یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره مذاکرات هسته ای گفت: «امریکا باید به تعهدات خود عمل کند و برای این کار هم باید به افکار عمومی جهانی و طرف‌های مذاکره تعهد دهد که بیش از این موضوع را به درازا نکشد و فرسایشی و کارشکنی هم نکند.»
سید‌علی آقا‌زاده دافساری در گفت و گو با خبرنگار «انتخاب» درباره سخنان حسین امیر‌عبداللهیان مبنی بر قبولی فرمت مذاکرات وین، گفت: «به هر حال خشونت‌هایی که امریکاییان در رابطه با بعضی پیش شرط‌ها و موضوعات مطرح و حتی کارشکنی‌هایی که در این زمینه کردند، مورد توجه جمهوری اسلامی و طرف‌های مذاکره هست که امریکا واقعا مایل نیست که مذاکرات در مسیر طبیعی خودش قرار گیرد. قطعا بایستی همان تعهداتی که جمهوری اسلامی بر اساس برجام عمل کرده، طرف‌های مذاکره هم انجام دهند که تقریبا هیچ کشوری انجام نداده است؛ بنابراین راستی آزمایی یکی از موضوعاتی است که جمهوری اسلامی دنبال می‌کند و بحث فرمت‌ها و موضوعات مورد بحث قرار می‌گیرد.»
وی افزود: «بحث شکل جدید مذاکرات مطرح نیست بلکه همان مسائلی که قانون مجلس تصویب کرده، در مذاکرات مورد بحث قرار می‌گیرد؛ به خصوص تعهدی که امریکاییان باید بدهند که به راحتی نتوانند تمام دنیا را به بازی گیرند و هر وقت دلشان خواست وارد برجام و هر وقت هم خواستند از آن خارج شوند.»
آقا‌زاده درباره بخش دیگری از سخنان وزیر خارجه که گفته بود نمی‌خواهیم از نقطه بن بست مذاکرات وین وارد گفتگو‌ها شویم، مطرح کرد: «بن‌بستی از سوی جمهوری اسلامی وجود ندارد و این طرف‌های دیگر هستند که وانمود می‌کنند در بحث مذاکرات بن‌بست وجود دارد و بستگی به طرف مذاکره کننده با جمهوری اسلامی دارد. چرا که عهدشکنی و تخلف از سوی امریکا بوده بنابراین آن‌ها هستند که بایستی موضوع مذاکرات را با اجرای مسئولیت‌هایی که پذیرفته‌اند و تعهداتی که باید به طرف‌های مذاکره و مخصوصا جمهوری اسلامی دهند، عمل کنند. در حقیقت بن‌بست و عهد شکنی دست امریکا بوده و مورد توجه ایران است که این را گوشزد کند.»
نماینده رشت در مجلس تاکید کرد: «از طرف جمهوری اسلامی بن بستی وجود نداشت. چرا که سیاست تعهداتی که ما به طرف‌های مذاکره دادیم، به آن‌ها عمل کردیم و در نتیجه سیاست ما ثابت است، ولی آن کسی که به تعهدش عمل نمی‌کند، قطعا بن‌بست سازی می‌کند؛ بنابراین نظر آقای امیرعبدالهیان هم همین است که آن‌ها هستند که باید به تعهدات خودشان عمل کنند و برای این کار هم باید به افکار عمومی جهانی و طرف‌های مذاکره تعهد دهند که بیش از این موضوع را به درازا نکشند و فرسایشی و همچنین کارشکنی هم نکنند.»
