پاسخ دولت ژاپن به شیوع کرونا به طرز حیرت انگیزی بی کفایت بوده است. اکنون پرسشی کلیدی مطرح است؛ آیا این کشور در تابستان امسال به عنوان کشور میزبان المپیک توانایی کنترل تهدیدهای مختلف را دارد؟
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از نیویورک تایمز، اولین نمونه عفونت در ژاپن در 28 ژانویه تأیید شد. سازمان بهداشت جهانی در تاریخ 30 ژانویه اعلام کرد که ویروس کرونا یک اورژانس بهداشت عمومی با نگرانی بین المللی است. اما وزارت بهداشت ژاپن تا 17 فوریه توجه به این هشدار را به تعویق انداخت و در این تاریخ اعلام کرد که در صورت بروز عفونت مشکوک با مراکز بهداشتی و درمانی دولت تماس بگیرید و در نهایت، روز سه شنبه بود که دولت سرانجام "سیاست اساسی" را برای پاسخ به شیوع این بیماری اتخاذ کرد که اساساً باعث شد مردم خود را در خانه قرنطینه کنند. از روز چهارشنبه ، 847 مورد تایید شده( Covid-19) و 6 مورد کشته شد در خاک و ساحل ژاپن دیده شده است.
متخصصان پزشکی از ماسک صورت ، ضد عفونی کننده و کیت تست استفاده نمی کنند و در ژاپن، تعداد متخصصان پزشکی که می توانند آزمایش های تشخیصی انجام دهند ، کم است. با این حال ، نخست وزیر این کشور؛ شینزو آبه ، تقاضای مخالفان دولت برای افزایش بودجه مورد بحث در پارلمان را رد کرده است. وی گفته که فرض بر این است که موجودی بودجه برای این موارد کافی نخواهد بود.
بنابراین به مردم ژاپن گفته شده است كه به دنبال آزمایش نباشند و از مراجعه به مراكز پزشکی مگر زمانی که علائم آنها شدید و ماندگار باشد خودداری کنند. در حقیقت در حالی که دولت منابع محدودی را در مریضان حاد متمرکز ساخته و تلاش زیادی برای افزایش این منابع انجام می دهد، آبه رویکردی عجیب تر دارد، یعنی از آزمایش خبری نیست، پس تعداد بیماران محدود است.
ناکافی بودن پاسخ دولت به این فاجعه اپیدمیولوژیک و روابط عمومی ضعیف در خصوص کشتی کروز الماس پرنسس(کشیتی که به علت وجود موارد ابتلا همراه با همه مسافران حدود 14 روز قرنطینه بود) از مهم ترین رفتارهای ابه است که خشم بسیاری را بر انگیخته است. پس از یک قرنطینه 14 روزه ، حداقل 634 مسافر و اعضای خدمه (از مجموع 3،645 نفر) به ویروس مبتلا شده اند و بسیار ناراحتند که در جریان قرنطینه غیر اصولی در کشتی آلوده شده اند. یک مسافر کشتی در این خصوص گفت: "ما در یک ظرف آزمایشگاهی قرار داریم. این یک آزمایش است. ما خوکچه هندی آنها هستیم. "
از آنجا که مردم از 19 فوریه کشتی را ترک کردند ، موارد تایید شده در میان آنها در ایالات متحده ، استرالیا ، اسرائیل و انگلیس گزارش شده است. در حالی که آن کشورها مسافرهای برگشتی را در مدت 14 روز دیگر در قرنطینه قرار می دادند ، ژاپن به راحتی تمام اتباع ژاپنی را از قایق پیاده و روانه خانه هایشان کرد. این در حالی است که حداقل تست یکی از آنها برای Covid-19 مثبت ارزیابی شد. بیست و سه مسافر که بیشتر آنها ژاپنی بودند نیز بدون اینکه تحت آزمایش های پزشکی اجباری قرار بگیرند مجاز به رفتن شدند.
به طرز حیرت انگیزی ، دولت ژاپن بدون آزمایش بیش از 90 مقام را که در طول قرنطینه سوار کشتی بودند ، آزاد کرد. در حالی که چهار نفر آنها جواب آزمایش مثبت داشتند و طبق یک گزارش ، این کار با این توجیه انجام شده که اگر این کار انجام نمی شد قادر به انجام وظایف رسمی خود نبودند. وزارت بهداشت از آن زمان موافقت كرده است كه 41 مقام را مورد آزمایش قرار دهد ، اما هنوز هیچ اقدام خاصی انجام نشده و توجیه این رفتار نیز این است که مقامات "اقدامات احتیاطی كافی را رعایت كرده اند".
همانطور که برخی از ناظران خاطرنشان کرده اند دولت ژاپن با درجاتی از انکار و بی میلی به واکنش رو به رو است. بوروکراسی ژاپن به طرز چشمگیری تحت سلطه فرهنگkotonakare shugi" " یا به معنای واقعی کلمه ، ("بدون مشکل-ایسم") است که ثبات و انطباق را در اولویت قرار می دهد و از هر چیزی که می تواند مختل کننده ثبات کشور باشد جلوگیری می کند.
