آریو نیازی: درگیری در خیابان تماشای فیلم، بازی کامپیوتری و یا مسابقه نیست؛ مهاجم با هرچه توان دارد به شما حمله می کند. داوری نیست که خطا بگیرد، اگر داور باشد می گوید خطا است و مسابقه را نگه می دارد. اخطار می دهد که به نقاط حساس ضربه نزن. شاید هم حریف را از مسابقه بیرون کند، ولی در خیابان، مهاجم از همین نقاط ضعف انسانها استفاده می کند و با تمام وجود ضربه می زند. مهاجم می داند که برد و باخت وجود ندارد و نباید به هیچ عنوان کم بیاورد. او به خوبی می داند که اگر با تمام وجود نباشد در اجرای نقشه خود درگیر قانون و زندان می شود.
در مسابقه ها وزن کشی دارند و دو حریف وزن می شوند. اگر وزن آنها با هم یکسان نباشد - البته نسبت به رشته ای که در آن ورزش می کند متفاوت است - با هم مسابقه نمی دهند. برای مثال یک فرد ۷۰ کیلویی با فرد ۸۰ کلیویی مسابقه نمی دهد. گاهی ورزشکاران به خاطره ۳۰۰ گرم اضافه وزن از مسابقات جا می مانند و یا در وزن های دیگری شرکت می کنن.د آیا در خیابان چنین قانونی وجود دارد؟ مدل هم نمی دهند، زخمی شدن و مرگ وجود دارد نه چیز دیگری.
باشگاه هم نیست که حریف حواسش به شما باشد و با شما هماهنگ شود و شما حرکاتی را به نمایش بگذارید و او هم به زمین بخورد و او تکنیک و فنی را اجرا کند و شما زمین بخورید یا با هم حمله و دفاع تمرین کنید. در خیابان مهاجم تمرین نمی کند؛ همه چیز واقعی است.
بازی یا فیلم هم نیست؛ یک ضربه از مهاجم وارد بدن شما شود یا به شما برخورد کند، با تمام وجود درد می کشید و شارژ شدن یا جان گرفتنی هم در کار نیست. مهاجم ممکن است به سر شما ضربه بزند یا به تمامی اعضای بدنتان. درد، خوریزی و یا شکستن وجود دارد و تکرار و نگه داشتن فیلم یا بازی هم وجود ندارد.
آریو نیازی، کارشناس سیستمهای امنیت و دفاع شخصی و پشگیری
