حسن مرهج در البناء نوشت: در وهله اول به نظر می‌رسد تصمیم رئیس جمهور ایالات متحده در مورد انتقال نیروهای آمریکایی به عراق و باقی ماندن تعدادی از آن‌ها در سوریه، شبیه به معادله‌ای با ابعاد متعدد است؛ از یک سو، این مساله به موضع گیری نمادین آمریکا در سوریه، با هدف تاثیرگذاری در تصمیمات سیاسی در این کشور باز می‌گردد و از سوی دیگر، آمریکا به دنبال نظارت بر فعالیت‌های ایران در عراق است و هدف از حضور نیروهای نظامی آمریکایی در این کشور عربی، ایجاد یک مسیر نظامی علیه ایران و نفوذ آن در این منطقه است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: تحرکات آمریکا به دنبال عقب نشینی‌های اخیر از سوریه و توجه آن به عراق، مستقیما در یک چارچوب نظامی جای می‌گیرد؛ زمانی که وزیر دفاع آمریکا، مارک اسپر، به عربستان رفته و با فرماندهان سعودی و نیروهای آمریکایی حاضر در عربستان، دیدار کرد و در ادامه به نشست ناتو در بروکسل رفته و با همتای ترکی خود دیدار می‌کند، این امر، به معنای زمینه سازی فضای نظامی علیه ایران است؛ بویژه آنکه همزمان با سفر اسپر به عربستان، رسانه‌های سعودی از برگزاری نشست‌های سران دولت‌های خلیج فارسبرای بررسی بحث تهدیدات ایران، خبر می‌دادند.
در ضمن این تصویر، واضح است که اغلب تحرکات آمریکا و نیروهای وابسته به آن در منطقه، در یک نقطه و یک هدف تلاقی می‌یابد و آن، چگونگی مقابله با ایران است. اما حضور آمریکا در عراق، همچنان محل بحث و جدل است؛ در دوره گذشته، حملات اسرائیل به پایگاه‌های حشد الشعبی، با هماهنگی آمریکا، افزایش یافت و این اقدامات، پیامی است برای ایران، تا به اجبار نیروهای خود را از منطقه خارج کند. اما حتی خود ایالات متحده معترف است که حضور ایران در عراق بسیار عمیق شده است و دولت عراق توافق‌های همکاری گسترده‌ای با ایران دارد، که اخلال در آن، برای عراق دشوار است؛ از این رو، این کشور تلاش می‌کند به راه حلی دیپلماتک بین ایالات متحده و ایران برسد؛ ضمن آنکه هرگز به نیروهای آمریکایی اجازه نمی‌دهد تا خاک عراق را به مکانی برای حمله به ایران و در نتیجه، نقض ائتلاف محکم با این کشور، تبدیل کنند.
نیروهای آمریکا تمرکز دوباره خود در عراق را با هدف تحقق اهداف اعلام شده از سوی ترامپ، آغاز کرده اند و شهروندان عراقی، از حضور آشکار نیروهای آمریکایی در برخی مناطق صحبت می‌کنند؛ اما این حضور، به عقیده مردم، نشان هجومی ندارد. با این حال، برخی کاربران عراقی در شبکه‌های اجتماعی موضوع حضور نیروهای آمریکایی را مقدمه حادثه بزرگی می‌دانند که می‌تواند نقشه سیاسی عراق را دگرگون کند. با اینکه هنوز سند واقعی یا شاخص‌هایی دال بر چنین تغییری وجود ندارد، باید گفت: افزایش نیروهای آمریکایی در عراق، در چارچوب روابط بین ایران و آمریکا جای می‌گیرد و به نظر نمی‌رسد جدال بین این دو، به پایان راه خود نزدیک شده باشد.
در نهایت آنکه آمریکا قادر است جنگی را علیه ایران به راه اندازد، اما هرگز نمی‌تواند در ادامه، امور را تحت کنترل خود درآورد؛ چرا که پاسخ ایران، بسیار بزرگتر از آن است که به آمریکا اجازه قاطعیت بدهد؛ به این معنا که نیروهای آمریکایی در عراق و خلیج فارس در معرض تهدید قرار می‌گیرند.
با اینکه امکان پیش بینی رفتار ترامپ احمق وجود ندارد، قطعا ایران و محور مقاومت، سناریوی خاصی برای پاسخ به تجاوز آمریکا در نظر دارند و این سناریوی ویژه، قطعا إشغال واشنگتن و نیروهای نیابتی آن در منطقه است؛ اما آیا ترامپ می‌تواند این مساله مهم را درک کند؟
