روزنامه اینترنتی فراز نوشت: وزیر بهداشت گفته است: نمی‌توانیم معطل واکسن داخلی بمانیم؛ نمی‌شود هر ۷۲ ساعت از کارمندان تست گرفت. علت این‌که واکسن را وارد می‌کنیم این است که زمان برای ما مهم است و باید زودتر به ایمنی برسیم. اگر بخواهیم معطل تولیدات داخلی واکسن شویم تا به ۱۶۰ میلیون دُز واکسن مورد نیاز برسیم، باید خیلی صبر کنیم در حالی‌که اکنون برای ما حتی یک ساعت هم مهم است. ای‌کاش صمت هم آمار تعداد کشته شده‌ها با پراید را می‌دید و سپس می‌گفت: نمی‌توانیم معطل افزایش ایمنی خودروهای داخلی بمانیم، واردات خودرو هرچه زودتر باید آزاد و آغاز شود!
هر تصادفی که صورت می‌گیرد بر اثر ۴ عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط است. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) درخصوص تصادفات جاده‌ای در سال ۲۰۱۸، تعداد سالانه تلفات رانندگی در جاده‌ها ۱/۳۵ میلیون نفر بوده؛ یعنی هر ۲۴ ثانیه یک نفر در جاده‌های جهان کشته می‌شود. مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای به‌عنوان یکی از عوامل شایع مرگ در بسیاری از مناطق به‌ویژه کشورهای در حال توسعه در رده‌های سنی ۵ تا ۲۴ سال بیشترین آمار را دارد. کشورهای کم‌درآمد و متوسط، کمتر از نیمی از وسایل نقلیه جهان را در اختیار دارند. با این وجود، بیش از ٪۹۰ از کل مرگ و میرهای رانندگی در این کشورها رخ می‌دهد.
در کشور ما، به‌عنوان یک کشور در حال توسعه، میزان میرو مرگ در اثر تصادفات جاده‌ای بسیار زیاد است. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی ایران از نظر تعداد مرگ و میر در اثر تصادفات جاده‌ای، در رتبه 38 در بین ۱۷۵کشور جهان قرار دارد. این رتبه، بسیار قابل تامل و نیازمند برنامه‌ریزی و همکاری دستگاه‌های اجرایی متولی است. آسیب‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای در ایران نیز، یکی از پنج علت مهم مرگ و میر به‌شمار می‌رود. تعداد مرگ و میر و نیز آسیب‌های جدی منجربه قطع نخاع چنان زیاد است که سازمان بهزیستی از خودروسازان کشور درخواست کرده بود در کنار تولید خودروی غیراستاندارد، مراکزی هم برای نگهداری از مصدومان قطع نخاع شده و معلول در اثر تصادف با خودروی پراید، نیز بسازند. چرا که یک تصادف، علاوه بر این‌که ممکن است همراه با مرگ و میر باشد، حتما با نقص عضو و قطعی نخاع سرنشینان نیز همراه است و نگهداری و درمان این افراد هزینه زیادی روی دست نهادهایی چون بهزیستی می‌گذارد. ضمن این‌که در اثر تصادفات خودروهای غیراستاندارد داخلی، فرزندانی هم والدین خود را ازدست داده و با مشکلات نگهداری و حضانت مواجه می‌شوند.
آیا واقعا تولید پراید متوقف شده؟
براساس خبرهای مختلف منتشر شده از سوی خودروسازان کشور، قرار بود تولید پراید-مشهور به کابین مرگ- از اول مردادماه سال 99، متوقف شود. اما هنوز فروش این خودرو ادامه دارد؛ هم پراید و هم وانت پراید، زیرا این خودروی غیراستاندارد و ناایمن، به‌صورت انبوه تولید شده و هنوز در انبارهای خودروسازی‌ها موجود است. نکته جالب این‌که برای فروش این خودروها، به‌ویژه وانت پراید اخیرا قرار است بین ثبت نام کنندگان، قرعه‌کشی هم انجام شود! این در حالیست که به گزارش پلیس راهور کشور، بیشترین مرگ و میر در اثر تصادف پراید در جاده‌های کشور اتفاق می‌افتد. خودرویی که اساسا نه برای جاده که برای تردد در شهر طراحی شده است و طبعا نهادهای ذیربط از همان ابتدا یا باید اجازه تردد بین شهری را به این خودرو نمی‌دادند، یا آن‌را برای این نوع سفرها استانداردسازی می‌کردند. اما گویا برای دو خودورسازی انحصاری کشور، تنها چیزی که در این میان اهمیت ندارد، جان و سلامتی مردم است و به شدت در مقابل آزاد شدن واردات خودروی خارجی مقاومت می‌کنند زیرا می‌دانند به‌عنوان دو شرکت تقریبا ورشکسته، با ورود خودروهای حتی دست دوم خارجی، بازار خود را از دست خواهند داد و این روش سوداگری با جان مردم، درست برعکس رفتار وزیر بهداشت است که دست و امید از تولید واکسن داخلی شسته و برای نجات جان مردم، اصرار بر وارد کردن واکسن دارد. شیوه مدیریتی که باید در تمام سطوح مدیران و بدنه دولت از آن الگو برداری شود. نه فقط ساعت، که هر ثانیه برای حفظ جان مردم مهم است، که از قدیم گفته‌اند، یک ثانبه غفلت، یک عمر پشیمانی! غفلتی که از سوی خودروسازان انحصاری کشور هر ثانیه اتفاق می‌افتد اما عجیب است که کسی نه احساس پشیمانی می‌کند و نه احساس مسئولیت.
