احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و حسین رجایی، معاون سازمان دیده بان شفافیت و عدالت در یادداشت مشترکی، مدعی شده اند که غسال آیت الله مصباح یزدی، یک ابَربدهکار بانکی است که جنازه های روحانیون سرشناس را به خانه خود می برد و غسل می دهد!
یادآور می شود کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران در یک برنامه تلویزیونی به نقل از غسال آیت الله مصباح گفته بود که موقع غسل، میت چشمانش را گشوده و نگاهی مهربانانه به غسال انداخته است. این واقعه، تحت عنوان کرامت آیت الله مصباح مطرح شد!
در این یادداشت آمده است: چندی پیش جناب آقای صدیقی روایتی را از قول یک غسّال در سیما مطرح کرد که جنجال بسیاری در کشور برانگیخت به حدی که مدتی بعد مجبور به عذرخواهی شد. پیدا کردن غسّال یاد شده با توجه به کدی که ایشان در سخنان خود داد، چندان دشوار نبود. غسّال آیت الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت الله حق شناس است.
نویسندگان ادامه با اشاره به این فرد ادامه می دهند: ... همان ابرسرمایه داری که چندی پیش نیز برای حجت الاسلام پناهیان حاشیه آفریده بود. گرچه آقای پناهیان از خویش در برابر هجمه های ناجوانمردانه ای که علیه اش مطرح شده بود دفاع کرد اما در سخنانش اعتماد و حسن ظن فراوان به شخصی وجود داشت که ابهامات مالی بسیاری درخصوص وی مطرح است.
در ادامه به نقش جن گیرها در پروژه نفوذ به میان روحانیون اشاره شده است: بررسی برخی پرونده هایی که در دیده بان شفافیت و عدالت در جریان است نشان دهنده نقشی است که متأسفانه جن گیرها و کهانت ورزان فاسد در سال های اخیر در اتخاذ تصمیمات مرموزانه و ناکارآمدساز و جورافزای برخی از مسئولان و سرشناسان داشته اند. افرادی که در لباس تاجران خیّر و متدیّن به دنبال نفوذ بر علما و مسئولان هستند فارغ از آنکه، کار خیری که از عایدی غصب املاک دیگران یا اجاره موقوفات به ثمن بخس صورت گیرد را چه سود، حتی اگر نگهداری از صدها کودک معلول یا ساخت حوزه های علمیه باشد و بدتر آنکه پای چنین افرادی را به تمشیت امور در آستان مقدس علی بن موسی الرضا (ع) نیز باز نماید.
در این یادداشت با اشاره به روحانیونی که تحت تاثیر القائات این افراد قرار می گیرند آمده است: این علمای سرشناس هیچ از خود پرسیده اند چرا امام رحمه الله علیه، از چنین ثروتمندانی فریب نمیخورد؟ البته امام چون جمع شدن ثروت های افسانه ای را از راه صحیح آسان نمیدید، وقتی فردی در این بازار کساد ۴۰ میلیارد تومان خمس می آورد از خودش میپرسید منبع کسب او چیست. مَنِشی که در نزد رهبر انقلاب نیز می توان دید هنگامی که باعث به دام افتادن امثال شهرام جزایری می شود. همان شهرام جزایری که معدود وعاظ مشهوری به وجوهات کلان او دست رد نزدند و منشاء آن برایشان سوال نشد! همان ها که حتی پس از صدور حکم وی هم از خیرات و مبراتش به نیکی یاد می کردند و هرگاه مسئولیت داشتند برای نجات ثروتمندان نابکارِ زرپرست، قضات را تحت فشار قرار میدادند.
همچنین بعید است امام (ره) وقتی می دیدند فردی آن قدر به روحانیت علاقه مند میشود که با زیرپا گذاشتن مقررات قانونی (مواد ۵۲ و ۵۳ آیین نامه مقررات بهداشتی آرامستان ها، ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، طی نامه شماره ۸۷۰۷۵/ت – مورخ ۰۹/۰۵/۱۳۸۹) پیکر روحانیان را به منزل خویش میبرد و غسل می دهد؛ و چه بسا این عشق و شوق وی تنها شامل پیکر علمای سرشناس میشود و نصیب پیکر هیچ طلبه فاضل و مهذب ولی گمنامی نمی شود، از وی کرامت بپذیرند، چه رسد به آن که کرامت ادعایی را در سیمای رسمی جمهوری اسلامی نقل کرده و زبان طعن معاندان را بر اسلام و انقلاب و نماز جمعه دراز کنند.
در پایان نیز آمده است:
باز هم به علما و امراء هشدار میدهیم که به جای معاشرت با ثروت اندوزان، با حفظ حقوق و احترام کلی به همه ملت از جمله ثروتمندان، با مستضعفان متدین و وطن خواه بجوشند تا سلامت و پاک بمانند و مردم از این طریق در سلامت پاکی سر کنند که پیامبر گرامی فرمود:
« صِنفانِ مِن اُمَّتی إذا صَلُحا صَلُحَت اُمَّتی ، و إذا فَسَدا فَسَدَت اُمَّتی ، قیلَ : یا رسولَ اللّه ِ و مَن هُما ؟ قالَ : الفُقَهاءُ و الاُمَراءُ .»
«دو گروه از امّت من هستند که اگر آنها درست شوند امّتم درست می شود و اگر آنها فاسد گردند امّتم فاسد می گردد. پرسیدند: ای رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟ فرمود: فقیهان و زمام داران.»
احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و حسین رجایی، معاون سازمان دیده بان شفافیت و عدالت در یادداشت مشترکی، مدعی شده اند که غسال آیت الله مصباح یزدی، یک ابَربدهکار بانکی است که جنازه های روحانیون سرشناس را به خانه خود می برد و غسل می دهد!
یادآور می شود کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران در یک برنامه تلویزیونی به نقل از غسال آیت الله مصباح گفته بود که موقع غسل، میت چشمانش را گشوده و نگاهی مهربانانه به غسال انداخته است. این واقعه، تحت عنوان کرامت آیت الله مصباح مطرح شد!
در این یادداشت آمده است: چندی پیش جناب آقای صدیقی روایتی را از قول یک غسّال در سیما مطرح کرد که جنجال بسیاری در کشور برانگیخت به حدی که مدتی بعد مجبور به عذرخواهی شد. پیدا کردن غسّال یاد شده با توجه به کدی که ایشان در سخنان خود داد، چندان دشوار نبود. غسّال آیت الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت الله حق شناس است.
نویسندگان ادامه با اشاره به این فرد ادامه می دهند: ... همان ابرسرمایه داری که چندی پیش نیز برای حجت الاسلام پناهیان حاشیه آفریده بود. گرچه آقای پناهیان از خویش در برابر هجمه های ناجوانمردانه ای که علیه اش مطرح شده بود دفاع کرد اما در سخنانش اعتماد و حسن ظن فراوان به شخصی وجود داشت که ابهامات مالی بسیاری درخصوص وی مطرح است.
در ادامه به نقش جن گیرها در پروژه نفوذ به میان روحانیون اشاره شده است: بررسی برخی پرونده هایی که در دیده بان شفافیت و عدالت در جریان است نشان دهنده نقشی است که متأسفانه جن گیرها و کهانت ورزان فاسد در سال های اخیر در اتخاذ تصمیمات مرموزانه و ناکارآمدساز و جورافزای برخی از مسئولان و سرشناسان داشته اند. افرادی که در لباس تاجران خیّر و متدیّن به دنبال نفوذ بر علما و مسئولان هستند فارغ از آنکه، کار خیری که از عایدی غصب املاک دیگران یا اجاره موقوفات به ثمن بخس صورت گیرد را چه سود، حتی اگر نگهداری از صدها کودک معلول یا ساخت حوزه های علمیه باشد و بدتر آنکه پای چنین افرادی را به تمشیت امور در آستان مقدس علی بن موسی الرضا (ع) نیز باز نماید.
در این یادداشت با اشاره به روحانیونی که تحت تاثیر القائات این افراد قرار می گیرند آمده است: این علمای سرشناس هیچ از خود پرسیده اند چرا امام رحمه الله علیه، از چنین ثروتمندانی فریب نمیخورد؟ البته امام چون جمع شدن ثروت های افسانه ای را از راه صحیح آسان نمیدید، وقتی فردی در این بازار کساد ۴۰ میلیارد تومان خمس می آورد از خودش میپرسید منبع کسب او چیست. مَنِشی که در نزد رهبر انقلاب نیز می توان دید هنگامی که باعث به دام افتادن امثال شهرام جزایری می شود. همان شهرام جزایری که معدود وعاظ مشهوری به وجوهات کلان او دست رد نزدند و منشاء آن برایشان سوال نشد! همان ها که حتی پس از صدور حکم وی هم از خیرات و مبراتش به نیکی یاد می کردند و هرگاه مسئولیت داشتند برای نجات ثروتمندان نابکارِ زرپرست، قضات را تحت فشار قرار میدادند.
همچنین بعید است امام (ره) وقتی می دیدند فردی آن قدر به روحانیت علاقه مند میشود که با زیرپا گذاشتن مقررات قانونی (مواد ۵۲ و ۵۳ آیین نامه مقررات بهداشتی آرامستان ها، ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، طی نامه شماره ۸۷۰۷۵/ت – مورخ ۰۹/۰۵/۱۳۸۹) پیکر روحانیان را به منزل خویش میبرد و غسل می دهد؛ و چه بسا این عشق و شوق وی تنها شامل پیکر علمای سرشناس میشود و نصیب پیکر هیچ طلبه فاضل و مهذب ولی گمنامی نمی شود، از وی کرامت بپذیرند، چه رسد به آن که کرامت ادعایی را در سیمای رسمی جمهوری اسلامی نقل کرده و زبان طعن معاندان را بر اسلام و انقلاب و نماز جمعه دراز کنند.
در پایان نیز آمده است:
باز هم به علما و امراء هشدار میدهیم که به جای معاشرت با ثروت اندوزان، با حفظ حقوق و احترام کلی به همه ملت از جمله ثروتمندان، با مستضعفان متدین و وطن خواه بجوشند تا سلامت و پاک بمانند و مردم از این طریق در سلامت پاکی سر کنند که پیامبر گرامی فرمود:
« صِنفانِ مِن اُمَّتی إذا صَلُحا صَلُحَت اُمَّتی ، و إذا فَسَدا فَسَدَت اُمَّتی ، قیلَ : یا رسولَ اللّه ِ و مَن هُما ؟ قالَ : الفُقَهاءُ و الاُمَراءُ .»
«دو گروه از امّت من هستند که اگر آنها درست شوند امّتم درست می شود و اگر آنها فاسد گردند امّتم فاسد می گردد. پرسیدند: ای رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟ فرمود: فقیهان و زمام داران.»
