بر اساس تحقیقات جدید، فشار خون بالا ممکن است خطر ابتلا به صرع را افزایش دهد.
محققان دریافتند که فشار خون بالا خطر ابتلاء به صرع را حدود ۲.۵ برابر افزایش می‌دهد اما مصرف داروهای ضد فشار خون این خطر را کاهش می‌دهد.
به گزارش مدیکال نیوز تودی،به گفته محققان، در حالی که فشار خون بالا یک فاکتور پرخطر برای بیماری صرع است، تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم‌های زمینه‌ای این ارتباط نیاز است.
صرع سومین بیماری شایع عصبی است که افراد مسن را بعد از سکته مغزی و زوال عقل درگیر می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که بیماری صرع در سنین بالا در ۲ دهه اخیر شیوع بیشتری یافته است. تعداد افراد مبتلا به این عارضه احتمالاً با افزایش جمعیت پیر افزایش خواهد یافت و صرع احتمالاً به یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی تبدیل خواهد شد.
با وجود این، علل زمینه‌ای صرع در ۳۲ تا ۴۸ درصد موارد نامشخص است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است خطر ابتلاء به صرع دیرهنگام را افزایش دهند. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است در صرع دخیل باشند، که از دهه ۳۰ زندگی فرد شروع می‌شود.
اخیراً، محققان دانشگاه بوستون در ایالات متحده، مطالعه‌ای را در مورد ارتباط بین عوامل خطر عروقی و شروع بیماری صرع انجام دادند.
آنها دریافتند که ارتباط فشار خون بالا با خطر ابتلاء به بیماری صرع دیرهنگام تقریباً ۲ است. این خطر برای کسانی که از دارو برای تنظیم فشار خون خود استفاده نمی‌کردند حتی بیشتر بود.
عوامل خطر عروقی جمع آوری شده شامل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بود. محققان فشار خون بالا را فشار خون سیستولیک ۱۴۰ میلی متر جیوه و بالاتر و فشار خون دیاستولیک ۹۰ میلی متر جیوه و بالاتر و همچنین استفاده از داروهای ضد فشار خون توصیف کردند.
محققان پی بردند هر ۱۰ میلی متر جیوه تغییر در فشار خون سیستولیک با ۱۷ درصد بیشتر خطر ابتلاء به صرع مرتبط است.
چندین نظریه ممکن است ارتباط بین صرع و فشار خون را توضیح دهند. یک مکانیسم ممکن است از طریق سیستم رنین آنژیوتانسین (RAS) باشد که فشار خون را تنظیم می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که پس از تشنج‌های مکرر، موش‌ها ۲.۶ تا ۸.۲ برابر بیشتر از موش‌های بدون تشنج دارای اجزای RAS هستند. داروهای ضد فشار خون که میزان اجزای RAS را کاهش می‌دهند، شروع تشنج را به تأخیر می‌اندازند و دفعات تشنج را کاهش می‌دهند.
با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا بفهمیم این مکانیسم تا چه حد ارتباط بین صرع و فشار خون را توضیح می‌دهد، زیرا تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که این سیستم ممکن است تأثیر محدودی داشته باشد.
به گفته محققان، یکی دیگر از مکانیسم‌های زمینه‌ای احتمالی "بیماری عروق کوچک" (SVD) است، وضعیتی که در آن دیواره‌های شریان‌ها و مویرگ‌های کوچک آسیب می‌بینند و بنابراین خون غنی از اکسیژن کافی را به اندام‌های مختلف نمی‌رسانند. در یک مطالعه اخیر، دانشمندان دریافتند که طول مدت فشار خون بالا پیش بینی کننده قوی SVD در سنین بالاتر است.
محققان به این نتیجه رسیدند که فشار خون بالا یک پیش‌بینی‌کننده مستقل بیماری صرع دیرهنگام است و خطر ۲ برابری ابتلاء به تشنج بعد از ۴۵ سال را به همراه دارد.
