رشد اقتصادي ساختگي!

نشریه وال استریت ژورنال با اشاره به آمارهای مربوط به افزایش میزان بدهی ها در کشورهای پیشرفته از زمان شروع بحران های اقتصادی نوشت مسئله رشد اقتصادی ساختگی اروپا در مقابل برنامه های ریاضت اقتصادی بسیار بحث برانگیز است.

به گزارش انتخاب؛ این روزنامه آمریکایی در مقاله ای در پایگاه اینترنتی خود نوشت طبق یک نظریه اقتصادی « رشد» توصیفی برای عملکرد دولت در هزینه ها است.

یعنی کشوری که بیشتر هزینه کند حتی اگر مالیاتها را هم بالا ببرد کشوری رو به رشد است. اما با کاهش هزینه ها همانطور که آلمان پیشنهاد کرده است برنامه های ریاضت اقتصادی مطرح می شود که با رشد مغایر است.

اما این بحث بیهوده ای است چرا که بحث اصلی باید بر سر این باشد که ببینیم بهترین سیاستها برای رشد چیست.

در سالهای 1980 جهان فهمید که رفع مشکلات سالهای 1970 با تغییراتی برای ترغیب سرمایه گذاری خصوصی، خطرپذیری و انعطاف پذیری و عوامل دیگری همراه بود که بانک جهانی امروزه آن را روشهایی برای آسان کردن تجارت نامیده است.

در بحران اقتصادی اخیر در اروپا مقامات این کشورها به غیر از این سیاستها هر روش دیگری را آزمودند.

در سالهای 1990 و سالهای اولیه دهه گذشته آلمان بزرگترین مرکز اقتصادی اروپا بود. زمانیکه گرهارد شرودر صدر اعظم آلمان بود و پس از او در زمان آنگلا مرکل مالیاتها کاهش پیدا کرد، این امر باعث رقابت بیشتر ، جذب سرمایه و اشتغال زایی شد و راه را برای رشد مجدد اقتصادی هموار کرد.

اما ولخرجی های کشورهای اروپایی غیر قابل تحمل است.

آمار نشان می دهد که میزان بدهی ها در کشورهای پیشرفته از زمان شروع بحران های اقتصادی در سال 2008 تا کنون به شدت افزایش پیدا کرده است.

تورم خودش می تواند مشکلات جدیدی را به همراه داشته باشد و رشد اقتصادی تنها راهی است که می تواند کشورهای اروپایی را از باتلاق بدهی هایشان نجات دهد.

رشد اقتصادی باید در اثر ایجاد تغییرات در اخذ مالیاتها، بازار کار، بازنشستگی و بسیاری از موارد دیگر حاصل شود.اما واقعیتی که باید در نظر داشت این است که ولخرجی دولتها نمی تواند باعث موفقیت و کامیابی آنها باشد.