سرویس تاریخ «انتخاب»؛ صبح به گردش رفته در هایدپارک گردش مفصلی کردم. چون روز یک‌شنبه بود در خیابان کنار هایدپارک آن‌جا کهRotten Row هست جمعیت فوق‌العاده بود. نزدیک ناهار برگشتم.
عصر بر حسب قرارداد به اتفاق غفارخان رفتیم منزل امیرعلی که اصلا ایرانی و فعلا هندوستانی و از رجال محترم انگلیس و هندوستان است و مرد باکمالی است و عاقل و برای ممالک اسلامی خیلی کوشش می‌کند و کنفرانس‌ها و رسائل و کتب عدیده نوشته است. محرک ما در این فقره نصرت‌الدوله [وزیر خارجه] بود. خلاصه صحبت‌های خوب کردیم. خیلی از اوضاع و رفتار فرنگی‌ها و انگلیس‌ها نسبت به ممالک مشرق و اسلامی اظهار دل‌تنگی می‌کرد و می‌گفت: «این‌ها هم خبط‌های زیاد می‌کنند و این وضع دوام نمی‌کند و دنیا خیلی تغییرات در پیش دارد.» عین همین نظری که خودم دارم. و گفت: «البته دولت ایران امروز با انگلیس نمی‌تواند درشتی کند باید با قول لیّن کار کند اما از آن طرف قوت قلب باید داشته باشد و فیروزمیرزا [نصرت‌الدوله وزیر خارجه] می‌تواند کار بکند و انگلیس‌ها هم سر موافقت دارند و آینده اسباب امیدواری است و باید دولت ایران سرحد قابل دفاعی در ترکستان مطالبه کند و حق کشتی‌رانی در بحر خزر و حق پلیس خلیج‌فارس و مسائل اقتصادی را درست کند و با دولت آذربایجان هم باید روابط اقتصادی را محکم کند. الحاق پلتیکی حالا مشکل است شاید بعدها بشود اما امروز اتحاد اقتصادی باید بکنند.»
باری بعد رفتیم به محلی که خانم او بود و دو سه خانم دیگر هم بودند چای خوردیم و صحبت مختلفه کردیم و برگشتیم به هوتل و موقع شام شد. بعد از شام بیرون نرفتم و خوابیدم.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: بنیاد موقوفات دکتر افشار و سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۸، صص ۳۲۷ و ۳۲۸.
