عباس بوصفوان در الاخبار نوشت: انتخاب مشعل الاحمد الجابر الصباح بعنوان، ولی عهد جدید، نشان دهنده تمایل امیر جدید کویت، نواف احمد، به ادامه خط مشی امیر راحل، صباح الاحمد است. تصویر آینده شرایط کویت تا قبل از مشخص شدن، ولی عهد، واضح نبود، چرا که، ولی عهد نقش مهمی در ساختار سیاسی ایفا کرده و کمک زیادی به امیر جدید می‌کند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: پیش از آنکه وارد مساله انتخاب مشعل بعنوان، ولی عهد شویم، باید بدانیم که هویت رئیس پارلمان کویت و همچنین هویت سیاسی اعضای آن، در انتخابات دسامبر آینده مشخص می‌شود، علاوه بر اینکه کویت تا حد زیادی از ساکن جدید کاخ سفید نیز تاثیر می‌پذیرد، آنچه که در ماه آینده و پس از برگزاری انتخابات آمریکا معلوم خواهد شد.
تمام این عوامل، به اضافه ابعاد منطقه‌ای و درگیری‌های داخل خاندان صباح، بر تصمیم امیر جدید کویت در انتخاب مشعل بعنوان، ولی عهد اثر گذار بود، انتخابی که در بطن خود تناقض‌هایی دارد، از جمله انکه، این گزینه برای کسانی که به دنبال استقرار و استمرار خط مشی امیر راحل کویت در دو سطح داخلی و خارجی هستند، قابل قبول است. با فرض انتخاب یک، ولی عهد جوانتر، احتمال ورود افکار جدید در دستگاه حکومتی کویت وجود داشت، اما به نظر می‌رسد امیر جدید این کشور، که محافظه کار، محتاط است و کمتر سفر می‌کند، ترجیح می‌دهد که وارد تغییرات تازه‌ای نشود که می‌تواند نتایج غافلگیر کننده‌ای در شرایط فعلی منطقه داشته باشد.
با وجود خوش بینی مخالفان در مورد اینکه امیر نواف، دست به اصلاحات سیاسی می‌زند، دیگران معتقدند که انتخاب مشعل حاکی از آن نیست که خاندان صباح به دنبال تغییر قواعد بازی باشد.
بر این اساس، استقرار کنونی ادامه می‌یابد، اما در سایه درخواست معارضان کویتی از امیر جدید در مورد صدور حکم عفو در حق تعدادی از فعالان و نمایندگان پیشین در مسائل سیاسی، نوعی نگرانی همراه آن است.
سناریو‌ها برای هر احتمالی مطرح است، اما بُعد منطقه ای، می‌تواند امیر جدید را تشویق کند تا بر شیوه فعلی حکومت ادامه دهد، به این دلیل که عربستان و امارات، که از پارلمان و آزادی روزنامه‌ها و تعدد کانال‌های تلویزیونی بیزارند، از انجام اصلاحات سیاسی خوشحال نمی‌شوند و اینگونه اصلاحات، باعث نارضایتی اسلام گرایان، لیبرال‌ها و چپ گرایان حزبی می‌شود.
وجود مشعل در منصب ولایت عهدی، این نظر را تقویت می‌کند که بی طرفی مثبتی که نظام حاکم در کویت پس از حمله عراق داشت، بعنوان خط مشی ثابتی در روابط خارجی کویت، ادامه می‌یابد و ایران و عراق، نقش حیاتی در قدرت کویت برای دوری از ورود به گزینه‌های جنگی و تنش زایی عربستان و امارات در منطقه دارند، چرا که کویت به دنبال حفظ روابط مثبت با تمام طرفها، به دور از بازی محورهاست.
علاوه بر این، کویت منتظر مشخص شدن اعضای مجلس در هفته‌های آینده است و این بند، قطعا نقش مهمی در سرنوشت چهار سال آینده این کشور خواهد داشت. اعضای پارلمان، ۵۰ نفر هستند، که با رأی گیری مخفی مشخص می‌شوند، مشروط به اینکه تعداد وزرا از آنچه امیر مشخص می‌کند، بیشتر نشود.
همچنین انتظار می‌رود که ویروس کرونا، تاثیر خود را بر انتخابات پیش رو در کویت نیز داشته باشد، اما شرایط سیاسی نگران کننده و عدم توافق بر سر لغو قانون «صدای واحد»، سوالاتی را در مورد هویت مجلس اینده کویت و میزان حضور قوای سیاسی در آن، مطرح می‌کند.
