چند هفته پیش، فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) از جشن بسیار ویژه‌ای لذت بردند که شامل مصرف فلفل تازه می‌شد. این فلفل‌ها در مدار خارج از زمین رشد کرده بودند.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب به نقل از دیجیتال ترندز، این فرآیند بیش از سرگرمی برای خدمه فضاپیما و نشان دهنده جهشی به جلو در رشد گیاهان فضایی بود.
برای آشنایی با نحوه پرورش سبزیجات خوشمزه و تازه در فضا، با لاشل اسپنسر، سرپرست تیم علمی پروژه برای آزمایش فلفل چیلی، صحبت کردیم که بر این پروژه از انتخاب و آماده سازی دانه‌ها تا بسته بندی آن‌ها برای پرتاب و بررسی از راه دور گیاهان نظارت داشت.
این پروژه ساده بود: برای اثبات امکان رشد یک محصول گلدار پیچیده مانند فلفل چیلی در فضا. در حالی که کاشت سبزیجات برگ‌دار مانند کلم پیچ در ایستگاه فضایی بین‌المللی آسان است و پروژه‌های اخیر در کشت سبزیجاتی مانند تربچه و همچنین گندم موفق بوده‌اند، رشد چیلی پیچیده‌تر از این پروژه‌های قبلی است، هم به این دلیل که گیاهان به گرده افشانی دقیق نیاز دارند و هم به این دلیل این که رشد آن‌ها بسیار طولانی‌تر است (حدود چهار ماه) در مقایسه با محصولات سریعتر مانند کاهو و تربچه، این زمان نسبتا زیادی است.
این محصولات در یک محفظه ویژه در ایستگاه فضایی بین‌المللی به نام Advanced Planet Habitat، یک سیستم کاملاً خودکار که محققان روی زمین می‌توانند از راه دور آن را کنترل کنند، کشت شدند. هر روز از گیاهان داخل زیستگاه عکس گرفته می‌شود و محققان می‌توانند بسیاری از جنبه‌های محیطی مانند تنظیم چراغ‌های LED قرمز، سبز و آبی یا دمای داخل مخزن رشد را کنترل کنند.
در حالی که تیم اسپنسر دستگاهی مشابه با APH را در آزمایشگاه خود برای آزمایش داشتند و از آن برای شبیه‌سازی شرایط مورد نیاز گیاهان استفاده کردند، پیش‌بینی دقیق شرایطی که چیلی‌ها برای رشد در فضا به چه شرایطی نیاز دارند، همچنان چالش برانگیز بود. او گفت: «ما مجبور بودیم در حین پرواز تنظیم شویم» که آن‌ها می‌توانستند این کار را از روی زمین با تغییر عواملی مانند سطح نور در زیستگاه یا سطوح پاک‌کردن برخی مواد شیمیایی از محیط انجام دهند.
به عنوان مثال، نیاز آبی گیاهان روی زمین با گیاهان موجود در ایستگاه فضایی متفاوت بود، که آن‌ها با نگاه کردن به عکس گیاهان در حین رشد آن‌ها را مشاهده کردند. اسپنسر توضیح داد: «نیاز به آب احتمالاً ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر از چیزی است که ما روی زمین انجام می‌دادیم»، که به دلیل نحوه استراحت و حرکت آب در اطراف APH در میکروگرانش بود.
حتی با وجود همه این تغییرات، هنوز تفاوت‌هایی در نحوه رشد گیاهان در گرانش میکرو وجود داشت. در شرایط گرانش زمین، نوع شیلی مورد استفاده مستقیماً به سمت بالا رشد می‌کند و گل‌ها و میوه‌ها آویزان می‌شوند. تیم اسپنسر دریافتند که محصول شیلی آن‌ها در مدار گرده افشانی کندتر از روی زمین است، و او فکر می‌کند که این ممکن است به این دلیل باشد که وقتی گل‌ها به سمت بالا می‌روند، وزش‌های هوایی که برای گرده‌افشانی استفاده می‌کنند می‌تواند گرده‌ها را از گل دور کند. برخلاف تکان دادن یک گل رو به پایین و اجازه دادن به گرده‌ها در گل.
فضانوردان چیلی پرورش می‌دهند؟ خوب برای شروع، فلفل ها، سرشار از ویتامین C هستند و گیاهان مقاومی محسوب می‌شوند که حتی در شرایط سخت به خوبی رشد می‌کنند. علاوه بر جنبه تغذیه‌ای، تند بودن چیلی‌ها در میان فضانوردان بسیار محبوب است، اسپنسر گفت: «از آنجایی که محیط ریزگرانش بر جوانه‌های چشایی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، همیشه تمایل خود را برای غذا‌های تندتر ابراز کرده‌اند. آن‌ها سس تند را دوست دارند!»
علیرغم پیچیدگی‌هایی که در پرورش فلفل وجود داشت، اولین برداشت محصول موفقیت بزرگی بود.