مهر
بر اساس تحقیقات جدید، فشار خون بالا ممکن است خطر ابتلا به صرع را افزایش دهد.
محققان دریافتند که فشار خون بالا خطر ابتلاء به صرع را حدود ۲.۵ برابر افزایش می‌دهد اما مصرف داروهای ضد فشار خون این خطر را کاهش می‌دهد.
به گزارش مدیکال نیوز تودی،به گفته محققان، در حالی که فشار خون بالا یک فاکتور پرخطر برای بیماری صرع است، تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم‌های زمینه‌ای این ارتباط نیاز است.
صرع سومین بیماری شایع عصبی است که افراد مسن را بعد از سکته مغزی و زوال عقل درگیر می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که بیماری صرع در سنین بالا در ۲ دهه اخیر شیوع بیشتری یافته است. تعداد افراد مبتلا به این عارضه احتمالاً با افزایش جمعیت پیر افزایش خواهد یافت و صرع احتمالاً به یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی تبدیل خواهد شد.
با وجود این، علل زمینه‌ای صرع در ۳۲ تا ۴۸ درصد موارد نامشخص است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است خطر ابتلاء به صرع دیرهنگام را افزایش دهند. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که عوامل خطر عروقی ممکن است در صرع دخیل باشند، که از دهه ۳۰ زندگی فرد شروع می‌شود.
اخیراً، محققان دانشگاه بوستون در ایالات متحده، مطالعه‌ای را در مورد ارتباط بین عوامل خطر عروقی و شروع بیماری صرع انجام دادند.
آنها دریافتند که ارتباط فشار خون بالا با خطر ابتلاء به بیماری صرع دیرهنگام تقریباً ۲ است. این خطر برای کسانی که از دارو برای تنظیم فشار خون خود استفاده نمی‌کردند حتی بیشتر بود.
عوامل خطر عروقی جمع آوری شده شامل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بود. محققان فشار خون بالا را فشار خون سیستولیک ۱۴۰ میلی متر جیوه و بالاتر و فشار خون دیاستولیک ۹۰ میلی متر جیوه و بالاتر و همچنین استفاده از داروهای ضد فشار خون توصیف کردند.
محققان پی بردند هر ۱۰ میلی متر جیوه تغییر در فشار خون سیستولیک با ۱۷ درصد بیشتر خطر ابتلاء به صرع مرتبط است.
چندین نظریه ممکن است ارتباط بین صرع و فشار خون را توضیح دهند. یک مکانیسم ممکن است از طریق سیستم رنین آنژیوتانسین (RAS) باشد که فشار خون را تنظیم می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که پس از تشنج‌های مکرر، موش‌ها ۲.۶ تا ۸.۲ برابر بیشتر از موش‌های بدون تشنج دارای اجزای RAS هستند. داروهای ضد فشار خون که میزان اجزای RAS را کاهش می‌دهند، شروع تشنج را به تأخیر می‌اندازند و دفعات تشنج را کاهش می‌دهند.
با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا بفهمیم این مکانیسم تا چه حد ارتباط بین صرع و فشار خون را توضیح می‌دهد، زیرا تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که این سیستم ممکن است تأثیر محدودی داشته باشد.
به گفته محققان، یکی دیگر از مکانیسم‌های زمینه‌ای احتمالی "بیماری عروق کوچک" (SVD) است، وضعیتی که در آن دیواره‌های شریان‌ها و مویرگ‌های کوچک آسیب می‌بینند و بنابراین خون غنی از اکسیژن کافی را به اندام‌های مختلف نمی‌رسانند. در یک مطالعه اخیر، دانشمندان دریافتند که طول مدت فشار خون بالا پیش بینی کننده قوی SVD در سنین بالاتر است.
محققان به این نتیجه رسیدند که فشار خون بالا یک پیش‌بینی‌کننده مستقل بیماری صرع دیرهنگام است و خطر ۲ برابری ابتلاء به تشنج بعد از ۴۵ سال را به همراه دارد.
مهر