عباس بوصفوان در الاخبار نوشت: انتخاب مشعل الاحمد الجابر الصباح بعنوان، ولی عهد جدید، نشان دهنده تمایل امیر جدید کویت، نواف احمد، به ادامه خط مشی امیر راحل، صباح الاحمد است. تصویر آینده شرایط کویت تا قبل از مشخص شدن، ولی عهد، واضح نبود، چرا که، ولی عهد نقش مهمی در ساختار سیاسی ایفا کرده و کمک زیادی به امیر جدید می‌کند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: پیش از آنکه وارد مساله انتخاب مشعل بعنوان، ولی عهد شویم، باید بدانیم که هویت رئیس پارلمان کویت و همچنین هویت سیاسی اعضای آن، در انتخابات دسامبر آینده مشخص می‌شود، علاوه بر اینکه کویت تا حد زیادی از ساکن جدید کاخ سفید نیز تاثیر می‌پذیرد، آنچه که در ماه آینده و پس از برگزاری انتخابات آمریکا معلوم خواهد شد.
تمام این عوامل، به اضافه ابعاد منطقه‌ای و درگیری‌های داخل خاندان صباح، بر تصمیم امیر جدید کویت در انتخاب مشعل بعنوان، ولی عهد اثر گذار بود، انتخابی که در بطن خود تناقض‌هایی دارد، از جمله انکه، این گزینه برای کسانی که به دنبال استقرار و استمرار خط مشی امیر راحل کویت در دو سطح داخلی و خارجی هستند، قابل قبول است. با فرض انتخاب یک، ولی عهد جوانتر، احتمال ورود افکار جدید در دستگاه حکومتی کویت وجود داشت، اما به نظر می‌رسد امیر جدید این کشور، که محافظه کار، محتاط است و کمتر سفر می‌کند، ترجیح می‌دهد که وارد تغییرات تازه‌ای نشود که می‌تواند نتایج غافلگیر کننده‌ای در شرایط فعلی منطقه داشته باشد.
با وجود خوش بینی مخالفان در مورد اینکه امیر نواف، دست به اصلاحات سیاسی می‌زند، دیگران معتقدند که انتخاب مشعل حاکی از آن نیست که خاندان صباح به دنبال تغییر قواعد بازی باشد.
بر این اساس، استقرار کنونی ادامه می‌یابد، اما در سایه درخواست معارضان کویتی از امیر جدید در مورد صدور حکم عفو در حق تعدادی از فعالان و نمایندگان پیشین در مسائل سیاسی، نوعی نگرانی همراه آن است.
سناریو‌ها برای هر احتمالی مطرح است، اما بُعد منطقه ای، می‌تواند امیر جدید را تشویق کند تا بر شیوه فعلی حکومت ادامه دهد، به این دلیل که عربستان و امارات، که از پارلمان و آزادی روزنامه‌ها و تعدد کانال‌های تلویزیونی بیزارند، از انجام اصلاحات سیاسی خوشحال نمی‌شوند و اینگونه اصلاحات، باعث نارضایتی اسلام گرایان، لیبرال‌ها و چپ گرایان حزبی می‌شود.
وجود مشعل در منصب ولایت عهدی، این نظر را تقویت می‌کند که بی طرفی مثبتی که نظام حاکم در کویت پس از حمله عراق داشت، بعنوان خط مشی ثابتی در روابط خارجی کویت، ادامه می‌یابد و ایران و عراق، نقش حیاتی در قدرت کویت برای دوری از ورود به گزینه‌های جنگی و تنش زایی عربستان و امارات در منطقه دارند، چرا که کویت به دنبال حفظ روابط مثبت با تمام طرفها، به دور از بازی محورهاست.
علاوه بر این، کویت منتظر مشخص شدن اعضای مجلس در هفته‌های آینده است و این بند، قطعا نقش مهمی در سرنوشت چهار سال آینده این کشور خواهد داشت. اعضای پارلمان، ۵۰ نفر هستند، که با رأی گیری مخفی مشخص می‌شوند، مشروط به اینکه تعداد وزرا از آنچه امیر مشخص می‌کند، بیشتر نشود.
همچنین انتظار می‌رود که ویروس کرونا، تاثیر خود را بر انتخابات پیش رو در کویت نیز داشته باشد، اما شرایط سیاسی نگران کننده و عدم توافق بر سر لغو قانون «صدای واحد»، سوالاتی را در مورد هویت مجلس اینده کویت و میزان حضور قوای سیاسی در آن، مطرح می‌کند.
