فارس: «میخائیل گورباچف» آخرین رئیس جمهور دوران شوروی از اصلاحات سیاسی و اقتصادی خود دفاع کرد و گفت: بابت آنها شرمنده‌ام اما برای تغییر حیاتی بود.
میخائیل گورباچف آخرین رئیس جمهور شوروی سابق در تازه‌ترین مصاحبه گفته، در زندگی شخصی و سیاسی تصمیمات اساسی زیادی گرفتم که هرگز آنها را تغییر نخواهم داد. در سیاست خیلی از چیزها اکنون مشخص‌تر شده است هرچند که گامهای اشتباهی نیز برداشته شد.
گورباچف در مصاحبه با خبرگزاری تاس گفت، از من به خاطر اینکه زیاد از حد اعتماد می‌کردم انتقاد می‌شود اما اگر به مردم اعتماد نمی‌کردم هرگز «پروستئیکا» شروع نمی‌شد. به خاطر «گلاسنوست» حرف و دشنام زیاد شنیدم اما بدون گلاسنوست هیچ چیزی در کشور تغییر نمی‌کرد.
گورباچف در ادامه تاکید کرد، من بابت دستور گلاسنوست شرمنده هستم اما این یک نقطه کلیدی برای تغییر بود.
پروستیئکا و گلاسنوست مجموعه اصلاحات اقتصادی و سیاسی در دوره ریاست جمهوری گورباچف بود که در نهایت منجر به اصلاحات عمیق ساختاری و فروپاشی شوروی در سال ۱۹۸۹ شد.
میخائیل گورباچف با دفاع از اصلاحات سیاسی و اقتصادی خود گفت: بدون اصلاحات سیاسی هر تلاشی برای اصلاح اقتصاد شوروی که در بوروکراسی پیچ در پیچ افتاده بود با شکست مواجه می‌شد. این مسیری بود که در کشور ما اتفاق افتاد و ممکن است باز هم رخ دهد. خیلی‌ها مدل چین را مثال می‌زنند. اما سالها طول کشید تا در نهایت مشخص شود که این مدل کار می‌کند. کشور ما نیاز به اصلاحات بازاری تدریجی داشت نه شوک درمانی. اما در دهه ۱۹۹۰ تندروها دست بالا را داشتند. روسیه و شهروندانش برای این هزینه گزافی پرداختند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا روسیه به پروستئیکای دیگری نیاز دارد و آیا این مساله اتفاق خواهد افتاد یا نه گفت: تغیرات ضروری است. مهم نیست اسم آن را چه بگذاریم. اصلاحات پروستئیکا یک روند بود به سمت یک زندگی عادی برای همه مردم. اصلاحات هرگز راحت نیست. به هر حال من فکر می‌کنم مردم منتظر تغییر هستند.
آخرین رئیس جمهوری اتحاد جماهیر شوروی چند روز پیش از «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و «جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده خواست تا در مسیر محدودیت‌های بیشتر در مورد استفاده از سلاح‌های هسته‌ای گام بردارند.
گورباچف در این زمینه گفت: «من معتقدم که دیدار روسای جمهور ضروری است. تجربه نشان می‌دهد که دیدار و مذاکره ضروری است. واضح است که مهمترین چیز پرهیز از جنگ هسته‌ای است. از آنجایی که باید از چنین مشکلی اجتناب شود، حل آن به تنهایی غیرممکن و رفع آن ضروری است. اگر تمایل به دستیابی به خلع سلاح و تقویت امنیت غالب باشد، بسیاری از این موارد می‌تواند محقق شود.»
