به گزارش ستاد خبری سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم «آن شب»به کارگردانی کوروش آهاری با حضور کارگردان، میلاد جرموز (نویسنده)، محمد درمنش (تهیه کننده)، صبا واحدی (جانشین طراح صحنه)، شهاب شهرزاد (منتقد) ، با اجرای محمدرضا مقدسیان امروز چهارشنبه پانزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
کوروش آهاری در پاسخ به این سوال که فیلم ساختن در آمریکا چه تفاوتی با ایران دارد؟ گفت: من درباره فیلمسازی در ایران اطلاعات کمی دارم. بخش ساده فیلمسازی در آمریکا آن است که نیاز به مجوز ساخت و نمایش نیست. اما قوانین محدود دیگری مثل اندازه معین در استفاده کودک در زمان فیلمبرداری و غیره که کار را کمی سخت می کند، وجود دارد.
شهاب شهرزاد منتقد حاضر در جلسه نیز درباره این فیلم گفت: اگر بخواهیم نگاه ژانرشناسی داشته باشیم یک فیلم متفاوت دیدیم. این فیلم در ژانر وحشت است و به سایکو درام نزدیک میشود، اما شخصیتها ایرانی هستند و ما به آنها نزدیک میشویم. این فیلم از سویی به دنبال فخر فروشی در پردازش تصویر یک کشور خارجی نیست و نمیخواهد از موقعیت مکانی خود یعنی آمریکا برای جذابیت استفاده کند. البته که این فیلم ادای دین به شاینینگ کوبریک هم هست.
درمنش درباره بحث مالکیت فیلم و تولید مشترک سینمایی، گفت: اگر در آینده در سینمای ما فرصت تولید اثر با حضور تیمهای گسترده و چند سرمایهگذار وجود داشته باشد فیلمها به پختگی بیشتری میرسند و سینمای ما پیشرفت خواهد کرد. این فیلم قرار بود مخاطب جهانی داشته باشد و ما تلاش کردیم به ترکیب خوبی از عوامل فیلم برسیم که بتوانیم دیدگاههایمان را بهم نزدیک کنیم.
درمنش در پاسخ به این سوال که چرا این فیلم در آمریکا ساخته شد، گفت: همیشه هر فیلمی میتواند در هر لوکیشن و با یک استراتژی مشخص ساخته شود. اما یکی از دلایل مهم ساخت آن در آمریکا به این دلیل بود که دوستان ایرانی ساکن آمریکا و بازیگران بتوانند در اقصی نقاط جهان فیلم بسازند و البته محور اصلی یک اثر باشند.
آهاری در ادامه در پاسخ به همین سوال توضیح داد: این داستان میتوانست در هر جایی باشد. اما در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمیشود . ما میخواستیم به این مساله دامن بزنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا هنرمند ایرانی ساکن در آمریکا را پررنگتر کنیم. ما یک فیلم آمریکایی با حال و هوای ایرانی میبینیم که میتواند شکل بینالمللی داشته باشد. نسل جدید ایرانیهای آمریکا دوست دارند به مردم خودشان ادای احترام کنند و البته ما میخواستیم چهره مردم ایران را در آمریکا نشان بدهیم که زندگی خیلی لوکسی ندارند.
درمنش در پاسخ به چرایی غیبت شهاب حسینی در نشست فیلم گفت: شهاب حسینی مشغول فیلمبرداری یک فیلم در خارج از کشور است؛ اما در اکران روز نوزدهم بهمن ماه حضور خواهد داشت.
آهاری درباره اقتباسی بودن فیلم یا ارجاع دادن به فیلم خاصی گفت: قطعا الهامهایی از برخی فیلمها گرفتهام اما لزوما برنامهریزی نشده بوده و اگر پلان یا شاتی شبیه فیلم «شاینینگ» میبینید آگاهانه نبوده است.
کارگردان «آن شب» ادامه داد: ژانر این فیلم را در آمریکا ژانر روانشناختی مینامند و ژانر ترسناک نیست. ما برای اینکه فیلم شکل هالیوودی پیدا کند نیاز به یک سری ترفند داشتیم. این یک داستان جهانی است و بیننده آمریکایی با آن ارتباط برقرار کرد. امیدواریم در ایران هم مورد استقبال قرار بگیرد.
جرموز درباره اقتباسی بودن فیلم گفت: من هیچ پیشزمینهای برای نوشتن فیلمنامهای با این موضوع نداشتم اما در ما چیزهایی رسوب کرده که در نوشتن ما تاثیر میگذارد.
آهاری درباره اقتباسی بودن فیلم یا ارجاع دادن به فیلم خاصی گفت: قطعا الهامهایی از برخی فیلمها گرفتهام اما لزوما برنامهریزی نشده بوده و اگر پلان یا شاتی شبیه فیلم «شاینینگ» میبینید آگاهانه نبوده است.
کارگردان «آن شب» ادامه داد: ژانر این فیلم را در آمریکا ژانر روانشناختی مینامند و ژانر ترسناک نیست. ما برای اینکه فیلم شکل هالیوودی پیدا کند نیاز به یک سری ترفند داشتیم. این یک داستان جهانی است و بیننده آمریکایی با آن ارتباط برقرار کرد. امیدواریم در ایران هم مورد استقبال قرار بگیرد.
جرموز درباره اقتباسی بودن فیلم گفت: من هیچ پیشزمینهای برای نوشتن فیلمنامهای با این موضوع نداشتم اما در ما چیزهایی رسوب کرده که در نوشتن ما تاثیر میگذارد.
آهاری درباره آهنگساز فیلم گفت: آهنگساز ما از نسل جدیدی است که ساکن آمریکا است و ما هدفمان این بود از سازهای ایرانی در خدمت ژانر استفاده کنیم و امیدواریم که درست کار کرده باشیم.
درمنش درباره سرمایهگذاران فیلم گفت: در آمریکا صنعت سینما مهم است و سرمایهگذاران در آمریکا اصلا ایدئولوژیک نیستند و زمانی که یک سرمایهگذار پای فیلمی میآید باید از بازگشت سود و سرمایه مطمئن باشد.
صبا واحدی (جانشین طراح صحنه) با توضیح این مطلب که تیم بزرگی برای طراحی صحنه فیلم کار کردند، افزود: فیلم در سه لوکیشن خانه، استودیوم و هتل فیلمبرداری شد. تمام نمادها مثل روباه، جغد و تصویرهایی که در راهروهای هتل دیدیم دلیل داشتند و نشانه دوری این آدمها از یکیدیگر بود. همچنین طرح تتویی که در فیلم میبینید را از کتابی بومیان امریکا انتخاب کردم که یک تقویم سنگی بود. این تتو نماد این بود که این افراد در تمام روزها و شبهای تاریخ گیر کردهاند و شیطان روزگار خودشان هستند.
آهاری درباره کپی بودن برخی از صحنههای فیلم هم گفت: من فکر میکنم باید نگاه دقیقتر و عمیقتری داشت و فکر نمیکنم چنین اتفاقی در فیلم افتاده باشد.