مطالعه محققان جرم شناسی برای اولین بار نشان داد الیاف پارچه دو لباس می توانند بدون اینکه با هم تماس داشته باشند، از طریق هوا به یکدیگر منتقل شوند؛ نتیجه این مطالعه چنین شواهدی را برای اثبات جرم زیر سوال می‌برد.
به گزارش روزنامه دیلی میل، در جلسات دادگاه از الیاف به جا مانده بر روی لباس قربانی به عنوان مدرکی برای اثبات گناهکار بودن یک مظنون استفاده می شود، اما اکنون نتیجه مطالعه کارشناسان جرم شناسی دانشگاه «نورتومبریا» در انگلیس برای اولین بار نشان داده است که الیاف لباس ۲ نفر می توانند بدون اینکه تماسی با هم داشته باشند از طریق هوا به یکدیگر منتقل شوند.
بر اساس نتایج این مطالعه در فضاهای کوچک، جمع و جور و نیمه محصور مانند آسانسور، این انتقال بدون تماس از طریق هوا صورت می گیرد. محققان دانشگاه «نورتومبریا» در انگلیس در آزمایش هایی از الیاف پارچه به رنگ فلورسنت و نور ماورای بنفش استفاده کردند. محققان در این آزمایش ها متوجه شدند الیاف لباس دو نفر بدون اینکه هیچ گونه تماس فیزیکی میان آنها صورت گرفته باشد، به یکدیگر منتقل می شوند.
به گفته محققان یافته های این مطالعه می تواند پیامدهای بزرگی در مورد کشف شواهد الیاف لباس در برخی موارد جنایی داشته باشد. الیاف جدا شده از لباس یک مظنون اغلب در جلسه های دادگاه به عنوان سندی دال بر تماس فیزیکی وی با قربانی استفاده می شود. این تحقیق جدید نشان می دهد که در موارد دیگر، برخی مظنونان بی گناه که رده هایی از الیاف آنها بر روی لباس قربانی یافت شده ممکن است تنها در تماس نزدیک با قربانی بوده باشند و هیچ گونه تماس فیزیکی میان آنها رخ نداده باشد.
محققان نتایج این مطالعه را قابل توجه توصیف کردند. آنها می گویند این مطالعه نه تنها ثابت می کند که الیاف پارچه می تواند بدون تماس فیزیکی میان دو پوشاک به هم منتقل شود بلکه نشان می دهد که در این انتقال می تواند تعداد زیادی الیاف میان دو لباس جابجا شوند. بر اساس نتایج این مطالعه بیشترین تعداد الیاف میان پارچه های نخی و پلی استر و کمترین تعداد الیاف میان پارچه های اکریلیک و پشم منتقل شد.
نتایج این مطالعه در مجله Forensic Science International منتشر شده است.
