کیهان نوشت: چرا برخی دولت‌های اروپایی از اعدام روح‌الله زم به دست و پا افتاده و ریسک اتخاذ مواضع مداخله‌جویانه را پذیرفتند؟
در عرف بین‌الملل، حمایت از جاسوسان بازداشتی در یک کشور، حامیان آنها را زیر علامت سوال می‌برد و بنابراین دولت‌ها اغلب از پذیرش مسئولیت طفره می‌روند و دخالت خود در جاسوسی را انکار می‌کنند. اما برخی دولت‌های اروپایی پس از اعدام روح‌الله زم سرشبکه باند آمدنیوز، به محکوم کردن این اقدام پرداختند.
به نظر می‌رسد علت عمده این دستپاچگی این است که از نگاه آنها طی چند سال اخیر هزینه جاسوسی و اقدام علیه امنیت ملی در ایران بسیار پایین آمده بود و همچنین برخی متهمان، پس از تحمل چند سال حبس، در جریان مبادله آزاد می‌شدند. بنابراین، سرویس‌های جاسوسی انگلیس و فرانسه و آلمان، به سوژه‌های خود اطمینان می‌دادند که خطری آنها را تهدید نمی‌کند و به نوعی مورد حمایت هستند.
اما اعدام روح‌الله زم، قطع کردن زنجیره توهمی مذکور بود که نشان داد دوره جدیدی در برخورد با عناصر وطن‌فروش و خائن به امنیت ملی آغاز شده است؛ دوره‌ای که به شناسایی و شکار مزدوران سرویس‌های جاسوسی در داخل خاک ایران محدود نمی‌شود و ابعاد فرامرزی یافته است.
شکار ریگی در آسمان ایران و سپس شکار زم، جمشید شارمهد(رئیس گروهک تروریستی تندر) و حبیب اسیود از سرکردگان گروهک تروریستی الاحوازیه، حاکی از این است که برخی عناصر وطن‌فروش و خائن به امنیت ملی به‌ویژه عناصر فعال در تحرکات تروریستی و جنایت‌آمیز، در فهرست حسابرسی و مجازات قانونی قرار دارند.
