جلبير الأشقر در القدس العربی نوشت: تنش شدیدی که در روزهای اخیر در لحن رجب طیب اردوغان در خصوص پیشروی نیروهای نظام سوریه در منطقه ادلب، که مورد حمایت روسیه و ایران است، دیده می شود، نشان دهنده میزان نا امیدی رئیس جمهور ترکیه از همتای روسی اش، ولادیمیر پوتین است. رابطه بین اردوغان و پوتین، از زمانی بهبود یافته بود که رئیس جمهور روسیه در تابستان 2016، کودتا علیه اردوغان را محکوم نموده و از او حمایت کرد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: نتیجه این دوستی، همکاری بین ترکیه و روسیه بود و اولین قربانی این همکاری، شهر حلب بود، که ترکیه زمینه را برای استیلای نظام اسد بر شرق آن، مهیا نمود. اما حالا، دولت ترکیه در قبال حمله مثلث روسیه، ایران و نظام اسد، به معارضان سوری در شرق حلب، موضع منفی اتخاذ کرده است؛ به این دلیل که موقعیت استراتژیک حلب، برای ترکیه اهمیت بسیار بیشتری از معره النعمان و سراقب دارد.
پوتین از همکاری با ترکیه در میدان سوریه، بهره زیادی برد و مأموریت خود در حمایت از حکومت اسد و گسترش سیطره آن بر مناطق بیشتری از خاک سوریه، از شرق حلب تا منطقه ادلب را آسان کرد؛ اما در مقابل، به ترکیه، تنها فرصت پیشروی، علیه جنبش کردی و انجام عملیات زره فرات را داد.
با تأمّلی در حوادثی که در سوریه جریان دارد، می توان گفت روسیه نسبت به ترکیه از مهارت بیشتری در بازی کردن شطرنج در صفحه سوریه برخوردار است. اما هدف مشخص مسکو، حاکمیت کامل بر خاک سوریه، از طریق عروسک خود، اسد است و علت موفقیت بیشتر روسیه در مقایسه با ترکیه، اهمیت استراتژیک استقرار طولانی مدت نیروهای روسی در پنج سال گذشته در خاک سوریه است، که باعث افزایش میزان و دامنه نفوذ منطقه ای روسها در جنوب دریای مدیترانه، تا لیبی، الجزایر و همچنین، در عمق مشرق عربی تا خلیج فارس، شده است.
