آیا برای پیشگیری از بیماری قلبی و سرطان آنتی اکسیدان مصرف می‌کنید؟ میلیون‌ها نفر این کار را انجام می‌دهند. آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم، بتاکاروتن و کوآنزیم Q۱۰ از رایج‌ترین مکمل‌هایی هستند که در سوابق دارویی بیماران دیده می‌شود، دلایل معمول مصرف آنتی اکسیدانها شامل ارتقای سلامت، کند کردن پیری و جلوگیری از بیماری قلبی و سرطان است. اما آیا آن‌ها واقعاً کار می‌کنند؟
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب به نقل از webmd، دلیل اشتیاق ما به آنتی اکسیدانها بسیار منطقی است. متابولیسم طبیعی ما مواد بالقوه خطرناکی به نام رادیکال‌های آزاد ایجاد می‌کند. ما همچنین می‌توانیم در معرض رادیکال‌های آزاد ناشی از سمومی مانند دود سیگار، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و آلودگی قرار بگیریم.
مشکل رادیکال‌های آزاد این است که می‌توانند باعث آسیب سلولی شوند (به نام استرس اکسیداتیو) که منجر به مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، زوال عقل، دیابت و سرطان می‌شود.
آنتی اکسیدانها به طور بالقوه مفید هستند، زیرا در مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده است که رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند. همچنین بسیاری از غذا‌های سالم مانند سبزیجات، میوه ها، آجیل و انواع توت‌ها دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند. این اطلاعات منجر به این ایده شد که مکمل‌های آنتی اکسیدانی می‌توانند به پیشگیری از بیماری قلبی و سرطان کمک کنند.
سال‌ها پیش، ایده آنتی اکسیدان بر اساس برخی مطالعات مشاهده‌ای اولیه که امیدوارکننده بود، در بین پزشکان مرسوم بود. با این حال، پزشکان می‌دانند که مطالعات مشاهده‌ای علم قوی نیست. یافته‌ها می‌توانند اشتباه باشند، زیرا متغیر‌های کنترل نشده زیادی وجود دارد که می‌تواند نتیجه را تغییر دهد. همچنین بار‌ها آموخته‌ایم که ایده‌های منطقی در مورد نحوه عملکرد بدن همیشه در زندگی واقعی درست نیست.
بنابراین، برای آزمایش واقعی این ایده که آنتی‌اکسیدان‌ها باعث ارتقای سلامت بهتر می‌شوند، به مطالعات تحقیقاتی خوب طراحی شده نیاز داشتیم تا مطمئن شویم. نتایج برای بسیاری تعجب آور بود.
ده‌ها کارآزمایی تصادفی‌سازی شده که روی آنتی‌اکسیدان‌ها بررسی شده‌اند در ایالات متحده، اکنون تکمیل شده‌اند. چند مثال عبارتند از:
مطالعه‌ای که روی بیش از ۱۴۰۰۰ پزشک مرد انجام شد، تفاوتی در سرطان پروستات یا سایر سرطان‌ها در افرادی که ویتامین C و E مصرف می‌کردند، نشان نداد.
مطالعه‌ای روی بیش از ۳۵۰۰۰ مرد نشان داد که سلنیوم هیچ تاثیری ندارد و ویتامین E باعث افزایش سرطان پروستات می‌شود.
مطالعه روی بیش از ۳۹۰۰۰ زن هیچ تاثیری بر بیماری قلبی یا سرطان در افرادی که ویتامین E مصرف می‌کردند نشان نداد.
مطالعه‌ای که روی بیش از ۸۰۰۰ زن انجام شد، تفاوتی در ابتلا به دیابت در افرادی که ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن مصرف می‌کردند، نشان نداد.
مطالعه‌ای که روی بیش از ۲۹۰۰۰ مرد سیگاری انجام شد، تفاوتی در سرطان ریه با ویتامین E نشان نداد، اما افزایش سرطان ریه در افرادی که بتاکاروتن مصرف می‌کردند، نشان داد.
علیرغم این وعده، مطالعات با کیفیت بالاتر هیچ فایده‌ای برای مکمل‌های آنتی اکسیدانی که در حال حاضر استفاده می‌شوند نشان نداده اند (و در برخی موارد، این مکمل‌ها به مضرات منجر شده اند).
داستان کامل آنتی اکسیدانها هنوز مشخص نیست. اگرچه شواهد محکمی وجود دارد که ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن نتایج سلامتی را بهبود نمی‌بخشند (و در مورد بتاکاروتن و ویتامین E، شاید خطر را افزایش دهند)، هنوز چندین ناشناخته درباره آنتی‌اکسیدان‌ها وجود دارد. آیا سایر آنتی اکسیدانها موثر خواهند بود؟ آیا ما دوز مناسب را به افراد مناسب می‌دهیم؟
آنتی اکسیدان‌های خود را از غذای واقعی دریافت کنید. در غذای واقعی جادویی وجود دارد که ما نمی‌توانیم در یک قرص ایجاد کنیم.
مراقب ادعا‌های سلامت مکمل‌های آنتی اکسیدانی باشید. زمانی که این ادعا‌ها از جانب کسانی است که از مصرف مکمل‌ها سود مالی می‌برند، به ویژه محتاط باشید.
راه‌های اثبات شده‌ای برای کاهش چشمگیر خطر بیماری قلبی و سرطان وجود دارد. اما آن‌ها فقط با یک قرص نمی‌آیند. فواید قابل توجه فعالیت بدنی منظم، خوردن غذا‌های مغذی، داشتن خواب کافی و اجتناب از سمومی مانند تنباکو و الکل برای سلامتی ثابت شده است.
