میدل ایست آی نوشت: قیمت گاز طبیعی افزایش یافته است و حدود 20 شرکت انرژی بریتانیا تنها در سال جاری ورشکست شده اند و بریتانیا فقط برای چند روز ظرفیت ذخیره سازی دارد. هیو مایلز، بنیانگذار عرب دایجست به میدل ایست آی گفت: بریتانیا به سراغ ایرانی‌ها یا روس‌ها که بزرگترین ذخایر گاز اثبات شده جهان را در اختیار دارند، نمی‌رود، بلکه به سمت قطر که در سومین جایگاه ایستاده است، خواهد رفت.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در اوایل نوامبر، فایننشال تایمز گزارش داد که بریتانیا در حال مذاکره با دوحه است تا به تأمین گاز طبیعی مایع از قطر بپردازد. بنا بر گزارش ها، چهار تانکر گاز طبیعی مایع قطر برای کمک به بریتانیا از آسیا به سمت این کشور تغییر مسیر دادند.
زمانی که بحران انرژی چند هفته پیش آغاز شد، تصور می‌شد که قطر با نفتکش‌های بیشتری وارد عمل شود. با این حال، دولت بریتانیا این موضوع را که به دنبال قراردادهایی با قطر در زمینه ی گاز مایع طبیعی است، رد کرده است.
سخنگوی دولت در 15 نوامبر در ایمیلی به میدل ایست آی گفت: دولت بریتانیا هیچ محموله ی اضافی ای از دولت قطر درخواست نکرده یا از دوحه نخواسته است که ارسال چنین محموله ای را تضمین کند. تامین گاز ما به لطف طیف متنوعی از منابع در داخل و خارج امن باقی می ماند. ما ظرفیت تحویل بیشتری نسبت به تقاضای کشور داریم.
به گفته تحلیلگران، علیرغم واکنش دولت بریتانیا، انعقاد یک قرارداد بلندمدت در زمینه ی گاز طبیعی با قطر نه تنها محتمل است، بلکه اجتناب ناپذیر است. اگر انگلیس اکنون این کار را انجام ندهد، دیر یا زود انجام خواهد داد. مقامات مجبورند این کار را بکنند.
دولت بریتانیا نمی‌خواهد این تصور را ایجاد کند که با یک بحران مواجه است، اما اگر نگاهی به آمار بیاندازید، متوجه می شوید که ذخیره‌سازی کم است و نیاز به واردات از قطر وجود دارد.
در عین حال، قطری ها بیش از حد مایل به انجام معامله با انگلیسی ها هستند. در این صورت، وابستگی بریتانیا به واردات افزایش خواهد یافت، به همین دلیل است که قطر مناسب خواهد بود، زیرا لندن نمی‌خواهد به روسیه متکی باشد.
مایلز گفت: قطر از کمک به بریتانیا کاملاً هیجان‌زده خواهد بود، زیرا آنها مزایای خوبی دریافت می‌کنند و از طریق ارتباط با دولت و مردم بریتانیا موفق به کسب امتیازات مختلف می شوند.
ارتباط با بریتانیا برای قطر مانند یک بیمه نامه عمر است، این یک سیاست است و دوحه فقط به پول درآوردن از طریق صادرات گاز به انگلیس فکر نمی کند. قطر برای مدت طولانی یکی از تامین کنندگان کلیدی گاز مایع طبیعی بریتانیا بوده است و در سال 2011، 98 درصد واردات بریتانیا را تشکیل می داد.
بریتانیا سپس تصمیم گرفت تامین کنندگان گاز طبیعی خود را متنوع کند، تا از اتکای بیش از حد خود به یک کشور در خلیج فارس بکاهد.
در سال 2019، واردات گاز مایع طبیعی قطر توسط بریتانیا دوباره شروع به افزایش کرد و از 15 درصد به 39 درصد رسید. تا سال 2020، گاز قطر 48 درصد از واردات بریتانیا را به خود اختصاص داد.
ناصر تمیمی، کارشناس ارشد موسسه مطالعات سیاسی بین المللی ایتالیا گفت: واردات گاز مایع طبیعی بریتانیا از قطر، امسال مانند سال 2020 خواهد بود، حدود هفت میلیون تن، شاید کمی بیشتر یا کمتر. اما اگر به آمارها نگاهی بیندازید می بینید که قطر نزدیک به نیمی از واردات گاز طبیعی بریتانیا را شامل شده است و واردکننده ی شماره یک این کشور به شمار می رود.
بر اساس گزارش مرکز تحقیقات انرژی بریتانیا، وابستگی بریتانیا به گاز طبیعی در حال افزایش است، زیرا تولید داخلی در سال 2000 به اوج خود رسیده است. سال گذشته، گاز 30 درصد از کل تقاضای انرژی را تشکیل می داد و دیگ های گاز 86 درصد خانه های بریتانیا را گرم می کردند.
