کیهان نوشت: چند روز پیش و در اقدامی بسیار مشکوک، نوشتاری تحت عنوان «قانون اساسی دوران گذار» منتسب به شجریان که حدود ۳ ماه پیش درگذشت، منتشر شد.
انتشاردهنده این نوشتار بدون سند و مدرک، یکی از ضدانقلابیون فراری به نام عباس میلانی است که در سال‌های اخیر از حامیان سرسخت ترامپ و مدافع تحریم‌های آمریکا علیه ایران بود. او پیش‌تر مکتوباتی در حوزه تاریخ منتشر کرده بود که به لحاظ ضعف اسناد و مآخذ، بسیار مورد انتقاد کارشناسان و متخصصان اسناد تاریخی قرار گرفت و بیشتر به‌عنوان قصه و داستان قلمداد شد.
اما این‌بار میلانی که برای بنیاد بهاییان در دانشگاه استنفورد فعالیت می‌کند، نوشته‌ای را منتشر کرده و مدعی است آن را شجریان در اختیار او قرار داده است. این در حالی است که همه نزدیکان شجریان اعم از وکیل وی و همچنین فرزندان و خانواده‌اش از چنین مکتوبی اظهار بی‌اطلاعی و تعجب کرده‌اند! اینکه چرا شجریان از میان این همه افراد و اشخاص آشنا و نزدیک و مورد اطمینان و اعتماد حتی در خارج کشور، نوشته‌ای را در اختیار چنین فردی قرار داده تا سه ماه پس از فوتش منتشر کند بسیار سؤال‌برانگیز شده است!؟
میلانی پس از انتشار نوشته یاد شده، در میزگردی با دو تن دیگر از ضدانقلابیون ورشکسته که آبروی چندانی حتی در محافل خودشان هم ندارند، به بحث درباره آن پرداخته که هر دو نفر فوق، به اتفاق به سندیت آن نوشته ایراد گرفتند!
اما از همه جالب‌تر اظهارنظر یکی دیگر از ضدانقلابیون درباره تلاش میلانی برای انتشار نوشته‌های جعلی است که به کنایه به وی گفته است: «به هر حال، درست و نادرست هرچه باشد، طرح قانون اساسی دوران گذار، در چنین شرایطی حتی اگر خود منتسکیو آن را برای ما نوشته باشد، بی‌فایده و فاقد ضرورت است...»