آیا برای پیشگیری از بیماری قلبی و سرطان آنتی اکسیدان مصرف می‌کنید؟ میلیون‌ها نفر این کار را انجام می‌دهند. آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم، بتاکاروتن و کوآنزیم Q۱۰ از رایج‌ترین مکمل‌هایی هستند که در سوابق دارویی بیماران دیده می‌شود، دلایل معمول مصرف آنتی اکسیدانها شامل ارتقای سلامت، کند کردن پیری و جلوگیری از بیماری قلبی و سرطان است. اما آیا آن‌ها واقعاً کار می‌کنند؟
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب به نقل از webmd، دلیل اشتیاق ما به آنتی اکسیدانها بسیار منطقی است. متابولیسم طبیعی ما مواد بالقوه خطرناکی به نام رادیکال‌های آزاد ایجاد می‌کند. ما همچنین می‌توانیم در معرض رادیکال‌های آزاد ناشی از سمومی مانند دود سیگار، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و آلودگی قرار بگیریم.
مشکل رادیکال‌های آزاد این است که می‌توانند باعث آسیب سلولی شوند (به نام استرس اکسیداتیو) که منجر به مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، زوال عقل، دیابت و سرطان می‌شود.
آنتی اکسیدانها به طور بالقوه مفید هستند، زیرا در مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده است که رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند. همچنین بسیاری از غذا‌های سالم مانند سبزیجات، میوه ها، آجیل و انواع توت‌ها دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند. این اطلاعات منجر به این ایده شد که مکمل‌های آنتی اکسیدانی می‌توانند به پیشگیری از بیماری قلبی و سرطان کمک کنند.
سال‌ها پیش، ایده آنتی اکسیدان بر اساس برخی مطالعات مشاهده‌ای اولیه که امیدوارکننده بود، در بین پزشکان مرسوم بود. با این حال، پزشکان می‌دانند که مطالعات مشاهده‌ای علم قوی نیست. یافته‌ها می‌توانند اشتباه باشند، زیرا متغیر‌های کنترل نشده زیادی وجود دارد که می‌تواند نتیجه را تغییر دهد. همچنین بار‌ها آموخته‌ایم که ایده‌های منطقی در مورد نحوه عملکرد بدن همیشه در زندگی واقعی درست نیست.
بنابراین، برای آزمایش واقعی این ایده که آنتی‌اکسیدان‌ها باعث ارتقای سلامت بهتر می‌شوند، به مطالعات تحقیقاتی خوب طراحی شده نیاز داشتیم تا مطمئن شویم. نتایج برای بسیاری تعجب آور بود.
ده‌ها کارآزمایی تصادفی‌سازی شده که روی آنتی‌اکسیدان‌ها بررسی شده‌اند در ایالات متحده، اکنون تکمیل شده‌اند. چند مثال عبارتند از:
مطالعه‌ای که روی بیش از ۱۴۰۰۰ پزشک مرد انجام شد، تفاوتی در سرطان پروستات یا سایر سرطان‌ها در افرادی که ویتامین C و E مصرف می‌کردند، نشان نداد.
مطالعه‌ای روی بیش از ۳۵۰۰۰ مرد نشان داد که سلنیوم هیچ تاثیری ندارد و ویتامین E باعث افزایش سرطان پروستات می‌شود.
مطالعه روی بیش از ۳۹۰۰۰ زن هیچ تاثیری بر بیماری قلبی یا سرطان در افرادی که ویتامین E مصرف می‌کردند نشان نداد.
مطالعه‌ای که روی بیش از ۸۰۰۰ زن انجام شد، تفاوتی در ابتلا به دیابت در افرادی که ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن مصرف می‌کردند، نشان نداد.
مطالعه‌ای که روی بیش از ۲۹۰۰۰ مرد سیگاری انجام شد، تفاوتی در سرطان ریه با ویتامین E نشان نداد، اما افزایش سرطان ریه در افرادی که بتاکاروتن مصرف می‌کردند، نشان داد.
علیرغم این وعده، مطالعات با کیفیت بالاتر هیچ فایده‌ای برای مکمل‌های آنتی اکسیدانی که در حال حاضر استفاده می‌شوند نشان نداده اند (و در برخی موارد، این مکمل‌ها به مضرات منجر شده اند).
داستان کامل آنتی اکسیدانها هنوز مشخص نیست. اگرچه شواهد محکمی وجود دارد که ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن نتایج سلامتی را بهبود نمی‌بخشند (و در مورد بتاکاروتن و ویتامین E، شاید خطر را افزایش دهند)، هنوز چندین ناشناخته درباره آنتی‌اکسیدان‌ها وجود دارد. آیا سایر آنتی اکسیدانها موثر خواهند بود؟ آیا ما دوز مناسب را به افراد مناسب می‌دهیم؟
آنتی اکسیدان‌های خود را از غذای واقعی دریافت کنید. در غذای واقعی جادویی وجود دارد که ما نمی‌توانیم در یک قرص ایجاد کنیم.
مراقب ادعا‌های سلامت مکمل‌های آنتی اکسیدانی باشید. زمانی که این ادعا‌ها از جانب کسانی است که از مصرف مکمل‌ها سود مالی می‌برند، به ویژه محتاط باشید.
راه‌های اثبات شده‌ای برای کاهش چشمگیر خطر بیماری قلبی و سرطان وجود دارد. اما آن‌ها فقط با یک قرص نمی‌آیند. فواید قابل توجه فعالیت بدنی منظم، خوردن غذا‌های مغذی، داشتن خواب کافی و اجتناب از سمومی مانند تنباکو و الکل برای سلامتی ثابت شده است.
