یک تحلیلگر بین الملل گفت: ما متاسفانه به دنبال هزینه و حمایت از کسانی در عرصه جهانی رفتیم که امروز می‌بایست به درد ما می‌خوردند ولی شاهد اتفاقات دیگری بودیم. رفتار سران منطقه به ویژه برخی مسئولان کشورها و جریان‌های مورد حمایت ما نشان دهنده همین مساله است.
علی بیگدلی استاد دانشگاه در گفت‌وگو با «انتخاب» و ضمن اشاره به رای ممتنع عراق در ماجرای تلاش امریکا برای احیای کمیته تحریم ها علیه ایران گفت: اعلام بی‌طرفی عراق بحث و اتفاق جدیدی نیست. با آمدن آقای کاظمی و رفتن او به آمریکا و دیدارش با اروپاییان و نیز اعلام حمایت بن سلمان از عراق و ... همگی نشان از آن دارد که بغداد رفته رفته در حال فاصله گرفتن از جمهوری اسلامی ایران است.
این استاد دانشگاه به ورود نظامیان آمریکایی در خاورمیانه اشاره کرد و گفت: وضعیت در منطقه دچار حساسیت شده و در آستانه ورود به یک بحران جدید قرار دارد. این اتفاقات می‌تواند به منزله اعمال فشارهای جدید علیه ایران جهت امتیازگیری جو بایدن در مذاکرات آتی بین ایران با 1+5 و یا مذاکرات دوجانبه باشد. ما در این شرایط باید رفتار محتاطانه و هوشمندانه ای داشته باشیم.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه شرایط امروز جهان و منطقه بسیار متفاوت از 2015 و دوران آقای اوباماست، تصریح کرد: اظهارات اخیر سران منطقه از جمله کشورها و جریان‌های تحت حمایت ایران نیز نشان از همین مساله دارد که یک تهدید امنیتی در حال شکل گرفتن علیه ایران است.
وی ادامه داد: اظهارات اخیر برخی مقامات غزه و همین طور تحولات در این منطقه نشان از آن دارد که حتی امکان دارد که غزه در آینده از ایران فاصله بگیرد. کمااینکه عراق در حال تقویت هویت عربی خودش است و رویه فاصله گرفتن از ایران را در پیش گرفته و نشانه‌هایی نیز وجود دارد که رفته رفته این اتفاق درباره روابط بین تهران و دمشق در حال رخ دادن است. مجموعه این اتفاق نتیجه‌ای نخواهد داشت، جز آنکه اسراییل شرایط بهتری در خاورمیانه پیدا کند.
بیگدلی با اشاره به تحولات قره باغ بعد از پذیرش شکست ارمنستان، گفت: ما در این منطقه و اساسا در ناحیه قفقاز شاهد گسترش پایگاه‌های نظامی اسراییل هستیم و در این شرایط نیازمند ایجاد یک سری تغییرات در سیاست خارجه و سیاست‌های کلان هستیم. ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که بعید نیست اگر روزی عراق نیازی به گاز و برق ایران نداشته باشد، وابستگی خودش به تهران را به حداقل ممکن کاهش دهد. همچنانکه امروز با توسعه همکاری‌ها با کویت و عربستان در این مسیر گام برداشته و شاید طی یک یا 2 سال آینده این عدم وابستگی و وابستگی حداقلی رخ بدهد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه ایران می‌بایست تغییرات اساسی در استراتژی سیاست خارجی کلان خودش اعمال کند، تصریح کرد: ما تا امروز کارهایی کردیم و حمایت‌هایی از برخی کشورها و جریان‌ها داشتیم و از این طریق نفوذهایی را برای خودمان در منطقه به دست آوردیم ولی واقعیت این است که ما صرفا برای خودمان هزینه‌هایی را ایجاد کردیم و از این حوزه نفوذ استفاده‌ای نکردیم تا رفته رفته همین سیاست، کارآمدی سابق را نداشته و اثر معکوس داشته باشد. ما با ادامه این روند دیر یا زود جایگاه خودمان را حتی در سوریه و عراق نیز از دست خواهیم داد.
این کارشناس بین الملل خاطرنشان کرد: ما متاسفانه به دنبال هزینه و حمایت از کسانی در عرصه جهانی رفتیم که امروز می‌بایست به درد ما می‌خوردند ولی شاهد اتفاقات دیگری هستیم. رفتار سران منطقه به ویژه برخی مسئولان کشورها و جریان‌های مورد حمایت ما نشان دهنده همین مساله است.
آرای ۱۵ کشور همسایه زمینی و دریایی ایران در قطعنامه آمریکا در نوع خود حائز اهمیت است: روسیه، ترکیه، پاکستان، قزاقستان، آذربایجان، ارمنستان (مخالف)، عربستان و بحرین (موافق)، عراق،عمان، قطر، امارات، کویت (ممتنع)، افغانستان و ترکمنستان (غایب)، که در این میان رای ممتنع عراق شگفتی فراوانی آفرید زیرا میزان روابط دو ملت و دولت ایران و عراق فراتر از آن است که در چنین موضوعی که کشورهایی نظیر ارمنستان و آذربایجان و پاکستان و ترکیه و روسیه رای مخالف داده اند، کشوری مثل عراق رای ممتنع دهد.
