آدام جنتلسون در نیویورک تایمز نوشت: انتخابات مقدماتی حزب دموکرات این روزها بیش از آنکه شبیه یک رقابت سیاسی باشد شبیه به یک تلاش برای بقا است. در عصر داده‌ها و پس از یک سال آنالیز اطلاعات به نظر می‌رسد امروز حتی کمتر از ابتدای رقابت‌ها می‌دانیم. به بیان دیگر در عصری که قرار است همه چیز را بدانیم، به نظر می‌رسد که هیچ چیز نمی‌دانیم.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: امروز بیشتر رای دهندگان ناامید دموکرات فقط به دنبال پاسخ به یک پرسش ساده هستند و آن اینکه چه کسی بهترین شانس را برای شکست رئیس جمهور ترامپ دارد؟
با گستردگی نظرسنجی‌های عمومی بیشتر از هر زمان دیگری، کارشناسان انتظار دارند که خیلی راحت‌تر به پاسخ این پرسش برسند. با وجود همه داده‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها، به نظر می‌رسد همه ناتوان به پاسخ به این پرسش مهم ما هستند.
بگذارید آنچه را که ما تا امروز می‌دانیم، مرور کنیم.
طی یک سال گذشته، جو بایدن با اطمینان پیشتاز رقابت بود. او در صدر قرار داشت و سایر کاندیدا بعد از او با هم برای ماندن یا کنار رفتن رقابت می‌کردند. در مجموع ساختار اصلی در این یک سال تغییری نکرد.
به نظر می رسید آقای بایدن بیش از حد به این نظرسنجی‌ها و اقبال عمومی به خودش اتکا کرده بود. مشکل این است که واقعیت آقای بایدن روی زمین هرگز با افکار آقای بایدن روی کاغذ مطابقت ندارد. در گردهمایی‌ها و مناظرات او چندان عملکرد مطلوبی نداشته و نتوانسته جمعیت کثیری را جذب کند.
سؤال همیشه این بوده که آیا نتایج انتخابات با عملکرد وی در عالم واقع و عملکرد وی در نظرسنجی‌ها یکسان خواهد بود. نظرسنجی‌ها در آیووا و نیوهمپشایر نشان داد که رای دهندگان در هر دو ایالت بر اولویت بندی قدرت نسبت به سایر مسائل متمرکز هستند و او به ترتیب در این ایالت‌ها چهارم و پنجم شد. حداقل در مورد آقای بایدن ، نتایج انتخابات نه براساس نظرسنجی‌ها که با توجه به عملکرد او در دنیای واقعی به دست آمد.
نامزدی که کمترین انتخاب را شده بهترین شانس را برای کسب نامزدی دارد.
سناتور برنی سندرز در حال حاضر مناسب ترین شانس را برای پیروزی در انتخابات مقدماتی دارد. طیف وسیعی از گروه‌های سنی، نژادی و قومی در سراسر کشور از او حمایت می‌کننند. وی در بیشتر نظرسنجی‌ها نزدیک به آقای ترامپ است.
در همین زمان، دموکرات‌ها به طور جمعی فریاد می‌زنند که وی را قبول ندارند. اینها البته بسیاری از همان افرادی هستند که به ما اطمینان دادند که آقای بایدن بهترین و محتمل‌ترین فرد برای نامزدی است و آقای ترامپ مطمئناً انتخابات سال 2016 را به او واگذار خواهد کرد. از طرف دیگر، نظریه قدرت پذیری آقای سندرز بر این عقیده است كه او رای دهندگان جدیدی را وارد این روند كرده و از مشاركت گستردهای به وجود آورده، هرچند که تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است. علاوه بر این، حامیان وی همچنان با سایر دموکرات‌ها که ممکن است اکنون از او حمایت نکنند، در تنش و نزاع هستند، اما آقای سندرز برای شکست ترامپ و نامزدی نهایی به حمایت همه آنها نیاز دارد. بنابراین او باید بفهمد که چگونه می‌تواند پشتیبانی همه را کسب کند.
آیا یک زن می‌تواند آقای ترامپ را شکست دهد؟
زنان تا حدی طرفدارانی در حزب دموکرات دارند، اما با این وجود بسیاری از رأی دهندگان دموکرات متقاعد شده‌اند که یک زن نمی تواند آقای ترامپ را شکست دهد. این شاید دلیلی باشد که به وسیله آن بتوان نتایج ضعیفی که تاکنون سناتور الیزابت وارن از ماساچوست کسب کرده را توضیح دهد. هرچند اخیرا با اقدامات متعدد، وی مورد استقبال گسترده برخی رأی دهندگان دموکرات قرار گرفته است.
