بی بی سی: یعقوب مجاهد، سرپرست وزارت دفاع طالبان در حکمی نام‌های تازه برای هشت قول اردو (سپاه) ارتش افغانستان انتخاب کرده است که آن را "تشکیلات اردوی (ارتش) اسلامی" نامیده است.
طالبان از نام‌های عمدتا مذهبی "خالد ابن ولید، منصوری، البدر، الفاروق، الفتح، عزم، عمری" استفاده کرده است که قبلا نام‌های بخش‌های مختلف شبه‌نظامیان این گروه بوده است.
همزمان با تسلط طالبان در ۱۵ آگست بر کابل، ارتش ملی افغانستان، با بیش از صد هزار سرباز که در دو دهه توسط آمریکا و ناتو تربیت و تجهیز شد، فروپاشید.
با خروج آمریکا و ناتو از افغانستان، شمار زیادی از فرماندهان و نیروهای نخبه نظامی ارتش پیشین نیز خارج شدند. قبلا نیز ارتش این کشور همزمان با ورود نیروهای مجاهدین به کابل در سال ۱۹۹۲ از هم پاشیده بود.
ارتش مدرن در افغانستان صد سال پیش در دوره شاه امان الله، پس از کسب استقلال در ۱۹۱۹ شکل گرفت و در دوره‌های بعدی، به ویژه توسط سردار داود در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی و حکومت‌های چپ در دهه ۱۹۸۰ با سلاح‌های اهدایی شوروی مجهز شده بود.
ناظران دو ویژگی عمده ارتش ملی افغانستان را غیرسیاسی و مسلکی (حرفه‌ای) بودن آن تعریف کرده اند، و به گفته آنها آنچه طالبان "اردوی اسلامی" نامیده است، ممکن است تغییر نهادی به سمت ایجاد یک نیروی ایدیولوژیک باشد.
جلب و جذب نیروهای طالبان نیز متفاوت از ارتش پیشین افغانستان است. طالبان پس از تسلط بر کشور یگان‌های انتحاری خود را نیز به نمایش گذاشته است.
فرماندهی طالبان فاقد سلسله مراتب نظامی شناخته شده هستند.
در ساختار ارتش افغانستان، هر قول‌اردو (سپاه) متشکل از سه فرقه (لشکر) است که مرکز اصلی عملیاتی ارتش در هشت زون کشور است.
در فرمان تازه طالبان آمده است که "به اساس هدایت رهبری وزارت دفاع ملی امارت اسلامی افغاستان اسم قول اردو های مرکزی ساحوی در تشکیلات اردوی (ارتش) اسلامی" به شرح ذیل تغییر نام نموده است".
قول اردوی کابل به نام قول اردوی ۳۱۳ مرکزی
قول قول اردوی ۲۰۱ سیلاب در لغمان است، به خالد ابن ولید
قول اردوی ۲۰۳ تندر در پکتیا است، به منصوری
قول اردوی ۲۰۵ اتل در قندهار به قول اردوی البدر
قول اردی ۲۰۷ ظفر در هرات به قول اردوی الفاروق
قول اردوی ۲۰۹ شاهین در بلخ به قول اردوی الفتح
قول اردوی ۲۱۵ میوند در هلمند به قول اردوی عزم
قول اردوی ۲۱۷ پامیر در قندز به قول اردوی عمری