تمیمی گفت: وابستگی بریتانیا به واردات افزایش خواهد یافت، به همین دلیل است که قطر مناسب خواهد بود، زیرا انگلیس نمی‌خواهد به روسیه متکی باشد و نروژ نیز به صورت محدود می تواند عرضه کننده ی گاز بریتانیا باشد. به همین دلیل است که قطر آخرین راه حل بریتانیا برای تأمین گاز طبیعی مایع است.
اشتیاق دوحه برای افزایش صادرات گاز به بریتانیا با برنامه های قطر برای گسترش بازارهای گاز طبیعی خود در خارج از آسیا مرتبط است. این در حالی است که در حال حاضر، 70 درصد گاز قطر به خریداران آسیایی فروخته می شود. لازم به ذکر است که قطر قصد دارد تولید گاز طبیعی مایع خود را از 77 میلیون تن در سال به 110 میلیون تن تا سال 2025 افزایش دهد و تا سال 2027 به بیشتر از 126 تن در سال برساند.
جاستین دارگین، کارشناس انرژی در دانشگاه آکسفورد گفت: قطر می‌خواهد به صادرات به اروپا بپردازد. بنابراین توافق بریتانیا و قطر می‌تواند بهشت موعود برای دوحه باشد، زیرا بریتانیا به گاز نیاز دارد و قطر به عنوان آخرین راه‌حل مطرح است.
صنعت گاز طبیعی یکی از تولیدکنندگان اصلی متان است که یک گاز گلخانه ای قدرتمند است. در اجلاس آب و هوای COP26 که اخیراً به میزبانی بریتانیا به پایان رسید، کشورها متعهد شدند که تا سال 2030 انتشار گاز متان را 30 درصد کاهش دهند. مشخص نیست که هر گونه برنامه برای افزایش واردات بریتانیا چگونه با این تعهد همخوانی دارد.
قراردادها مانند اسرار هسته ای هستند
اگر بریتانیا به دنبال قراردادی با قطر به عنوان تامین کننده اصلی گاز طبیعی اش باشد، دوحه ممکن است در این ارتباط انعطاف پذیری بیشتری نسبت به بریتانیا باشد. به طور معمول، قیمت قراردادهای بلندمدت قطر بین 10 تا 15 درصد قیمت نفت است. اما این احتمال وجود دارد که قطر در مقابل لندن انعطاف پذیر باشد، زیرا برخلاف آسیا، بریتانیا فقط یک مشتری نیست بلکه ملاحظات دیگری وجود دارد. تمیمی گفت: دوحه ممکن است قیمت قراردادش با انگلیس به میزان 9 یا 10 درصد قیمت نفت باشد.
اما اگر بازار مثل الان کساد باشد، قطر باید محموله‌ها را به سمت بریتانیا هدایت کند. تمیمی گفت: برای قطری‌ها، فروش گاز به بریتانیا یک امتیاز است، بنابراین ممکن است قطر نیاز به تمدید قرارداد از پنج به 10 سال یا از ده به 15 سال را داشته باشد.
هر معامله ای که توسط دوحه منعقد شود، مانند قرارداد با سایر کشورها، به شدت از آن محافظت می شود. قراردادها علنی نمی شوند. تمیمی گفت که آنها مانند اسرار هسته ای هستند. به طور کلی، تجارت انرژی اغلب به عنوان نوعی ابزار برای ایجاد روابط گسترده تر از جمله سرمایه گذاری اقتصادی و همکاری نظامی عمل می کند.
توافقی بیش از تغییر مسیر کشتی های پر از گاز طبیعی قطر از مقاصد آسیایی به سوی بریتانیا برای گرم نگه داشتن خانه ها در این کشور وجود دارد. دارگین گفت: این بریتانیا نیست که مشتاق معامله با قطر است، بلکه قطر ترجیح می دهد روابطش را با لندن عمیق تر کند.
قطر از روابط گسترده و تاریخی خود با بریتانیا برای تحکیم روابطش با لندن استفاده کرده است و در سال های اخیر 50 میلیارد دلار در اقتصاد بریتانیا سرمایه گذاری داشته است. در اوایل این ماه، بنیاد قطر و رولز رویس وارد یک مشارکت استراتژیک برای سرمایه گذاری میلیاردها دلاری در بخش مشاغل فناوری آب و هوا شدند. در زمینه فروش تسلیحات نیز قطر در یک دهه گذشته قراردادهایی به ارزش 57 میلیارد دلار با بریتانیا امضا کرده است.
