 1971 ، استاد دانشگاه استنفورد؛ دکتر فیلیپ زیماردو در تلاش برای آزمایش این فرضیه که ویژگی های ذاتی شخصیتی زندانیان و نگهبانان عامل اصلی رفتارهای سوء استفاده گر در زندان است ، آزمایشی را آغاز کرد. وی افرادی را در یک شبیه سازی دو هفته ای در زندان قرار داد و ، 24 نفر از شرکت کنندگان برتر شامل دانشجویان روانشناسی را استخدام کرد. دفتر تحقیقات دریایی ایالات متحده بودجه این تحقیق را به عنوان تحقیق در زمینه علت بروز مشکلات بین نگهبانان و زندانیان در نیروی دریایی ایالات متحده و سپاه های دریایی ایالات متحده تأمین کرد.
زیمباردو باتومهای چوبی برای آنها مهیا کرد و از آنها خواست که به زندانیان آسیب نرسانند و از خوردن الکل یا داروهای روانگردان خودداری کنند. وی اما ، از نگهبانان خواست كه فشار روانی را اعمال كنند. او صراحتا گفت: "ایجاد احساس بی حوصلگی در زندانیان ، احساس ترس و مواردی مشابه را ایجاد كنید و آنان را متوجه کنید كه زندگی آنها کاملاً توسط ما کنترل می شود ، توسط سیستم ، شما ، من و آنها هیچگونه حریم شخصی نخواهند داشت. ما قصد داریم فردیت آنها را از طرق مختلف از بین ببریم. به طور کلی ، آنچه در نهایت ایجاد می شود، احساس عدم قدرت است. این در شرایطی است که ما تمام قدرت را خواهیم داشت و آنها هیچ قدرتی."
سپس زندانیانی با اتهاماتی مثل سرت مسلحانه بازداشت شدند. اداره محلی پلیس پالو آلتو در بازداشت ها به زیمباردو یاری رساند و مراحل زندانی شدن کامل را برای زندانیان انجام داد که شامل ثبت اثر انگشت و گرفتن عکس بود. آنها همچنین زندانیانی را از ایستگاه پلیس به آنجا تحویل دادند.
نتایج وحشتناک از روز دوم به بعد شروع شد. چند زندانی شروع به امتناع از دستورالعمل نگهبانان كردند و یكی از نگهبانان با آتش به زندانیان حمله كرد. در مدت 36 ساعت ، یک زندانی شروع به تشنج عصبی و فریاد زدن كرد. مدتی طول کشید تا تیم سرپرستی متوجه شود که زندانی از نظر روانی واقعاً رنج می برد. با گذشت زمان ، نگهبانان شروع به آزار و اذیت زندانیان از نظر روانی و جسمی کردند. این آزمایش تنها پس از شش روز متوقف شد چرا که چندین نگهبان بی رحمانه تر از سطح آزمون شدند و تقریباً یک سوم از نگهبانان تمایلات واقعی سادیستی را نشان دادند. نکته عجیب تر این که اکثر نگهبانان ناراحت بودند که آزمایش پس از تنها شش روز متوقف شد.
