محمود صباغی: صدور دستور بی شرمانه وحمله تروریستی به مهمترین مقام نظامی کشورمان بقدری وقیحانه و دور از انتظار بود که نه تنها افکار عمومی ایران بلکه جامعه جهانی را نیز در بهت و حیرت فرو برد و از همان دقایق ابتدائی جو هیجانی و حس انتقام، به حقّ بر همگان غالب شد و مقامات کشوری و لشکری بدرستی و درپاسخ به خواست بر حقّ و یکصدای عمومی ، انتقام و واکنشی سریع را وعده داده اند . در حقانیّت این خواست ملیّ همین بس که مثالی ( بی مناقشه ) بزنیم و بپرسیم اگر در این ماجرا ، جای ایران وامریکا عوض میشد و یک ژنرال برجسته امریکائی هدف حمله قرار میگرفت آیا رئیس جمهور نیمه دیوانه امریکا ، با قدرت نظامی وماشین جهنمی ایالات متحده ، تمام زیر ساختها و مراکز حیاتی و استراتژیک کشورمان را مورد حمله قرار نمیداد ؟ پاسخ قظعآ مثبت است. چنان که "بوش پسر" با عراق و لیبی کرد؟
چنین جنایتی بزرگتر از آن است که تصور کنیم رئیس جمهور دیوانه امریکا ، به ابعاد و پیامدهای اقدام ننگین خود ،آنچنان که باید نیندیشیده و تنها زمانی بخود آمد که واکنش جامعه جهانی را دید و آنگاه چنان دستپاچه شد که در هنگام ارائه گزارش در برابر خبرنگاران، صدایش به وضوح به لرزه افتاد. بی تردید چنین تصوری خطاست و ازقضا معتقدیم که مشاوران و شخص رئیس جمهور امریکا به ابعاد اقدام تروریستی خود کاملآ واقف بوده و بخوبی بر حساسّیت مسلمانان خاورمیانه و ملت ایران نسبت به شهادت سردار شاخص ایران آشنا بوده و نسبت به عواقب آن نیز بخوبی توجیه بوده اند. تجربیات تاریخی سیاست خارجی امریکا – فارغ از دموکرات و جمهوری خواه – در دهه های اخیر نشان میدهد که انجام عملیاتی از این دست ، حساب شده تر از آن است که بدون محاسبات دقیق و کارشناسانه و اشراف کامل به پیامدهای اجتناب ناپذیر آن انجام شود. براستی چه تضمینی وجود دارد که اتاقهای فکرشیطانی در پنتاگون ، بخوبی و درستی عصبانیت ملل خاورمیانه را در در واکنش به ترور سردار سرشناس ایران پیش بینی نکرده و بر واکنش انتقام جویانه ایران و حامیان منطقه ای اش ، محاسبات ویژه ای نداشته اند تا دیوانه وار ماشین جهنمی خود را بحرکت درآورده وچنان کنند که سالهاست دشمنان این مرز و بوم در اندیشه آن گذرانده اند؟ مباد آنروز که در این دام بیفتیم.
خونخواهی سرداربی بدیل و توانای ایران ، یک حق طبیعی و مسلّم است.که بر آن تاکید ویژه ای داریم. فقط معتقدیم این خونخواهی بایستی فارغ ازفضای هیجانی و بدورازغلبه احساسات ، به شدیدترین شکل ممکن در زمان و موقعیّت مناسب صورت گیرد بدون آنکه دستاویزی به دشمن درنده خو داده شود تا چنان کند که سالهاست در مخیلّه دشمنان این مرز و بوم گنجانده و پرورده شده است.
