سرویس تاریخ «انتخاب»: حجت‌الاسلام اسماعیل فردوسی‌پور، از یاران امام در نوفل لوشاتو، در گفتگو با کیهان، مورخ چهاردهم بهمن ۶۰، در ویژه‌نامه‌ای به مناسب سومین سالگرد انقلاب، درباره هدیه‌ای که دو فرانسوی در لحظات آخر اقامت امام در نوفل‌لوشاتو به ایشان تقدیم کردند، چنین روایت کرده است:
مقارن غروب آفتاب بود، و آخرین ساعات اقامت امام در پاریس و نوفل لوشاتو فرا می‌رسید. دو دوشیزه فرانسوی آمدند و تقاضای ملاقات کردند. ملاقات امکان نداشت و از آنان عذرخواهی کردم، شیشه کوچکی دست‌شان بود محتوی مقداری خاک. درب شیشه مهر و موم بود. اظهار داشتند: «اگر ملاقات ممکن نیست رسم ما فرانسوی‌ها بر این است که شدت علاقه و محبت خودمان را هنگام جدایی و خداحافظی با تقدیم مقداری از خاک وطن‌مان که نزد ما عزیزترین و نفیس‌ترین چیز است تقدیم می‌کنیم. این نفیس‌ترین هدیه ما را به امام تقدیم کنید و در مقابل عکسی که امام امضا کرده باشند برای‌مان بیاورید.» حضور امام رسیدم. امام تبسمی فرمودند و هدیه را پذیرفتند و دو قطعه عکس را توشیح فرمودند و به آنان دادم.