کابینه آقای آبه جلسه تعیین وظیفه وزرا برای رسیدگی به ویروس جدید کرونا را در تاریخ 30 ژانویه تشکیل داد ، اما برای این گروه در درجه اول تثبیت وضعیت موجود در چین مهم بود. در 13 فوریه ، وزیر بهداشت ژاپن هنوز می گفت که اطلاعات بیشتری لازم است و از نقطه نظر اپیدمیولوژیک برای گفتن شیوع عفونت در سراسر کشور زود است. اما دو روز بعد وی سرانجام اذعان كرد كه ژاپن وارد مرحله جدیدی از شیوع این بیماری شده است و اکنون بر لزوم آزمایش افراد و معالجه بیماران بسیار جدی تأكید می كرد. روز بعد از آن نخستین بار بود که کابینه بهداشت، کارگروه هیأت متخصصان خود را تشکیل داد تا در مورد شرایط شیوع در ژاپن مشاوره بگیرند تا مشخص شود چه اقداماتی باید انجام شود.
چرا آقای آبه که با سبک رهبری اقتدارگرا غریبه ای نیست و به راحتی قوانین و کنوانسیون ها را نقض می کند اقدامات پیشگیرانه بهتر و قاطعانه تری انجام نداد؟ ممکن است پاسخ به سادگی مشخص شود؛ عدم علاقه برای ورود به این موضوع ، مسائل شخصی و سیاسی. در تاریخ 16 فوریه، آقای آبه فقط سه دقیقه با مشاورانش به موضوع کرونا پرداخت و سپس بقیه روز را در خانه گذراند. کارگروه مبارزه با کرونا 13 بار با آبه ملاقات کرده است ، اما طبق گفته مخالفان وی ، نخست وزیر به طور میانگین فقط 12 دقیقه دیده می شود.
روز بعد از گزارش اولین مرگ ژاپنی ها از Covid-19 ، آقای آبه به مدت هشت دقیقه در جلسه کارگروه بود و سپس نزدیک به سه ساعت در شام تشریفاتی گذراند. این در حالی است که رقیب وی؛ شینژیرو کویزومی ، وزیر محیط زیست و ستاره در حال رشد در حزب حاکم ، یک جلسه کارگروه مبارزه با کرونا را به حضور در یک مهمانی سال نو با هواداران حوزه انتخابیه خود ترجیح داد.
این نخستین بار نیست که آقای آبه و همراهانش در مقابل یک فاجعه آشکار ، بی تفاوتی بی پروایی را نشان می دهند. در تابستان سال 2018 ، نخست وزیر و همکاران حزب حاکم وی به دلیل بی توجهی و برگزاری مراسم ناهار در توکیو مورد حمله رسانه ای قرار داشتند. چرا که همزمان با بی توجهی آنان یک دوره سنگین بارش باران در غرب ژاپن رخ داده بود که در نهایت بیش از 220 نفر کشت. نمونه های دیگری مثل برف سنگین یاماناشی در سال 2014 نیز وجود دارد که آبه بسیار خونسرد عمل کرده است.
بار دیگر ، در حالی که ژاپن تلاش می کند تا به Covid-19 پاسخ دهد ، آقای آبه تا حد زیادی نامرئی است. شاید او دقیقاً مانند رئیس جمهور چین، رفتار می کند تا فاصله خود را از بحران حفظ کند. اما به نظر می رسد توضیحی دیگر وجود دارد ، ساده تر و سیستماتیک تر.دولت ژاپن امروز تحت سلطه فرزندان نسل سوم و چهارم سلسله های سیاسی طولانی است ، که دارایی های مهمی مانند شناخت نام ، دستگاه های انتخاباتی اختصاصی ، بودجه مبارزات انتخاباتی معاف از مالیات و شبکه های گسترده ای از مریدان و گروه های علاقه ویژه را به ارث برده اند. نخست وزیر و معاون نخست وزیر ، تارو آسو ، نوه نخست وزیران سابق هستند. آقای کوزومی ، وزیر محیط زیست ، فرزند نخست وزیر سابق است. وزیر دفاع ، تارو کونو ، فرزند معاون نخست وزیر پیشین استآقای آبه نیز نخست وزیری خود را مدیون نوع تولد خود است نه اراده دموکراتیک مردم ژاپن.
بیش از یک سوم قانونگذاران حزب لیبرال دموکرات وی سیاستمداران ارثی هستند. آقای آبه در سپتامبر 2012 اندکی قبل از پیروزی حزب در انتخابات که دوباره وی را به سمت نخست وزیری سوق داده بود پیروزی خود را قطعی می دید. کابینه فعلی 19 وزیر او حداقل شامل پنج پسر یا نوه اعضای پیشین رژیم هستند. سه نفر دیگر دارای خویشاوندانی هستند که قانونگذار بوده اند. دولت ژاپن یک باشگاه ممتاز از سیاستمداران موروثی فرصت طلب های نزدیک به بدنه سیاسی کشور است.
رهبران ژاپن چندان با زندگی مردم عادی ارتباط برقرار نکرده اند و به نظر می رسد واقعاً به درگیر شدن در گرفتاری های مردم بی علاقه هستند. این به نوبه خود ، به بوروکراسی اجازه می دهد تا حتی در اثر بروز بحرانی مانند شیوع کرونا آن هم تنها چند ماه مانده تا المپیک بی تفاوت باشند.
