آرمان زرین‌کوب، تهیه‌کننده سریال ستاش، درباره انتقادهایی که به گریم بازیگر ستایش در فصل سوم شده، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: هر مادری که به‌عنوان یک زن از صبح سر کار برود و تا شب کار کند، فرزند داشته باشد و با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم کند، به یک زن افسرده، خسته و بی‌نشاط تبدیل می‌شود. اما در مقابل، وقتی زنی با آرامش زندگی کند، فعالیت‌های اجتماعی داشته باشد و نگرانی زیادی درباره بچه‌هایش نداشته باشد و در عین حال، تمام بار مشکلاتی که بر دوشش بوده، مانند دروغ گفتن درباره هویت و ساخت شناسنامه‌های جعلی، از بین رفته باشد، مشخص است که به آرامش رسیده و به‌ظاهر خود می‌رسد.
چرا تصور می‌شود یک زن چهل‌ساله باید پیر شود؟
جوان شدن چهره ستایش در فصل سوم حتی دست‌مایه طنازی برخی از فعالان فضای مجازی قرار گرفته که به شوخی به دنبال رژیم غذایی و نوع ورزش او هستند. زرین‌کوب در پاسخ به این پرسش که رسیدگی به‌ظاهر با بالا رفتن سن تفاوت دارد و هنگامی که کنار پسرش که مهدی سلوکی نقش آن را ایفا می‌کند، قرار می‌گیرد، هیچ نسبت و شباهتی به یک مادر و فرزند ندارند، بیان کرد: این یک سؤال دیگر است. شما می‌توانید بگویید چرا از مهدی سلوکی استفاده کرده‌اید؟ چون می‌گویم چاره‌ای نداشتم. مهدی سلوکی از ابتدا در داستان ما به‌عنوان یک شخصیت بوده و باید از او استفاده می‌کردیم. بالاخره سن بالا می‌رود و نمی‌توان جلویش را گرفت. ولی من معتقدم که ماجرا این نیست. همه انتقاد می‌کنند که گریم مشکل دارد. اما دختری که در ستایش ۱، بیست‌ساله بوده در ستایش ۲و۳ چهل‌ساله شده، چرا تصور می‌شود که یک زن چهل‌ساله باید پیر شود؟
دستور کار فیلمنامه است
این تهیه‌کننده درباره تفاوت فاحشی که گریم ستایش چهل‌ساله در فصل‌های دو و سه دارد، افزود: باید تفاوت داشته باشد. چون دستور کار ما، فیلمنامه است. فیلمنامه به ما می‌گوید با یک ستایشی مواجه هستیم که هیچ مشکلی در زندگی‌اش ندارد و آرامش دارد. حالا آنجا ابروهایش بور بوده و اینجا مشکی است. صورتش لاغرتر و کمی بشاش‌تر شده است. اما از لحاظ سنی شما نمی‌توانید بگویید ستایشی که می‌بینید چهل‌ساله نیست و سی یا بیست‌وپنج‌ساله است.
اگر مهدی سلوکی هم نمی‌آمد...
زرین‌کوب درباره تغییر بازیگران این مجموعه گفت: تنها یک بازیگر ما تغییر کرده که آن هم خانم حدیث میرامینی است؛ شرایط این بازیگر به شکلی نبود که با گروه همراه باشند. ناچار شدیم بازیگر دیگری را انتخاب کنیم. ما نمی‌توانستیم کار را متوقف کنیم و به همین دلیل، باید بازیگر جدید جایگزین کنیم. اگر مهدی سلوکی هم نمی‌آمد حتماً از یک بازیگر دیگر استفاده می‌کردیم.
ژانر ملودرام اشک‌انگیز
وی درباره انتقادهایی که به فضای داستانی فصل اول این مجموعه شده و اعتراض به افزایش بار اندوهناکش، تصریح کرد: بار اندوهناک را متوجه نمی‌شوم. سریال‌ها ژانرهای مختلفی دارند. ژانر ستایش ۱ ملودرام اشک‌انگیز بود، یعنی ملودرامی که تعریفش این است شرایطی را ایجاد کند که مخاطب با آن هم‌ذات پنداری کند و چون یک ملودرام اشک‌انگیز بود، قطعاً هم‌ذات پنداری‌اش با اشک توأم بوده است. اتفاقاتی می‌افتد و این باورپذیری باعث می‌شود مخاطب ناراحت شود و گریه کند. اندوهش به خاطر همین است. این اتفاق خوبی است که کار باورپذیر شده است. یعنی کمدی نشده که بگویند یک سریالی ساخته‌اید ملودرام، اما خیلی از صحنه‌هایش خنده‌دار است و با آن هم‌ذات پنداری نکردیم. فضای ستایش ۳، وضعیتی است که او دیگر با مشکلات دست و پنجه نرم نمی‌کند. قصه حشمت فردوس و محمد، پسر ستایش در فصل ۳ پررنگ‌تر است. در حقیقت شرایطی که باعث می‌شود بار اندوه به کار اضافه شود، در این قسمت، فضایش متفاوت است.
