روزنامه اینترنتی فراز نوشت: برخی نمایندگان مجلس قرار است طرحی دوفوریتی در حوزه مسکن شبیه به مسکن مهر موسوم به «مسکن انقلاب» را مطرح کنند.گفته می شود راهبر اصلی این نمایندگان، علی نیکزاد، نایب رئیس دوم مجلس و وزیر مسکن دولت محمود احمدی نژاد است که طرح مسکن مهر نیز در زمان او پایه ریزی شد.به گفته نمایندگان، وسعت این طرح دو برابر مسکن مهر است و قرار است در آن، طی 6 سال، 6 میلیون خانه ساخته و به مردم فروخته یا اجاره داده شود.نمایندگان می گویند در این طرح، می خواهند زمین های دولتی را به انبوه سازان واگذار کنند تا به زعم آنها قیمت زمین حذف شود. همچنین برای هر خانه 75 متری 250 میلیون تومان پول ساخت پیش بینی شده که باید 150 تا 200 میلیون تومان آن از طریق تسهیلات تأمین می شود.

بیشتر بخوانید:

گرانی وحشتناک، حاصل طرح مجلس

اصلی ترین انتقاد به این طرح از همین جا آغاز می شود. به بیان دیگر قرار است هزینه تهیه، ساخت و نیز ودیعه اجاره عمدتاً از محل خطوط اعتباری بانک مرکزی و افزایش پایه پولی تأمین مالی شود.چنین طرحی به ۱۰۰ هزار میلیارد تومان اعتبار بانکی ارزان قیمت در سال نیاز دارد. علاوه بر این، به اندازه همین رقم یعنی 100 هزار میلیارد تومان دیگر نیز نقدینگی نیاز دارد تا این طرح را پشتیبانی کند.

هر فردی با کمترین دانش اقتصادی به خوبی می داند که ارائه چنین اعتباری نقدینگی بسیار بالایی را به دنبال خواهد داشت. این نقدینگی به بازارهای متعددی ورود خواهد کرد. از لوازم خانگی و کوچکترین احتیاجات زندگی گرفته تا همین بازار مسکن. یعنی نقدینگی ایجادشده در نهایت دامن همین طرح مسکن نمایندگان را نیز خواهد گرفت و به جای آنکه بی خانه ها را صاحبخانه کند، عملا باعث افزایش بسیار زیاد قیمت مسکن خواهد شد.

در انتظار تورم سه رقمی
بر اساس پیش بینی کارشناسان اقتصادی، تورم ناشی از این طرح بر اساس آنچه گفته شد به اندازه ای بالاست که تاکنون مشابه آن در ایران هرگز تجربه نشده است.بر این اساس، گفته می شود تورم ناشی از این طرح حتی سه رقمی خواهد شد که آثار اقتصادی آن ممکن است غیرقابل جبران باشد.

آیا دولت سازندگی و اصلاحات نمی توانستند چنین طرحی را اجرا کنند؟
سوالی که ممکن است ذهن هر فردی را درگیر کند این است که اگر چنین طرحی مناسب بود و می توانست مشکل مسکن را در کشور از راه درست و بدون تبعات جبران ناپذیر، ریشه کن کند، چرا مثلا در دولت های سازندگی و اصلاحات اساسا چنین طرح هایی مطرح نشده بود؟واقعیت آن است که ارائه چنین طرح هایی اساسا موضوع پیچیده ای نیست. اتفاقا طرحی بسیار ساده است و خلاصه آن این است که دولت به هر طریق ممکن پول چاپ کند و با استفاده از آن، هر تعداد خانه که مورد نیاز است بسازد. اما واقعیت آن است که چنین طرح هایی بدون مطالعه لازم، سر از ناکجاآباد در خواهد آورد. به جز تبعات متعدد ناگوار چنین طرح هایی، یکی از دلایلی که آن دولت ها هرگز به سمت چنین طرح ایی نرفتند، همین موضوع تورم بود. طبعا تورم بی سابقه ناشی از این طرح، یک مانع جدی بر سر راه آن بوده است.

