مهدی نصیری پژوهشگر با انتشار متنی در کانال تلگرامی اش نوشت: آیت الله علیرضا اعرافی رییس حوزه‌های علمیه کشور و عضو فق‌های شورای نگهبان و امام جمعه قم و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و ... و. اخیرا اظهار داشته اند: "حوزه باید پاسخگوی هفت میلیارد بشر باشد؛ نمی‌توان بعد از تحولات جهان کار کرد؛ بلکه باید قبل از آن برنامه ریزی‌های لازم را انجام داد. " (حوزه‌نیوز)
پیرامون این سخنان چند نکته قابل ذکر است:
۱. این گونه حرف زدن از مصادیق غلو و مبالغه گویی غیر منطقی است که در امر دین و مقدسات زیانبار‌تر از عرصه‌های دیگر است. آیا واقعا حوزه ما سرشار از پاسخ‌های متقن و منقح و علمی برای مشکلات بشریت و دنیاست؟ ما که در پیش پا افتاده‌ترین مسائل فقهی خود مانند وقت نماز صبح تا مهمترین مساله کلامی و فلسفی مان یعنی توحید، اختلافات در حد تضاد و تناقض داریم؟
و البته همان طور که در کتاب «عصر حیرت» توضیح داده ام چنین اختلافات و تحیر‌های نظری و فقهی و کلامی از لوازم عصر غیبت و شرایط عدم دسترسی به هادی و فصل الخطاب معصوم است که لازم است فق‌ها و عالمان شیعی پیوسته متذکر این امر باشند و از بلندپروازی‌های اصلاح گرانه و انقلابی بر حذر باشند..
۲. ما به ازای عملی ما در قبال شعار‌ها و ادعاهایمان برای عرضه به دنیا چیست؟ کشوری مملو از مشکلات عدیده اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و. با قوای سه گانه‌ای گرفتار ضعف‌های اساسی ایده‌ای و ساختاری و مدیریتی و انضباطی و ...؟
کشوری گرفتار دوقطبی‌های مزمن فرساینده و ویرانگر اجتماعی و سیاسی با کاهش حضور مردم در میدان انتخابات و سطوح بالای طلاق و اعتیاد و کاهش زاد و ولد و بیکاری و فقر و تورم لجام گسیخته و شکاف طبقاتی و گرفتار در چنبره اژد‌های هفت سر فساد و چپاول بیت المال و مسئولان اشرافی و...؟
البته این حرف به معنای انکار نقاط قوت و دستاورد‌های جمهوری اسلامی نیست، اما به نظرم این حجم از دستاورد‌ها و نقاط قوت هنوز به سطحی نرسیده که با اتکای به آن بتوان به دنیا فخر فروخت و ادعای ام القری بودن نه تنها برای جهان تشیع و جهان اسلام که برای کل جهان و بشریت را کرد!
۳. جایگاه اصل انتظار و مهدویت و ضجه‌های تاریخی شیعه در دعای افتتاح و ندبه و هزاران آیه و روایت در این موضوع، در این نوع نگاه که این قدر اعتماد به نفس در طرح وعده تمدن سازی و اصلاح عالم پیش از ظهور و یا مقدمه ظهور دارد (که البته ظهور متوقف بر چنین اصلاحات بلندپروازانه‌ای نیست)، کجاست؟
۴. به نظرم نقطه قوت اغلب مسئولان جمهوری اسلامی به خصوص روحانیون و حوزویان آن‌ها در فن خطابه و عبارت پردازی و بلیغ گویی، از جمله عوامل ضعف‌ها وکاستی‌ها در تمام سال‌های پس از انقلاب بوده است چه آن که این توانایی، امر را بر آنان مشتبه کرده و احساس می‌کنند که با سخندانی و سخنرانی (به خصوص وقتی به زیور طبع و پخش و نمایش در رسانه‌های مکتوب و صوتی و تصویری آراسته می‌شود) مسائل و امور جامعه، تمشیت و حل و فصل، و رضایت عامه جلب می‌شود، در حالی که واضح است وقتی در مقام حرف قوی و در مقام عمل ضعیف باشیم خود از اسباب تضعیف و ادبار ملک است.
گل گفتی ای کاش گوش شنوایی باشد
یادم هست دهه هفتاد هفته نامه (یا دوهفته نامه) ای منتشر می کرد به نام صبح (البته با هزینه همین موسسه مفخمه کیهان شریعتمداری) کافیه فقط تیترهای همیشگی همون نشریه را مقایسه کنید با اظهار نظر فعلی شون تا صدق گفتار بنده مشخص بشه
به قول شاعر : به این شکستگی ارزد به صدهزار درست