خورشيد دلي در العربی الجدید نوشت: تنش ها بین نیروهای روسی و آمریکایی در شرق فرات و بویژه در منطقه الحسکه، افزایش یافته است و هر هفته اخباری در مورد برخوردها و مشاجره های لفظی بین این دو می شنویم، که غالبا نتیجه مخالفت نیروهای آمریکایی با ورود نیروهای روسی به مناطق تحت نفوذ آمریکاست.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: به موازات این تنش های میدانی، مسکو همچنان اتهاماتی را متوجه واشنگتن می کند، مبنی بر اینکه حضور نیروهای آمریکایی در سوریه، غیر قانونی است، این نیروهای اشغالگر، به دنبال تقسیم سوریه و برپایی دولت کردی در شرق فرات هستند و امریکا چشم طمع به نفت سوریه دارد.
اما روسیه به دنبال چیست؟ روسها در شرق فرات تحرکاتی دارند تا قواعد بازی در این منطقه را تغییر دهند؛ چرا که این منطقه تحت نفوذ آمریکاست. در واقع روسیه تلاش می کند با سیطره بر شرق فرات، به مجموعه ای از مناطق حساس و استراتژیک دست یابد، که مهمترین انها، گذرگاه هم مرز با اقلیم کردستان عراق است، که مسیری برای ورود نیروها، سلاح و تجهیزات آمریکایی به مناطق تحت سیطره نیروهای قسد است.
روسیه تلاش می کند توافقی بین قسد و نظام سوریه صورت گیرد که به این نظام، فرصت بازپس گیری سیطره بر تمام منطقه را می دهد. در صورتی که روسیه احساس کند پنتاگون مانع از موفقیت کامل برنامه های مسکو در سوریه می شود، احتمال استفاده از گزینه مقابله، وجود دارد؛ همانطور که روسها یک سامانه هوایی موشکی پیشرفته را در فرودگاه قامشلی مستقر کرده اند.
اما اگر آمریکایی ها از سوریه خارج نشوند چه می شود؟ در واقع، شاخص هایی وجود دارد که حکایت از این امر دارد و از آن میان، سیاست مجامع دولت آمریکاست که مانع از اجرای تصمیم ترامپ مبنی بر خروج سریع نیروهای آمریکایی از سوریه شدند. از دیگر شاخص هایی که نشان دهنده نیت امریکا برای خارج نشدن از سوریه است، رفتار آن پس از ترور سردار سلیمانی و درخواست دولت عراق برای خروج نیروهای واشنگتن از این کشور است. علاوه بر این، با توجه به اینکه دشمنان داخلی ترامپ در ایالات متحده، وی را متهم به همکاری با روسیه، به نفع این کشور می کنند، احتمالا وی برای اثبات صداقت خود، به سمت مقابله با روسها در سوریه می رود؛ چرا که این مساله در سال انتخابات، برای ترامپ اهمیت زیادی دارد.
مساله ثابت آن است که منطقه الحسکه، تبدیل به یک منطقه درگیری خطرناک بین بازیگران بین المللی و منطقه ای در سوریه شده است؛ در کنار آمریکا و روسیه، ترکیه و ایران هم هستند و هر طرفی، به دنبال تقویت نفوذ خود در این منطقه و تشکیل ائتلاف، برپایی مراکز نظامی و امنیتی و تشکیل گروههای مسلح است؛ به نحوی که در سایه تناقض های استراتژیک و اختلاف انگیزه ها، بویژ به دلیل اصرار روسیه برای نقش داشتن در تمام نقاط بحران سوریه، احتمال مقابله مستقیم بین این طرفها در میدان سوریه وجود دارد.