خیانت ناخواسته
طبعا تصویب چنین طرح هایی و اجبار دولت به اجرای آن، با توجه به تبعات آن، اگرچه با هدف خدمت به مردم و تامین کسری مسکن باشد، در نهایت به یک خیانت ناخواسته تبدیل می شود.مطمئنا هیچ یک از طراحان چنین طرح هایی نمی خواهند طرح شان در نهایت به یک تورم افسارگسیخته بالای 100 درصدی، گرانی همه کالاها در کشور و در نهایت حتی گران تر شدن غیرمنطقی همین مسکن منتهی شود اما طرحی که در پیش گرفته اند، ناخواسته به همین مسیر ختم خواهد شد.

انتظار از نمایندگان
طبعا در چنین شرایطی انتظار می رود نمایندگان دلسوز ملت در مجلس با بحث های کارشناسی و روشن کردن تبعات این طرح، اجازه ندهند چنین هزینه بی سابقه ای به دوش کشور و مردم تحمیل شود.

مشکل مسکن یک واقعیت است
تردیدی نیست که مشکل مسکن در کشور یک واقعیت است؛ آمارهای رسمی نشان می دهد حدود 6 میلیون خانوار یعنی بیش از 26 درصد خانوارهای کشور مستاجرند و همین آمار برای اثبات وجود مشکل مسکن در کشور کافی است. طبعا توانمند کردن این دسته از خانوارها برای خرید مسکن خدمت بزرگی به کشور محسوب می شود اما کسی انتظار ندارد برای ساخت مسکن مورد نیاز کشور، کل اقتصاد را نابود کنیم طوری که در نهایت این نابودی اقتصاد، قدرت اقتصادی مردم را حتی از زمان حاضر نیز ضعیف تر کند.

حل مشکل مسکن باید از راه درست و علمی آن انجام شود نه اینکه با چنین طرح هایی عملا وضعیت اقتصادی مردم چند برابر بدتر از زمان کنونی شود.تجربه احمدی نژاد چنان که گفته شد طرح نمایندگان تفاوت خاصی با طرح مسکن مهر احمدی نژاد ندارد. طرح دولت احمدی نژاد در شرایطی آغاز شد که احمدی نژاد با بهترین شرایط اقتصادی بعد از انقلاب، دولت را از سیدمحمد خاتمی تحویل گرفته بود. با تورمی 13 درصدی، کمترین میزان بیکاری و گرانی، رونق ساخت و ساز و نیز قیمت دلار که حدود 6 سال بود با روندی بسیار آرام و منطقی در کانال 800 تومان افزایش می یافت. در دولت احمدی نژاد نیز فروش نفت همچنان در اوج بود و قیمت نفت نیز در بالاترین سطح خود قرار داشت. با این حال، چنین دولتی تورم وحشتناک 45 درصدی را تجربه کرد. یکی از علل ثبت چنین تورمی بی تردید طرح هایی مشابه مسکن مهر بود. این طرح ها با افزایش نقدینگی ناگهانی تورمی غیرقابل تصور را ایجاد کردند. نتیجه نیز آن شد که طرحی که قرار بود با قیمن زمین صفر آغاز شود، در نهایت خانه هایی ساخت که هر کدام با قیمت بالا، زمین آن معامله می شوند و قابل تامل اینکه فارغ از کیفیت ساخت شان، بسیاری از آنها هنوز هم از امکانات اولیه زندگی از گاز تلفن گرفته تا راه و مدرسه بی بهره اند.

حال تصور کنید در وضعیت اقتصادی کنونی که تورم ناشی از تحریم های آمریکا به اوج رسیده و فروش نفت در پایین ترین سطح تاریخ کشور بعد از انقلاب قرار دارد، طرحی اینچنین به کشور تحمیل شود؛ چه خواهد شد؟ نتیجه فوری این طرح، بی تردید افزایش نقدینگی و تحمیل یک تورم شدید و موج جدید و چه بسا بی سابقه گرانی ها خواهد بود.