قاسم عزالدين در المیادین نوشت: اختلاف بین روسیه و عربستان سعودی یکی از واقعیتهایی است که موجب تاخیر در برگزاری نشستی اضطراری و انتقال آن از روز دوشنبه به زمانی دیگر شده است. اما اختلاف بر سر سهمیه های بازار که منجر به غرق شدن بازارهای نفت پس از شیوع ویروس کرونا شد، چه بسا شامل استراتژی های متناقض غیر نفتی می شود که عبور از آن، دشوار است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در نشست بین روسای شرکتهای نفتی و برخی مقامات دولتی، پوتین عربستان را مسئول به راه افتادن جنگ قیمتها دانست، که در نتیجه مخالفت این کشور با تمدید توافقی که سه سال و سه ماه به طول انجامیده بود، چنین شرایطی ایجاد شد. رئیس جمهور روسیه در لابلای صحبتهایش اشاره دیپلماتیکی به عمیق شدن شکاف اختلافات بین آمریکا و عربستان کرده و سعودیها را همچنین مسئول سقوط نفت شیل آمریکا دانست. ضمن اینکه پوتین به شکل غیر مستقیم، تلاش کنگره آمریکا در تهدید عربستان از زبان تد کروز و کوین کریمر، در خصوص تجدید نظر آمریکا در مورد عربستان را نیز تایید کرد.
وزیر خارجه عربستان، فیصل بن فرحان و وزیر انرژی این کشور، عبدالعزیز بن سلمان، هر دو در واکنش به اظهارات پوتین بار دیگر از شکست توافق با روسیه صحبت کردند؛ اما تاکید داشتند که عربستان نقشی در سقوط ارزش نفت شیل آمریکا نداشته است. این اختلاف نظر عمیق، باعث به تاخیر افتادن زمان برگزاری نشست فوق العاده در راستای همراهی با درخواست ترامپ شد؛ درخواستی که اساسا با مخالفت روسیه مواجه نشد. اما در رابطه با تاخیر در برگزاری نشست، سخنگوی وزارت انرژی قزاقستان، تصریح کرد که دلیل لغو این نشست برای قزاقستان مشخص نیست و احتمال می دهد که علت لغو نشست، انجام مذاکرات مقدماتی باشد. بدین معنا، ظاهرا پوتین اصرار به عقب نشینی بن سلمان و پذیرش بازگشت وی به توافق سابق دارد. با توجه به اینکه بخاطر غرق شدن بازار از نفت و شیوع ویروس کرونا چاره ای جز کاهش تولید نفت نیست، شرط پوتین آن است که این کاهش، به صورت جمعی باشد؛ آنچه که موجب کاهش سهمیه عربستان و پایین کشیدن ان از رتبه اول می شود.
در زمان توافق سال 2017 بین عربستان و روسیه، پوتین با حفظ سهمیه عربستان تا حدود 12 میلیون بشکه در روز موافقت کرد. در واقع پوتین روی نزدیکی به عربستان، برای کنار زدن آمریکا حساب کرده بود؛ تا بتواند در طرح های سرمایه گذاری بن سلمان در زمینه انرژی هسته ای و سامانه های موشکی اس 400 مشارکت کند. اما بن سلمان تحت فشار ترامپ از این نزدیکی روی گرداند و برادر خود، عبدالعزیز بن سلمان را بعنوان وزیر انرژی انتخاب کرد. در این میان، مسکو شاهد عقب نشینی عربستان از توافق قبلی بود، که با فشار ترامپ، سعی می کرد اقتصاد روسیه را نابود کرده و شریان های اقتصادی آن را قطع کند. در ادامه، زمانی که عربستان تولید نفت خود را افزایش داد و جنگ قیمتها آغاز شد، نگرانی های روسیه به واقعیت پیوست.
جلسه موعود که بنابر درخواست ترامپ قرار بود با هدف کاهش ده میلیون بشکه نفت در روز برگزار شود، با بحران توافق بر سر سهمیه ها بین روسیه و عربستان و توافق برای بازگشت به نقاط مشترک، مواجه شد. به این ترتیب، فضای متشنج موجود، برای برگزاری نشست فوق العاده مناسب نیست. شاید پوتین مصلحت استراتژیک خود را سقوط نفت شیل آمریکا و تشویق کنگره برای ادامه تهدیداتش علیه عربستان می داند، به این امید که روسیه بتواند صادرات گاز به کانادا و ایالات متحده را از آن خود کند.
آنچه بر جدیت این محاسبات روسیه می افزاید، آن است که تولید نفت، بنابر پیش بینی «گلدمن ساکس»، مورد تردید است؛ بویژه آنکه فضایی برای ذخیره سازی بیشتر نفت وجود ندارد و کشتی های حامل نفت، تنها به گالون هایی بلا استفاده تبدیل شده اند . در این شرایط کرونایی، نمی توان پیش بینی کرد که اقتصاد جهان تا چه اندازه به نفت احتیاج دارد. در همین رابطه، مدیر اجرایی آژانس بین المللی انرژی، می گوید در صورتی که تولید نفت تا 10 میلیون بشکه در روز کاهش یابد، ذخایر نفت تا 15 میلیون بشکه در روز، باقی می ماند.
