همه‌گیری کووید-۱۹ به این معنی است که زنان بی‌شماری به‌دنبال گزینه‌هایی فراتر از درمان سنتی افسردگی پس از زایمان (مانند روانپزشکی و دارو) هستند که دسترسی به آنها در این زمان سخت‌تر شده است به همین دلیل به این نتیجه می‌رسند که فعالیت بدنی می‌تواند راه حل مشکلات آنان باشد.
به گزارش مدیکال اکسپرس، نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که پیاده‌روی سریع، حداقل ۱۵ دقیقه در روز، ممکن است پاسخ بسیاری از زنانی باشد که با افسردگی پس از زایمان دست و پنجه نرم می‌کنند، اگرچه برخی موارد شدید ممکن است همچنان به مراقبت‌های پزشکی سنتی نیاز داشته باشند.
متفاوت از بیبی بلوز (گرفتگی خلق پس از زایمان)، افسردگی پس از زایمان می‌تواند باعث نوسانات شدید خلق‌وخوی، خستگی و حتی احساس ناامیدی شود. حدود ۲۳ درصد از مادران جدید در کانادا برخی از این علائم را تجربه می‌کنند و نتایج تحقیقات اخیر در اروپا و آسیا نشان می‌دهد که این تعداد طی همه‌گیری کووید-۱۹ نزدیک ۳۰ درصد افزایش یافته است.
این اولین تحقیق در نوع خود است که توسط ورونیکا پنتلند دانشجوی کارشناسی غربی و استادیار مارک میچل از دانشکده علوم بهداشت دانشگاه وسترن انتاریو، کانادا انجام شد.
پنتلند می‌گوید: افسردگی پس از زایمان می‌تواند تاثیرات عمده‌ای بر سلامت روان زنان همچنین بر رشد کودک داشته باشد. اگر افسرده هستید، مراقبت از خود و در نتیجه، فرزندتان سخت‌تر است.
این تحقیق که داده‌های پنج پروژه تحقیقاتی شامل ۲۴۲ شرکت‌کننده را تجزیه و تحلیل کرد، به زنان توصیه می‌کند ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه در هفته با «شدت متوسط» پیاده‌روی کنند تا علائم افسردگی پس از زایمان را کاهش دهند.
میچل گفت: «پیاده‌روی به‌نسبت در دسترس است و نکته عالی این است که می‌توانید با کودکتان این کار را انجام دهید. اگر بتوانید سه یا چهار بار در هفته به مدت نیم ساعت یا حتی ۱۵ دقیقه در روز با کودک خود در کالسکه بیرون روید، می‌تواند تفاوت بسیار زیادی در احساس شما ایجاد کند.»
میچل، پنتلند و همکاران وی، ازجمله پروفسور میشل موتولا، استاد دانشکده علوم بهداشت، دریافتند که پیاده‌روی منجر به کاهش بالینی قابل‌توجهی در علائم افسردگی پس از زایمان می‌شود و این پیشرفت‌ها حتی سه ماه پس از توقف برنامه‌های پیاده‌روی مادران باقی می‌ماند.
پنتلند بیان کرد: موانع طولانی‌مدت زیادی برای دسترسی به درمان، به‌ویژه برای سلامت روان، ازجمله انگ اجتماعی، به حاشیه رانده شدن و تبعیض در جوامع نژادی وجود دارد و زمان انتظار و همه‌گیری جهانی ادامه‌دار فقط وضعیت را بدتر کرده است.
وی افزود: پیاده‌روی، درمانی را فراهم می‌کند که بسیاری از این موانع را دور می‌زند؛ فرصت مناسب‌تری برای یک مسیر در دسترس به سوی درمان سلامت روان وجود ندارد.
یافته‌های این تحقیق در مجله سلامت زنان ( Women's Health) منتشر شد.
ایسنا
