مجلس نمایندگان تاجیکستان اصلاحاتی را در قانون "ثبت و نگهداری وقایع زندگی" به تصویب رساند که مطابق با آن استفاده از پسوندهای اسلاو در نام خانوادگی و نام پدر ممنوع می باشد.
براساس گزارش خبرگزاری "ریانوواستی" روسیه مطابق با این سند، هنگام ثبت نام خانوادگی این نوزادان، نمی توان از پسوندهای "اُف" و "یِف" "ov-yev" در نام خانوادگی و همچنین "اویچ" و "یِویچ" "ovich -evich" و "اون" و ""یِون" "ovn- evn" در نام پدر استفاده کرد.
به گفته مظفر آشوریان وزیر دادگستری تاجیکستان تنها برای اقلیت های قومی ساکن در جمهوری تاجیکستان استثنا قائل شده و این افراد می توانند هنگام ثبت نام فرزندان تازه متولد شده، از چنین پسوندهایی در نام خانوادگی و نام پدر استفاده کنند.
پیش از تصویب این قانون شیوه نام گذاری و نامیدن افراد در تاجیکستان به تاسی از روسیه بصورت نام-نام پدر- نام خانوادگی بود. برای مثال نام کامل رئیس جمهوری تاجیکستان امام‌علی شریفوویچ رحمانف می باشد.
به گفته این وزیر تاجیکی، این اصلاحات فقط مربوط به کودکانی است که پس از تصویب قانون به دنیا می آیند. کسانی که قبلاً شناسنامه هایی با پسوندهای اسلاو دریافت کرده اند، مجبور به تغییر نام پدر و نام خانوادگی خود نخواهند شد و به آنها شناسنامه ای به همین نام داده می شود.
آشوریان غلت تصویب این اصلاحات در نام گذای ها را احیای نام های ملی توصیف کرد.
در سال ۲۰۰۷، به شهروندان تاجیکستان توصیه شده بود که از پسوندهای اسلاو را در نام خانوادگی و نام پدر خود استفاده نکنند.
در همین راستا رئیس جمهوری این کشور دست بکار شد و نام خانوادگی خود را از رحمانف به رحمان تغییر داد. او گفته بود: "دوست دارد نام خانوادگی ام "مطابق قوانین اجدادم" باشد". او همچنین از هموطنان خود خواست تا نام خانوادگی خود را با املای فارسی بنویسند. از این رو به دنبال رئیس دولت، تقریباً تمام مقامات نام خود را تغییر دادند.
امروزه زبان روسی در تاجیکستان زبان ارتباطات بین قومی است و این وضعیت در قانون اساسی کشور قید شده است. این بدان معنی است که زبان روسی در تاجیکستان مورد استفاده قرار می گیرد، به هیچ وجه محدود نیست و هرکسی می تواند آزادانه از آن در همه ابعاد زندگی خود استفاده کند.
اما با این حال، در مقایسه با دوره اتحاد جماهیر شوروی، زبان روسی در این کشور جایگاه خود را از دست داده است. این امر هم به دلیل خارج شدن جمعیت روسی زبان پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و هم به دنبال جنگ داخلی و به طور کلی با سیاست ساخت و ساز ملی رخ داده است.
شکل گیری یک رویکرد جدید در رابطه با موضوع زبان در سال ۱۹۸۹ آغاز شد، هنگامی که قانون جمهوری سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی تاجیکستان "درباره زبان" به تصویب رسید.
این سند مقامات و کارمندان دولت را موظف می کند که به طور کلی از زبان تاجیکستان فقط در امور اجرایی و اسناد استفاده کنند.
با وجود اینکه حدود ۷۰ درصد از جمعیت روسی زبان تاجیکستان را در اوایل دهه ۱۹۹۰ ترک کرده اند، زبان روسی در این کشور در بسیاری از زمینه ها از جمله تجارت، هنر و روزنامه نگاری استفاده می شود.
رسانه های روسی زبان، روزنامه های محلی و ایستگاه های رادیویی و همچنین کانال های تلویزیونی روسی در این کشور دارای محبوبیت هستند.
اما در آخر بایست خاطر نشان شد که محبوبیت زبان روسی بیشتر در نسل گذشته به چشم می خورد و نسل جدید گرایش زیادی به یادگیری زبان روسی نشان نمی دهد.
