سرویس تاریخ «انتخاب»؛ روز سه‌شنبه ۲۹ دی ۱۳۲۶، دو روز پس از دیدار عبدالله زیره نماینده حزب ملی بحرین با نمایندگان پارلمان ایران و ارائه پیشنهاداتی در جهت تسریع روند بازگشت بحرین به ایران، خبرنگار خبرگزاری رویتر در تهران گزارش داد که در مجلس و مطبوعات ایران فعالیت شدیدی درباره بحرین به وجود آمده است. او نوشت که ایرانی‌ها اظهار می‌دارند که «بحرین مال ایران است»، این خبرنگار همچنین عبدالله زیره را علاوه بر حزب ملی بحرین نماینده اکثریت ساکنان بحرین قلمداد کرد. متن این گزارش که روز چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۲۶ در روزنامه اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:
در مجلس و مطبوعات ایران فعالیت شدیدی در خصوص بحرین وجود دارد. ایرانی‌ها اظهار داشته و می‌نویسند که بحرین مال ایران است و در سابق نیز بعضی اوقات ایران بحرین را از دولت انگلیس خواسته است.
بحرین جزیره‌ای است که تحت امارت یک شیخ مستقل قرار دارد که روابط قراردادی با انگلستان دارد. در حدود سالی یک میلیون تن نفت که طبق قرارداد مخصوص امتیازش به شرکت‌های آمریکایی واگذار شده، از این جزیره استخراج می‌شود.
آقای ابراهیم حکیمی نخست‌وزیر ایران به من گفتند که «من از حقوق مشروع ایران در بحرین و سایر نقاط دفاع خواهم کرد.»
گذشته از این‌ها عبدالله زیره نماینده حزب ملی بحرین و اکثریت ساکنین آنجا، وارد تهران شده است و با وکلای مجلس ایران تماس پیدا کرده است تا آرزوی اهالی بحرین برای استرداد این جزیره به ایران هرچه زودتر عملی گردد. عبدالله زیره تقاضاهای اهالی بحرین را تقدیم مجلس شورای ملی ایران کرده است. این تقاضاها عبارت است از تشکیل مراکز فرهنگی ایران در بحرین، فراهم کردن تماس بین اهالی بحرین و مامورین دولت ایران، تنظیم برنامه مخصوص در رادیو تهران برای اهالی بحرین و پذیرفتن یک نفر نماینده از بحرین در مجلس ملی ایران.
نخست‌وزیر ایران درباره تقسیم فلسطین و سیاست دولت ایران به من گفتند که «سیاست دولت ایران همان سیاستی است که نماینده ایران در سازمان ملل متحد تشخیص داده است.» وی اضافه کرد که: «ایران در اختلاف نظر اهالی فلسطین بی‌طرفی کامل اختیار خواهد کرد.»
این اولین باریست که سیاست ایران نسبت به فلسطین به این روشنی و وضوح بیان می‌شود.
درباره روابط ایران با دولت اتحاد جماهیر شوروی آقای حکیمی گفتند که «من نهایت کوشش را بجا خواهم آورد تا روابط ایران با دولت اتحاد جماهیر شوروی صمیمی‌تر و مستحکم‌تر شود، و بر اساس رعایت احترام متقابل به طوری که بر ضرر ملت ایران نباشد قرار گیرد.»
درباره اصلاحات داخلی نخست‌وزیر ایران گفت که «هرگونه پیشنهاد و نقشه مفید و عملی را که از طرف مجلس بشود و تقاضا گردد جزو برنامه دولت قرار گیرد، از طرف دولت مورد مطالعه و قبول قرار خواهد گرفت.»
سرویس تاریخ «انتخاب»؛ روز سه‌شنبه ۲۹ دی ۱۳۲۶، دو روز پس از دیدار عبدالله زیره نماینده حزب ملی بحرین با نمایندگان پارلمان ایران و ارائه پیشنهاداتی در جهت تسریع روند بازگشت بحرین به ایران، خبرنگار خبرگزاری رویتر در تهران گزارش داد که در مجلس و مطبوعات ایران فعالیت شدیدی درباره بحرین به وجود آمده است. او نوشت که ایرانی‌ها اظهار می‌دارند که «بحرین مال ایران است»، این خبرنگار همچنین عبدالله زیره را علاوه بر حزب ملی بحرین نماینده اکثریت ساکنان بحرین قلمداد کرد. متن این گزارش که روز چهارشنبه ۳۰ دی ۱۳۲۶ در روزنامه اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:
در مجلس و مطبوعات ایران فعالیت شدیدی در خصوص بحرین وجود دارد. ایرانی‌ها اظهار داشته و می‌نویسند که بحرین مال ایران است و در سابق نیز بعضی اوقات ایران بحرین را از دولت انگلیس خواسته است.
بحرین جزیره‌ای است که تحت امارت یک شیخ مستقل قرار دارد که روابط قراردادی با انگلستان دارد. در حدود سالی یک میلیون تن نفت که طبق قرارداد مخصوص امتیازش به شرکت‌های آمریکایی واگذار شده، از این جزیره استخراج می‌شود.
آقای ابراهیم حکیمی نخست‌وزیر ایران به من گفتند که «من از حقوق مشروع ایران در بحرین و سایر نقاط دفاع خواهم کرد.»
گذشته از این‌ها عبدالله زیره نماینده حزب ملی بحرین و اکثریت ساکنین آنجا، وارد تهران شده است و با وکلای مجلس ایران تماس پیدا کرده است تا آرزوی اهالی بحرین برای استرداد این جزیره به ایران هرچه زودتر عملی گردد. عبدالله زیره تقاضاهای اهالی بحرین را تقدیم مجلس شورای ملی ایران کرده است. این تقاضاها عبارت است از تشکیل مراکز فرهنگی ایران در بحرین، فراهم کردن تماس بین اهالی بحرین و مامورین دولت ایران، تنظیم برنامه مخصوص در رادیو تهران برای اهالی بحرین و پذیرفتن یک نفر نماینده از بحرین در مجلس ملی ایران.
نخست‌وزیر ایران درباره تقسیم فلسطین و سیاست دولت ایران به من گفتند که «سیاست دولت ایران همان سیاستی است که نماینده ایران در سازمان ملل متحد تشخیص داده است.» وی اضافه کرد که: «ایران در اختلاف نظر اهالی فلسطین بی‌طرفی کامل اختیار خواهد کرد.»
این اولین باریست که سیاست ایران نسبت به فلسطین به این روشنی و وضوح بیان می‌شود.
درباره روابط ایران با دولت اتحاد جماهیر شوروی آقای حکیمی گفتند که «من نهایت کوشش را بجا خواهم آورد تا روابط ایران با دولت اتحاد جماهیر شوروی صمیمی‌تر و مستحکم‌تر شود، و بر اساس رعایت احترام متقابل به طوری که بر ضرر ملت ایران نباشد قرار گیرد.»
درباره اصلاحات داخلی نخست‌وزیر ایران گفت که «هرگونه پیشنهاد و نقشه مفید و عملی را که از طرف مجلس بشود و تقاضا گردد جزو برنامه دولت قرار گیرد، از طرف دولت مورد مطالعه و قبول قرار خواهد گرفت.»
