مهندسان دانشگاه استنفورد، ربات پرنده‌ای با پا‌هایی مانند شاهین ساخته اند که می‌تواند مانند پرنده، اشیایی را بردارد و حمل کند.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از استنفورد نیوز، ویلیام رودریک، که فارغ التحصیل استنفورد است، می‌گوید: "تقلید از نحوه پرواز و نشستن پرندگان آسان نیست. پس از میلیون‌ها سال تکامل، برخاستن و فرود آمدن، حتی در میان پیچیدگی‌ها و تنوع شاخه‌های درختی که در جنگل می‌بینید، بسیار آسان به نظر می‌رسد. "
سال‌ها مطالعه روی ربات‌های الهام‌گرفته از حیوانات در آزمایشگاه Cutkosky و روی ربات‌های هوایی الهام‌گرفته از پرندگان در آزمایشگاه Lentink به محققان این امکان را داد تا ربات خود را بسازند که جزئیات آن در مقاله‌ای که در ۱ دسامبر در Science Robotics منتشر شد.
هنگامی که این ربات به یک پهپاد کوادکوپتر متصل می‌شود، «گیرنده هوایی کلیشه‌ای الهام‌گرفته از طبیعت» یا SNAG، رباتی را تشکیل می‌دهد که می‌تواند به اطراف پرواز کند، اشیاء را بگیرد و حمل کند و روی سطوح مختلف بنشیند.
درست مانند طوطی ها، SNAG با هر فرود به یک روش نزدیک می‌شود. اما برای در نظر گرفتن اندازه کوادکوپتر، SNAG بر پایه پا‌های یک شاهین ساخته شده است. به جای استخوان ها، ساختاری با چاپ سه بعدی دارد.
هر پا موتور مخصوص به خود را برای حرکت به جلو و عقب و دیگری برای کنترل گرفتن دارد. با الهام از مسیر حرکت تاندون‌ها در اطراف مچ پا در پرندگان، مکانیسم مشابهی در پای ربات، انرژی برخورد فرود را جذب می‌کند و به طور غیر فعال آن را به نیروی چنگ زدن تبدیل می‌کند. نتیجه این است که ربات یک کلاچ بسیار قوی و پرسرعت دارد که می‌تواند در ۲۰ میلی ثانیه بسته شود.
هنگامی که به دور شاخه پیچیده می‌شود، مچ پا‌های SNAG قفل می‌شوند و یک شتاب سنج روی پای راست گزارش می‌دهد که ربات فرود آمده است و یک الگوریتم متعادل کننده را برای تثبیت آن فعال می‌کند.
به طور کلی، SNAG آنقدر خوب عمل کرد که گام‌های بعدی توسعه احتمالاً بر روی آنچه قبل از فرود اتفاق می‌افتد تمرکز می‌کند، مانند بهبود آگاهی موقعیتی و کنترل پرواز ربات.
کارکرد‌های بی شماری برای این ربات وجود دارد، از جمله جستجو و نجات و نظارت بر آتش سوزی. همچنین می‌توان آن را به فناوری‌هایی غیر از هواپیما‌های بدون سرنشین متصل کرد. نزدیکی SNAG به پرندگان، امکان بینش منحصر به فردی را در مورد زیست شناسی پرندگان فراهم می‌کند.
رودریک گفت: "بخشی از انگیزه اصلی این کار ایجاد ابزار‌هایی بود که بتوانیم از آن‌ها برای مطالعه جهان طبیعی استفاده کنیم. اگر ما می‌توانستیم رباتی داشته باشیم که بتواند مانند یک پرنده عمل کند، می‌تواند راه‌های کاملا جدیدی برای مطالعه محیط زیست را باز کند. "