زنان قدرت زیادی برای مقاومت در برابر ترامپ نشان داده‌اند: گردهمایی ماه مارس زنان احتمالاً بزرگترین رویداد معترضانه تاریخ آمریکا بود که باعث ایجاد موج آبی در میان دوره‌های 2018 شد. در بسیاری از انتخابات‌ها، نامزدهای زن از مردان جلوتر بودند تا جایی که زنان دموکرات در بسیاری از انتخابات‌های مقدماتی مردان را شکست داده‌اند.
پول مایک بلومبرگ شاید بتواند چیزهای زیادی را خریداری کند، اما احتمالاً او را نامزد اصلی حزب نخواهد کرد.
مشاغل بزرگ عاشق سیاست هستند چرا که به هر حال سیسات بر کسب و کار آنها تاثیر دارد، آقای بلومبرگ در انتخابات مقدماتی سرمایه‌گذاری هنگفتی کرده و آثار تبلیغات او را در همه جا می‌توان مشاهده کرد. این هزینه به سرعت باعث افزایش آرا او در نظرسنجی‌ها شده است.
در سال 2016 ، هیلاری کلینتون انتخابات را با اختلاف کم به آقای ترامپ باخت. پرونده آقای بلومبرگ شگفت انگیز است: وی در همایش جمهوریخواهان در سال 2004 صحبت کرد و جورج دبلیو بوش و جنگ علیه تروریسم را ستود. حضور وی این پیغام آقای سندرز و خانم وارن را که می‌گویند میلیاردرها دموکراسی ما را خریداری می‌کنند، بیش از حد برجسته می‌کند. به هر حال بعید است که بلومبرگ بتواند اکثریت را به دست آورد و اگر حزب دموکرات نامزدی را به میلیاردرانی که از آقای بوش حمایت می کردند، بدهد پیش از پیش بازی را می‌بازد.
رای دهندگان سیاه پوست ستون فقرات حزب دموکرات هستند، اما ...
تاکنون رای دهندگان سفیدپوست نظرات خود را تغییر داده‌اند. شهردار پیشین پیت بوتجیج از و سناتور امی کلوبوچار از مینه سوتا حامیانی اندکی در بین رأی دهندگان سیاه پوست داشتند چرا که که سوابق آنها برای سیاه‌پوستان نگران کننده است. آقای بوتجیج نظارت شدیدی بر كاهش تعداد مأموران پلیس سیاه‌پوست داشت، همچنین او رئیس پلیس سیاه پوست شهر و رئیس آتش نشانی را تحت فشار قرار داد. علاوه بر اینها بی تفاوتی او در کشته شدن یك مرد سیاه‌پوست توسط یك افسر پلیس موجب خشم و عصبانیت در بین ساكنان سیاه پوست شد. در سوی دیگر پرونده‌ای که خانم کلوبوچار به عنوان نمونه ای از دوران تصدی به عنوان دادستان شهر ذکر کرد ممکن است منجر به محکومیت اشتباه یک نوجوان سیاه پوست شود.
اسرار دیگری هم وجود دارد.
بر اساس آرا انجمن حزبی آیووا، مشارکت در حال پایین آمدن است. بر اساس آخرین برآوردها، نامزدهای معتدل دست بالا را دارند، به استثنای اینکه نامزد چپ نیز ممکن است انتخاب شود. اکنون هیچ کس نمی تواند به ما بگوید چه کسی می‌تواند آقای ترامپ را شکست دهد، زیرا هیچ کس پاسخ به این پرسش را نمی‌داند.
تمام آنچه که ما واقعاً می‌دانیم این است که دو رئیس جمهور دموکراتی که در گذشته برنده شدند، افرادی پویا بودند که از مردم خوشبینی الهام می‌گرفتند و توانستند ائتلاف گستردهای تشکیل دهند.
به عنوان یک عضو آن ائتلاف، هوشمندانه ترین اقدام تحلیل سیاسی که می توان در حال حاضر انجام داد، این است که زیاد به داده‌ها اتکا نکرد و به جای آن از خود یک سؤال ساده پرسید: نامزدها چگونه احساسی در من ایجاد می‌کنند؟