قاسم عزالدين در المیادین نوشت: اختلاف بین روسیه و عربستان سعودی یکی از واقعیتهایی است که موجب تاخیر در برگزاری نشستی اضطراری و انتقال آن از روز دوشنبه به زمانی دیگر شده است. اما اختلاف بر سر سهمیه های بازار که منجر به غرق شدن بازارهای نفت پس از شیوع ویروس کرونا شد، چه بسا شامل استراتژی های متناقض غیر نفتی می شود که عبور از آن، دشوار است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در نشست بین روسای شرکتهای نفتی و برخی مقامات دولتی، پوتین عربستان را مسئول به راه افتادن جنگ قیمتها دانست، که در نتیجه مخالفت این کشور با تمدید توافقی که سه سال و سه ماه به طول انجامیده بود، چنین شرایطی ایجاد شد. رئیس جمهور روسیه در لابلای صحبتهایش اشاره دیپلماتیکی به عمیق شدن شکاف اختلافات بین آمریکا و عربستان کرده و سعودیها را همچنین مسئول سقوط نفت شیل آمریکا دانست. ضمن اینکه پوتین به شکل غیر مستقیم، تلاش کنگره آمریکا در تهدید عربستان از زبان تد کروز و کوین کریمر، در خصوص تجدید نظر آمریکا در مورد عربستان را نیز تایید کرد.
وزیر خارجه عربستان، فیصل بن فرحان و وزیر انرژی این کشور، عبدالعزیز بن سلمان، هر دو در واکنش به اظهارات پوتین بار دیگر از شکست توافق با روسیه صحبت کردند؛ اما تاکید داشتند که عربستان نقشی در سقوط ارزش نفت شیل آمریکا نداشته است. این اختلاف نظر عمیق، باعث به تاخیر افتادن زمان برگزاری نشست فوق العاده در راستای همراهی با درخواست ترامپ شد؛ درخواستی که اساسا با مخالفت روسیه مواجه نشد. اما در رابطه با تاخیر در برگزاری نشست، سخنگوی وزارت انرژی قزاقستان، تصریح کرد که دلیل لغو این نشست برای قزاقستان مشخص نیست و احتمال می دهد که علت لغو نشست، انجام مذاکرات مقدماتی باشد. بدین معنا، ظاهرا پوتین اصرار به عقب نشینی بن سلمان و پذیرش بازگشت وی به توافق سابق دارد. با توجه به اینکه بخاطر غرق شدن بازار از نفت و شیوع ویروس کرونا چاره ای جز کاهش تولید نفت نیست، شرط پوتین آن است که این کاهش، به صورت جمعی باشد؛ آنچه که موجب کاهش سهمیه عربستان و پایین کشیدن ان از رتبه اول می شود.
در زمان توافق سال 2017 بین عربستان و روسیه، پوتین با حفظ سهمیه عربستان تا حدود 12 میلیون بشکه در روز موافقت کرد. در واقع پوتین روی نزدیکی به عربستان، برای کنار زدن آمریکا حساب کرده بود؛ تا بتواند در طرح های سرمایه گذاری بن سلمان در زمینه انرژی هسته ای و سامانه های موشکی اس 400 مشارکت کند. اما بن سلمان تحت فشار ترامپ از این نزدیکی روی گرداند و برادر خود، عبدالعزیز بن سلمان را بعنوان وزیر انرژی انتخاب کرد. در این میان، مسکو شاهد عقب نشینی عربستان از توافق قبلی بود، که با فشار ترامپ، سعی می کرد اقتصاد روسیه را نابود کرده و شریان های اقتصادی آن را قطع کند. در ادامه، زمانی که عربستان تولید نفت خود را افزایش داد و جنگ قیمتها آغاز شد، نگرانی های روسیه به واقعیت پیوست.
جلسه موعود که بنابر درخواست ترامپ قرار بود با هدف کاهش ده میلیون بشکه نفت در روز برگزار شود، با بحران توافق بر سر سهمیه ها بین روسیه و عربستان و توافق برای بازگشت به نقاط مشترک، مواجه شد. به این ترتیب، فضای متشنج موجود، برای برگزاری نشست فوق العاده مناسب نیست. شاید پوتین مصلحت استراتژیک خود را سقوط نفت شیل آمریکا و تشویق کنگره برای ادامه تهدیداتش علیه عربستان می داند، به این امید که روسیه بتواند صادرات گاز به کانادا و ایالات متحده را از آن خود کند.
آنچه بر جدیت این محاسبات روسیه می افزاید، آن است که تولید نفت، بنابر پیش بینی «گلدمن ساکس»، مورد تردید است؛ بویژه آنکه فضایی برای ذخیره سازی بیشتر نفت وجود ندارد و کشتی های حامل نفت، تنها به گالون هایی بلا استفاده تبدیل شده اند . در این شرایط کرونایی، نمی توان پیش بینی کرد که اقتصاد جهان تا چه اندازه به نفت احتیاج دارد. در همین رابطه، مدیر اجرایی آژانس بین المللی انرژی، می گوید در صورتی که تولید نفت تا 10 میلیون بشکه در روز کاهش یابد، ذخایر نفت تا 15 میلیون بشکه در روز، باقی می ماند.
