به گزارش "ورزش سه"، علیرضا حقیقی که پنج‌شنبه شب مهمان برنامه دور همی شبکه نسیم بود، درباره نخستین بازی خود در لیگ برتر و مهار پنالتی علی دایی اظهار کرد: من آن زمان ۱۶ سال سن داشتم و دروازه‌بان سوم پرسپولیس بودم. فکر می‌کنم گلر دوم ما مصدوم بود و حضور نداشت؛ دقیقه ۶۰-۵۰ مسابقه دروازه‌بان ما اخراج شد و ما هم یک جوان ۱۶ ساله بودیم که بازی را از روی نیمکت تماشا می‌کردیم که به یکباره باید درون دروازه می‌رفتم. خدا کمک کرد و در اولین ثانیه برای پرسپولیس توانستم پنالتی آقای گل جهان، علی دایی را بگیرم که برای خودم افتخار فوق‌العاده بزرگی است.
او یادآور شد: علی دایی در آن مسابقه دو پنالتی زد؛ در نیمه اول یک پنالتی را گل کرد ولی پنالتی دوم را گرفتم. خدا را شکر همیشه هم با علی آقا رابطه خوب و صمیمانه‌ای داشتم، اما همیشه بخاطر آن پنالتی مورد آزار و اذیتم است ولی با این وجود، چیزی از ارزش‌های علی دایی کم نمی‌کند. برای منِ علیرضا حقیقی نیز افتخاری است که در آن سن و اولین بازی برای پرسپولیس توانستم آن پنالتی را مهار کنم.
دروازه‌بان سابق تیم ملی ادامه داد: سر گذاشتن گلرها جلوی توپ یک اصطلاح است چون کار و پست دروازه‌بانی فوق‌العاده سخت و پُر استرس است. تیم ببرد، می‌گویند تیم برنده شد ولی اگر ببازد، یک پای تقصیرها همیشه دروازه‌بان است. این موضوع به دروازه‌بان فشار می‌آورد. عقل سلیم می‌گوید آن جلو بایست و از ۱۰ توپ یکی را گل کن و تیتر یک رسانه‌ها و قهرمان باش، تا اینکه از ۱۰ توپ یک گل بخوری و بگویند چرا گل خوردی.
حقیقی در خصوص تمرینات سخت دروازه‌بانان ابراز کرد: تمرینات دروازه‌بانی اگر اصولی و طبق متد روز دنیا باشد، حتی از بازی بیشتر به دروازه‌بان فشار می‌آورد. دروازه‌بان انتهای زمین است و همه‌ی جو استادیوم را می‌بیند و فشار بار روانی بیشتری نسبت به بازیکنان دارد. تمرینات دروازه‌بانی واقعا خیلی سخت است.
او درباره کار با عابدزاده در پرسپولیس عنوان کرد: ایشان اولین مربی من نبود ولی در برهه‌ای در پرسپولیس افتخار کار با ایشان داشتم. تمرینات احمد آقا خیلی سخت بود. یک روز سه بچه قدم و و نیم‌قد آورد و گفت آنها را بغل کنید و روی پنجه در شیب بروید! واقعا تمرینات‌شان سخت بود و تنها کسی که زیر بار فشار تمرینات ایشان دوام آورد، من بودم.
دروازه‌بان سابق پرسپولیس در مورد شکستن بینی علی خطیر، معاون ورزشی سابق باشگاه استقلال گفت: او را که هُل دادم. اصلا داستان چیز دیگری است. او فحش داد و ما هم هُل‌اش دادیم.
حقیقی با بیان اینکه نمی‌دانستم او(خطیر) معاون باشگاه استقلال است، اظهار کرد: برای باشگاه، هواداران و بازیکنان استقلال ارزش خاصی قائل هستم چون اگر نباشند، قطب فوتبال ایران معنی پیدا نمی‌کند. به شخصه خیلی چیزها از ناصر حجازی به‌عنوان اسطوره یاد گرفتم و همیشه درِ گوشم است که گفت اگر لژیونر نشدی، همین الان فوتبال را کنار بگذار.
او با اشاره به جزئیات بیشتر از درگیری با علی خطیر ابراز کرد: من اجازه نمی‌دهم کسی به خانواده‌ام، آن هم در زمین چمن بی‌احترامی کند. داستان‌های دیگری دارد که در همین حد توضیح می‌دهم.
دروازه‌بان نساجی ادامه داد: تخصص من هُل دادن نیست ولی شکستن بینی در کار نبود. آن صحنه هُل بود ولی اینکه به کجاها کشید، الله اعلم!
حقیقی درباره اینکه بخاطر توهین به داور توبیخ شده است، گفت: اصلا و ابدا، اما در واقع توبیخی در کار بوده است! یه «تو» به همین سادگی گفتم! توبیخ شفاهی شدم ولی اصلا قصد توهین به داور را نداشتم. البته این توبیخ را خود باشگاه هم نمی‌دانست.
