arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۵۰۴۴۴۰
تاریخ انتشار: ۵۵ : ۱۶ - ۰۹ مهر ۱۳۹۸
روزنامه گردی در «انتخاب»؛

واکنش مهندس بازرگان به مقایسه امام خمینی با ناپلئون و دوگل در مصاحبه با اوریانا فالاچی / چرا بازرگان دو بار استعفا داد و پذیرفته نشد؟

امام نمی‌خواهد دیکتاتور باشد. او حتی نمی‌خواهد افکارش را به دیگران تحمیل کند. من این سخن را به عنوان کسی می‌گویم که بار‌ها و بار‌ها مرود انتقاد شدید شورای انقلاب قرار گرفته است. شما نمی‌توانید ایشان را با موسولینی، ناپلئون و یا دوگل مقایسه کنید. اگرچه می‌توانم بفهمم که خارجی‌ها از این مقایسه چه نظری درباره ایشان دارند، ولی در هر حال صحبت از فاشیسم مطلقا خطاست.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

امام خمینی نمی‌خواهد دیکتاتور باشد

سرویس تاریخ «انتخاب»: دوشنبه، ۹ مهر ۱۳۵۸، روزنامه اطلاعات بخش‌هایی از مصاحبه مهدس بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت، را با اوریانا فالاچی، روزنامه‌نگار ایتالیایی که در روزنامه «گوریردولاسرا» ایتالیا در دو صفحه کامل منتشر شده بود، بازنشر کرد. مهندس بازرگان در این گفتگو در مورد این‌که چرا تا آن مقطع دو بار از امام خمینی درخواست استعفا کرده و ایشان با چه استدلالی آن را رد کرده‌اند سخن گفت. وی همچنین تاکید کرد که «امام نمی‌خواهد دیکتاتور باشد.» و خطاب به فالاچی گفت: «این نکته را در مغزتان جای دهید که امام خمینی خود را نوعی پدر و به منزله سرپرست یک خانواده تلقی می‌کند.» فراز‌هایی از سخنان مهندس بازرگان را با این روزنامه‌گار ایتالیایی در پی می‌خوانید:

 

نقش من بی‌تردید نقش ضعیفی است. اگر من به شما بگویم که مسئولیت تمام امور بر عهده من است، حقیقت ندارد. اگر هم بگویم که امام خمینی فرمانروایی می‌کند حقیقت ندارد. بهتر است بگویم که از یک دیدگاه رسمی، این حکومت است که کشور را اداره می‌کند، اما در چارچوب ایدئولوژیک و انقلابی امام خمینی، و زیر نظارت شورای انقلاب.

ابتدا هنگامی که تشخیص دادم اختیار و قدرت کافی برای اداره امور ندارم نزد امام خمینی رفتم و گفتم: «من نمی‌توانم به این ترتیب کار کنم، من نمی‌توانم در حالی که دستم از پشت بسته است کار کنم.» دو ماه پیش هم ضمن نامه‌هایی به امام خمینی نوشتم: «اگر شما از من راضی نیستید، اجازه بدهید کنار بروم. اگر شما کسی را یافته‌اید که مناسب‌تر از من است او را بر سر کار بگمارید.» سرانجام نزد ایشان رفتم و استعفای خود را تقدیم کردم، اما ایشان فقط نگاهی به من کردند و گفتند: «من کس دیگری را ندارم. بر سر کار خود باقی بمانید.»

امام نمی‌خواهد دیکتاتور باشد. او حتی نمی‌خواهد افکارش را به دیگران تحمیل کند. من این سخن را به عنوان کسی می‌گویم که بار‌ها و بار‌ها مورد انتقاد شدید شورای انقلاب قرار گرفته است. شما نمی‌توانید ایشان را با موسولینی، ناپلئون و یا دوگل مقایسه کنید. اگرچه می‌توانم بفهمم که خارجی‌ها از این مقایسه چه نظری درباره ایشان دارند، ولی در هر حال صحبت از فاشیسم مطلقا خطاست.

امام خمینی در مقام مقایسه به منزله سرپرست خانواده است و این رهبر اسلامی به هیچ وجه دارای جاه‌طلبی سیاسی نیست.

این نکته را در مغزتان جای دهید که امام خمینی خود را نوعی پدر و به منزله سرپرست یک خانواده تلقی می‌کند. او می‌خواهد هرکس سهمی در اداره و حکومت این خانواده داشته باشد، اما در عین حال خوب است بدانید که این پدر به تنهایی فرمان می‌راند. او از یک سو مردی است قاطع و از طرف دیگر یک نابغه.

نظرات بینندگان