بیماری بولیمیا یا پرخوری عصبی نوعی اختلال جدی در خورد و خوراک است که در آن بیمار به‌طور مخفیانه اقدام خوردن مقدار زیادی غذا می‌کند و برای خلاص شدن از کالری اضافه‌ای که به‌دست آورده به روش‌های ناسالمی روی می‌آورد.
بولیمیا نوعی اختلال جدی در خورد و خوراک است که به آن پرخوری عصبی هم گفته می‌شود و به‌صورت بالقوه می‌تواند تهدید‌کننده زندگی انسان باشد.
مبتلایان به این بیماری ممکن است به‌طور مخفیانه اقدام خوردن مقدار زیادی غذا بکنند و برای خلاص شدن از کالری اضافه‌ای که به‌دست آوردند به روش‌های ناسالمی روی بیاورند.
روش‌های مختلفی از سوی افراد مبتلا به بولیمیا برای رهایی از این افزایش وزن استفاده می‌شود که از این میان می‌توان به اجبار خود برای استفراغ کردن و یا سوء مصرف از ملین‌ها اشاره کرد.
استفاده از رژیم‌های غذایی سخت، روزه گرفتن یا ورزش بیش از حد، شکل‌های دیگری برای جلوگیری از اضافه وزن ناشی از پرخوری عصبی است.
افراد مبتلا به پرخوری عصبی (بولیمیا) به شدت ذهن خود را درگیر وزن و شکل ظاهری بدن خود می‌کنند و خودشان را به شدت مورد قضاوت قرار می‌دهند.
از آنجایی‌که تصویر ذهنی این افراد در مورد شکل ظاهری‌شان است و نه در مورد پرخوری، غلبه و کنترل آن بسیار دشوار است.
این در حالی است که بهره‌گیری از روش مؤثر درمان با تشخیص پزشک می‌تواند به ارائه الگوهای غذایی سالم‌تر و پیشگیری از عوارض جدی روش‌های درمانی غیراصولی مفید فایده باشد.
علائم پرخوری عصبی چیست؟
برخی از نشانه‌های پرخوری عصبی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
فرد بیش از پیش درگیر شکل ظاهر و وزن خود است.
به‌طور مداوم از افزایش وزن ترس دارد.
در وعده‌های غذایی بیش از حد غذا می‌خورد.
در زیاده‌روی در خوردن فرد کنترل خود را از دست می‌دهد گویی هیچ اختیاری از خود ندارد.
فرد خود را واردار به استفراغ، ورزش‌های سنگین اجباری می‌کند.
مبتلایان به پرخوری عصبی به‌طور مکرر از ملین‌ها و تهوع‌آورها استفاده می‌کنند.
این افراد بیش از اندازه از مکمل‌های غذایی برای کاهش وزن استفاده می‌کنند.
علت بروز بیماری پرخوری عصبی چیست؟
علت دقیقی برای بیماری بولیمیا (پرخوری عصبی) شناخته نشده است ولی عوامل زیادی از جمله ژنتیکی، زیستی، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و ... در بروز این اختلال در خوردن می‌تواند نقش داشته باشد.
نکته قابل توجه در این بیماری این است که پرخوری عصبی در میان دختران و زنان بیش از پسران و مردان رایج است و بیشتر در اوایل بزرگسالی یا پایان نوجوانی خود را بروز می‌دهد.
عوارض و مشکلات پرخوری عصبی چیست؟
افراد مبتلا به این بیماری با مشکلات مختلف جسمی و روحی از جمله کاهش اعتماد به‌نفس و مشکل در برقراری ارتباط با دیگران در جامعه، بروز نارسایی‌های قلبی، قطع یا نامنظم شدن دوره قاعدگی، اضطراب، افسردگی، اختلالات شخصیتی و .... مواجه می‌شوند.
روش‌های مختلفی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد که شاید بتوان مؤثرترین روش‌ها را عدم صحبت درباره وزن، ایجاد اعتماد به‌نفس برای افراد به‌طوری‌که عامل وزن و شکل ظاهری در آن دخیل نباشد و توصیه برای در پیش گرفتن یک رژیم غذایی سالم به‌دور از روش‌های غیرمتعارف در کاهش وزن باشد.
روش‌های درمان پرخوری عصبی کدامند؟
بیماران دارای بولیمیا ممکن است به چندین نوع درمان نیاز داشته باشند که معمولاً ترکیبی از روان‌درمانی با داروهای ضدافسردگی است.
در درمان پرخوری عصبی تعامل یک متخصص روانشناسی، متخصص تغذیه، بیمار و خانواده بیمار از اهمیت زیادی برخوردار است.
این روش درمان ترکیبی شامل روان‌درمانی (رفتار درمانی شناختی، درمان مبتنی بر خانواده و روان‌درمانی فردی)، دارو (تجویز فلوکسیتین به‌عنوان داروی شناخته شده در درمان پرخوری عصبی)، و ارائه رژیم غذایی متناسب با شرایط بیمار است.
در صورت شدت این بیماری می‌بایست بیمار تحت نظر مستقیم پزشک در بیمارستان بستری شود.
آنا
