حشمت مهاجرانی یک نام ماندگار در تاریخ فوتبال ایران است، مردی که برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ تیم ملی فوتبال ایران را به مسابقات جام جهانی رهنمون ساخت.
شهرآورد یک مسابقه ویژه با خصوصیات خاص خودش است که سرنوشت یک تیم، یک باشگاه، سرمربی و مدیرعامل و حتی قهرمان فصل را مشخص می‌کند.
طبیعی است که پیش‌بینی کردن برنده شهرآورد کار چندان راحتی نباشد، این بازی، بازی لحظه‌هاست و هر کدام از دو تیم که از موقعیت‌های به دست آمده نهایت استفاده را ببرد، برنده از زمین خارج خواهد شد.
۲ تیم با شرایط خوبی در شهرآورد روبروی یکدیگر قرار خواهند گرفت و این می‌تواند هواداران فوتبالی را امیدوار کند که بر خلاف چند بازی گذشته فوتبال بی کیفیتی را از سرخابی‌ها شاهد نباشیم.
حساسیت و شرایطی که این مسابقه حتی در سطح جامعه می‌گذارد، باعث می‌شود ۲ تیم قبل از هر چیز دیگری به نباختن فکر کنند و این ترس از شکست بر کیفیت بازی تاثیر می‌گذارد. این موضوع باعث می‌شود بازیکنان ابتدا دفاع را دستور کار قرار دهند و به اصطلاح بازی تماشایی را شاهد نباشیم اما این بار استقلال و پرسپولیس با بهترین شرایط روبروی یکدیگر در زمین قرار می‌گیرند.
استقلال در پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا ۲ پیروزی ارزشمند را به دست آورد و گل‌های زیادی را وارد دروازه حریفان کرد و پرسپولیس نیز در لیگ برتر پیروزی‌های متوالی را کسب کرده است و آمادگی مطلوبی دارد. موضوع دیگری نیز هست که نقش مهمی در کیفیت بازی روز پنج‌شنبه خواهد داشت.
استقلال و پرسپولیس با افکاری جدید پا به زمین مسابقه خواهند گذاشت، فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی مربیان جوان و خوبی هستند که به طور حتم برنامه‌های خاص خودشان را دارند و بارها در نقش بازیکن در این جدال حضور داشته‌اند و همه عوامل را به خوبی حس و لمس کرده‌اند.
آن چیزی که برای من جالب بوده این است که هر ۲ تیم بیشتر از اینکه به بازیکن متکی باشند، بنای کار خود را بر روی اصول تیمی گذاشته‌اند و مشاهده می‌کنیم که به جای بازیکن محوری کار تیمی در آنها موج می‌زند و این مهم را در گذشته کمتر شاهد بوده‌ایم.
حرفی که می‌زنم برای دو تیم است، آنها بازیکن بازیساز دارند، در اختیارشان است که تقسیم توپ را به خوبی انجام دهد، خط حمله استقلال و پرسپولیس نقطه قوت آنها محسوب می‌شود و اینها برای هر تیمی نعمت بزرگی محسوب می‌شود.
خط هافبک دو تیم نقش تاثیر گذاری را در این بازی ایفا خواهد کرد، هر تیم که وسط زمین را بهتر در اختیار داشته باشد، توپ را بهتر و راحت‌تر انتقال می‌دهد و موقعیت‌های بهتری را به دست خواهند آورد.
من از این موضوع تعجب می‌کنم که چرا برای انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال تعلل می‌کنند و همچنان گزینه‌ای معرفی نمی‌شود. در همین کشورهای حوزه خلیج فارس و یا بهتر است بگویم امارات که خودم زندگی می‌کنم، پیش از اینکه سرمربی تیم را کنار بگذارند جانشین او را انتخاب کرده‌اند و اجازه‌نمی‌دهند تیم‌هایشان مربی نداشته باشد اما متاسفانه در ایران مدت‌هاست مارک ویلموتس کنار رفته است و تیم ملی که رویا و آرزوی مردم هر کشوری محسوب می‌شود، بلا تکلیف مانده است.
امیر قلعه نویی گزینه خوبی برای تیم ملی بود که همه خصوصیات لازم را داشت اما شنیده‌ام مانع بزرگی بر سر راه او ایجاد شده است و سپاهانی‌ها و حتی کارخانه فولاد مبارکه با خروج وی از اصفهان مخالفت کرده‌اند و این بدان معناست که شاید پرونده حضور وی بسته شود.
وحید هاشمیان بازیکن بزرگی بوده و در فوتبال آلمان سال‌ها حضور داشته و دوره‌های مربیگری را پشت سر گذاشته است و در این مقطع و شرایط حساس می‌تواند به تیم ملی کمک کند، مسوولان فدراسیون فوتبال شهامت و جسارت مدیران استقلال و شهر خودرو را داشته باشند و همان‌طور که آنها به مربیان جوان اعتماد کردند، هاشمیان جوان را انتخاب و پای او محکم بایستند و مطمئن باشند ضرر نخواهند کرد.
هاشمیان اگر دو سه دستیار خوب را در کنارش قرار دهد و به خوبی از سوی کمیته فنی حمایت شود، این توانایی را دارد که ایران را به جام جهانی ببرد.
