انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن از سوی «انتخاب» نیست.
عصام نعمان در القدس العربی نوشت: مادامی که ترامپ در قدرت است، همه چیز خطرناک است. بدترین خطر آن است که ترامپ قبل از پایان دوره اش، دستور هدف گرفتن نیروگاه فردو ایران را بدهد. چرا؟ به این دلیل که دفتر تحقیقات فدرال و آژانس امنیت سایبری ایالات متحده اعلام کرده اند ادارات و موسسات فدرالی آمریکا در معرض حمله سایبری قرار گرفته اند و دفتر تحقیقات فدرال در حال انجام تحقیقاتی در مورد طرف‌های مسئول این حمله هستند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: اما در این میان، پمپئو منتظر نتایج تحقیقات نماند و علنا اعلام کرد روسیه پشت این حملات سایبری است که امنیت آمریکا را هدف گرفته است، همانطور که در سالای ۲۰۰۸، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ تلاش کرد در انتخابات آمریکا دخالت کند.
نکته جالب توجه آنکه پمپئو نه تنها روس‌ها را متهم کرد، بلکه از جو بایدن هم خواست به توافق هسته‌ای با ایران بازنگردد، همانطور که ایران تهدیدی برای منافع آمریکا و اسرائیل در خاورمیانه دانسته و از انتصاب برخی مشاوران سابق اوباما در مراکز اصلی اداره دولت آمریکا انتقاد کرد. اما آنچه به فکر بیشتری نیاز دارد، همزمانی اعلام کشف حمله سایبری امنیتی به آمریکا، با انتشار تصاویر ماهواره‌ای از تاسیسات هسته‌ای ایران در فردو است، که در عمق و دل کوه بنا شده تا از حملات هوایی احتمالی در امان بماند.
دولت ترامپ مانند اسرائیل ایران را متهم به غنی سازی ۴.۵ درصدی می‌کند، که البته از نسبت ۲۰ درصدی که پیش از امضای توافق به آن رسیده بود، بسیار کمتر است. ایران اخیرا غنی سازی خود در دو نیروگاه نطنز و فردو را با استفاده از سانتریفیوژ‌های پیشرفته آغاز کرده، آنچه که اسرائیل را به سمت این ادعا سوق داد که تهران اورانیوم لازم برای تولید بمب اتمی را دارد.
در سایه همزمانی این اتفاقات، پیش بینی می‌شود که ترامپ پس از نابودی فرصتش برای تمدید ریاست جمهوری، مرتکب حماقتی علیه ایران شود، تا احساسات طرفداران خود در داخل آمریکا را تحریک کرده و به خیابان بکشاند، به این ترتیب سوژه داغی دارد تا بتواند در انتخابات سال ۲۰۲۴ از آن استفاده کرده و امنیت اسرائیل را هم تقویت کند.
در این میان برای ترامپ دشوار است که در آخرین روز‌های ریاست جمهوری اش آمریکا را وارد جنگی علیه یک قدرت منطقه‌ای نظیر ایران کند که قادر است پایگاه‌های نظامی آمریکا در غرب اسیا را هدف گرفته و زیان‌های شدیدی را متوجه اسرائیل کند، چنین تصمیمی دشوار است، اما محال نیست. یعنی نباید ارتکاب حماقتی از سوی ترامپ علیه ایران را بعید بدانیم، چرا که ایالات متحده فعلا خود را گرفتار رئیس جمهور احمق، سبکسر و نادانی می‌داند که به خروج از قواعد و اصول عادت دارد و از حرص شدید خود برای قدرت چشم پوشی نمی‌کند و هیچ مانع سیاسی و اخلاقی متعارفی نمی‌تواند در دنیای معاصر مانع از اقدامات غافلگیر کننده وی باشد.
