ایسنا: عزت‌الله ضرغامی از جمع‌بندی لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ و فرصت سازمان برنامه و بودجه برای دفاع از اعتبارات زیرساخت‌های گردشگری خبر داد.
وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در هجدهمین جلسه هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، گفت: امروز آخرین روزی است که بودجه سال ۱۴۰۱ بسته می‌شود و امکانی را آقای میرکاظمی ـ رییس سازمان برنامه و بودجه ـ گذاشته تا ما از حداقل اعتبار خود برای انجام زیرساخت‌های حوزه گردشگری دفاع کنیم.
او در ادامه درحالی که اعضای اتاق بازرگانی و کمیسیون گردشگری این اتاق و برخی فعالان خصوصو حضور داشتند، با بیان این‌که تا وقتی ساختارشکنی نشود موانع از بین نمی‌رود گفت: ما از وزارتخانه خودمان شروع کرده‌ایم و تحول در نگاه و روش‌های اقدام را آغاز کرده‌ایم. چرا مسؤولان نباید به حرف کارشناسان گوش کنند و مدام در نشست‌ها خودشان حرف بزنند؟ چه کسی گفته مسؤولان همیشه باید حرف بزنند؟ گاهی هم باید حرف‌های کارشناسان را بشنوند و به آن‌ها عمل کنند. من حرف‌های شما را بدون تبصره گوش می‌دهم. باید بخش خصوصی به صنعت گردشگری کمک کند. باید به این بیمار در حال احتضار برای احیا کمک شود. ما از روز اول شروع کردیم به زیر میز زدن. بسیاری از موانع داخل وزارتخانه است. من اولین همایش مدیران وزارتخانه را برگزار کردم. تحول در نگاه و روش‌های اقدام، هدف اصلی من است.
ضرغامی گفت: همه ما می‌توانیم شرایط را متحول کنیم. صد مانع در داخل مطرح می‌کنند، ولی الان برای من نگاه نو و اندیشه نو مطرح است.
وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی قوانین دست و پاگیر را آفت کشور دانست و اظهار کرد: مشکل امروز ما فقه، آیین‌نامه و قوانین نیست. مدیریت و پیشرفت را یک قانون و رویه خوب هموار می‌کند و باید بر اساس آن قوانین خوب عمل کنیم. ما رویه‌های جدید را در وزارتخانه شروع کرده‌ایم. شخصی در استان فارس که می‌خواست چهار پنج هزار میلیارد تومان در گردشگری سرمایه‌گذاری کند، استاندار قرار ملاقاتش را نمی‌پذیرفت و به دیدار من آمد. با سرمایه‌گذارهای هزار میلیارد تومانی شخصا جلسه می‌گذارم.
او افزود: غول نقدینگی که کشور را هدایت کرده باید به سمت خلق ثروت برود. دولت‌ها نباید زحمت چاپ پول بکشند. گردشگری بیماری است که نیاز به شوک دارد و اگر درمان شود کشور را نجات می‌دهد. در این مسیر به طور حتم توانمندی‌های بخش خصوصی مورد نیاز است.
ضرغامی گفت: ما وقت نداریم، وقت به سرعت می‌گذرد. مریض را می‌شناسیم، موانع مشخص است و با کمک شما موانع را پشت سر خواهیم گذاشت. ان‌شاءالله زیر میز می‌زنیم.
هر گردشگر چقدر ارز وارد ایران می‌کند؟
بنا بر گزارش اتاق بازرگانی ایران، علی‌اکبر عبدالملکی ـ رییس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران ـ در این نشست، گردشگری را با پایان یافتن ذخایر نفتی، بهترین گزینه توسعه صنعت گردشگری دانست و گفت: برآوردها نشان می‌دهد ورود هر گردشگر خارجی به ایران، حدود هزار دلار ارزآوری برای کشور دارد و در شرایطی که ما با محدودیت‌های تحریمی مواجه هستیم، این فرصتی مطلوب برای دسترسی به منابع ارزی جدید است.
از ارزآوری دماوند غافل شده‌اید
سهند عقدایی ـ عضو کمیته گردشگری خلاق کمیسیون گردشگری و صنایع وابسته اتاق ایران ـ نیز درباره کوه دماوند و ظرفیت گردشگری آن سخت گفت و یادآور شد که این ظرفیت مورد توجه نیست، درحالی‌که دماوند یکی از برندهای ملی و اصلی در ایران است.
او همچنین گفت: دماوند را با کلیمانجارو مقایسه کنید که در سال ۲۰۲۰، بالغ بر ۳۵ هزار دلار هزینه ورودی آن بود و هر کوهنورد دوهزار دلار در کلیمانجارو هزینه کرده و در ایران در سال ۹۵ حدود ۱۷۰۰ گردشگر به دماوند رفته‌اند و در سال ۹۸ این حدود ۸۰۰ نفر بوده است، اما هجوم بی‌ضابطه کوهنوردان داخلی به آنجا و روند بدون مجوز و ضابطه به این کوه آسیب جدی زده است. در عین حال که در دماوند هیچ‌گونه امکانات رفاهی و بهداشتی وجود ندارد.
وضعیت ایران و ترکیه در سوریه
همچنین محمد امیرزاده، نایب‌رئیس اتاق ایران با تأکید بر اهمیت دیپلماسی اقتصادی گفت: ما یکی از جذاب‌ترین کشورها برای جذب گردشگران فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هستیم، اما باید الزامات تصمیمات سیاسی در ایران با رویکرد فعال‌سازی دیپلماسی اقتصادی رعایت شود.
او افزود: تورم عراق یک‌ششم و تورم پاکستان یک پنجم و تورم ترکیه نصف تورم ما است، به این دلیل که ما تنش بین‌المللی را انتخاب کردیم، اما آن‌ها درگیری‌های کمتری در سیاست‌های بین‌الملل خود دارند.
نایب‌رئیس اتاق ایران با تاکید بر این‌که بدون تکیه بر دیپلماسی اقتصادی نمی‌توانیم برای تولیدات صنعتی و صنایع‌دستی خود جایگاهی در دنیا بیابیم، اظهار کرد: ما با همه هزینه‌ای که در سوریه داشتیم تنها سه درصد تجارت این کشور را مال خود کردیم، اما ترکیه ۳۰ درصد اقتصاد این کشور را دارد. بنابراین پیش از آن که دیر شود باید به تبعات ضعف خود در دیپلماسی اقتصادی بیاندیشیم و برای آن چاره کنیم.
