واکنش سیمین بهبهانی به فوت سيمين دانشور

سيمين بهباني؛ از غم درگذشت دوست ديرينه‌اش به شدت غمگين است و از وقتي اين خبر را شنيده، بغض در گلو دارد.

بهبهاني در گفتگو با خبرنگار ايلنا افزود: سیمین دانشور؛ برای من خواهر نازنینی بود که در سخت ترین شرایط به او پناه می‌بردم؛ بسیار مهربان بود و همیشه به درد و دل‌های من و گوش می‌داد. به همین سبب؛ کاملا به خودم حق می‌دهم که از وقتی این خبر ناراحت‌کننده را شنیدم، تا هم‌اینک؛ با این چشم‌ها، که دکترها تاکید کرده‌اند نباید گریه کنم؛ برایش اشک بریزم.

وي با اشاره به جايگاه متعالي دانشور در حوزه‌ي داستان‌نويسي، اشهار داشت: در شان؛ سیمین دانشور و جایگاه ادبی او، باید بگویم مانند او، کمتر نویسنده‌ای داشته‌ایم؛ نویسنده‌ای که در میان زنان، بهترین قلم را داشت. من چندین بار، مقالاتی را پیرامون سیمین دانشور و برخی از آثار او نوشتم و بسیار به قلم او علاقه و ایمان داشتم. آنچنانکه امروز هم آثار سیمین، اولین انتخاب من است. البته از خداوند می‌خواهم که عمر تمام نویسندگان مرد و زن و در راس آنها، محمود دولت‌آبادی را دراز بدارد!

اين شاعر پيش‌كسوت درمورد زنده‌ياد دانشور افزود: از دست دادن سیمین؛ گو اینکه این اواخر عمر، به شدت بیمار بود و طی 3 سال اخیر، دچار رکود جسمانی شده‌بود؛ بسیار مایه‌ی تاسف است. این اواخر؛ بیماری او را کم حوصله کرده‌بود، ولی هر وقت که به دیدارش می‌رفتم؛ برای من پرانتزی باز میکرد میان کم‌حوصلگی‌ها و ناراحتی‌هایش. حضور او، فیض بزرگی بود برای من که حدودا 36 سال با او سابقه‌ی دوستی نزدیک داشتم و مهربانی‌ها از او دیده بودم و اکنون؛ نداشتن او برای من خیلي سخت است. امیدوارم که آمرزیده شود!

بهبهاني كه معتقد است دانشور در تاريخ ادبيات ايران ثبت شده، گفت: اطمینان دارم که سیمین دانشور، هیچوقت از چشم و دل ایرانیان نخواهد رفت و همواره نام و یادش زنده و گرامی خواهد ماند. سیمین فراموش شدنی نیست! حتی مطمئنم که به جز ایرانیان؛ آشنایان با ادبیات در سراسر جهان که ترجمه‌های آثارش را خوانده‌اند، نامش را به نیکی یاد خواهند کرد.

بانوي غزل ايران در پايان‏، ضمن مخاطب قرار دادن خانواده و خويشاوندان سيمين دانشور، اظهار داشت: تنها خواسته‌ی من از خانواده و بازماندگان سیمین عزیز، آن است که نهایت تلاش خود را به کارگیرند تا بهترین محل را برای دفن او انتخاب کنند؛ محلی که در شان بزرگترین نویسنده‌ی آزاده زن ایران باشد. و در پایان؛ خود را در غم از دست دادن سیمین دانشور عزیز؛ با تمام ایرانیان شریک می‌دانم؛ زیرا معتقدم، سیمین به تمام مردم ایران تعلق داشت.